อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 454

แต่ว่าฟู่จาวหนิง็ไม่คิดจะเปิดเผยเรื่องห้องเภสัช ไม่อยากให้มีคนเข้าไปด้านใน

แต่ตอนนี้เซียวหลันยวนกลับเห็นด้วยแล้ว

"จงเจี้ยนตอนนี้จะตื่นมาเห็นด้วยได้เสียที่ไหน พวกท่านอ๋องเห็นด้วยก็พอแล้ว ใจไหมโลหิตเป็นของเขา！"

ฟู่จาวหนิงเองก็รู้ว่าชิงอีจะต้องอยากช่วยจงเจี้ยนอยู่แล้ว แต่ถึงอย่างไรสำหรับพวกเขา การใช้วัตถุดิบยาที่ล้ำค่าของเจ้านายก็ดูจะเกินเลยไป

จุดนี้ฟู่จาวหนิงเองก็นับถือเซียวเหยียนจิ่งอยู่

ไหมใจโลหิตหามาได้ยากจริงๆ พวกเขาหามานมนานก็ยังหาไม่พบ

อย่าว่าแต่จงเจี้ยนที่เป็นแค่ลูกน้องของเขาเลย ต่อให้เป็นคนในบ้านเขา มีคนมากมายพอเกี่ยวข้องกับชีวิตของตนเองก็มักจะลังเลขึ้นมา

ถึงอย่างไรใครก็ล้วนรู้สึกว่าชีวิตของตนเองนั้นสำคัญที่สุด

แต่ว่าเซียวหลันยวนกลับไม่แม้แต่จะคิดแล้วตอบรับมาทันที

"ท่านอ๋องโปรดพิจารณาอีกครั้งเถิด" ชิงอีมองเซียวหลันยวน

มองออกว่าเขาเองก็รู้สึกยุ่งยากมากเช่นกัน

ฟู่จาวหนิงเองก็มองไปทางเซียวหลันยวน นางไม่ได้เร่งรัดเขา เรื่องนี้ให้เขามาตัดสินใจเองก็ดูสมเหตุสมผลอยู่

"ไม่ต้องพิจารณาแล้ว ตอนนี้จงเจี้ยนชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย แต่ข้ายังพอทนไหวอยู่ ช่วยชีวิตจงเจี้ยนก่อน"

"เซียวหลันยวน ข้าขอขอบคุณท่านแทนจงเจี้ยนด้วย"

"จงเจี้ยนเดิมทีก็เป็นทหารของข้า เจ้าช่วยชีวิตทหารของข้าไว้ ยังต้องให้เจ้ามาขอบคุณด้วยหรือ?" เซียวหลันยวนส่ายหัว

"แต่ว่าจงเจี้ยนเขาก็ตรวจสอบเรื่องให้ข้าจนโดนพิษเล่นงานมา ข้าเองก็ต้องรับผิดชอบ"

ฟู่จาวหนิงตอนนี้เพิ่งจะพูดเรื่องของวันนี้ขึ้นมารอบหนึ่ง

"เช่นนี้พวกสาวกชั่วร้ายของลัทธิเทพทำลายล้างฟื้นคืนขึ้นมาจากธุลีแล้วอย่างนั้นสินะ"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน