อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 472

"คนจากสองตระกูลนั้นใกล้มาหรือยัง?"

นอกจากปรมาจารย์ชือเฉินที่นำสิ่งยืนยันมอบให้กับอ๋องเจวี้ยนในครั้งนั้น ยังมีผู้นำตระกูลอีกสองตระกูลกำลังอยู่ระหว่างทางคุ้มครองส่งสิ่งยืนยันมายังเมืองหลวง

ตระกูลปาฉินฮู่

ตระกูลมู่เฉิงชิ่ง

องค์จักรพรรดิคิดจะรอให้สิ่งยืนยันสองชิ้นมาครบก่อน แล้วค่อยเปิดแผนที่ จากนั้นจึงจะรู้ว่าไท่ซ่างหวงในตอนนั้นเหลืออะไรทิ้งไว้ให้กับอ๋องเจวี้ยน

เดิมทีหลังจากที่เขารู้เรื่องสองตระกูลที่เหลือนั่นก็คิดจะส่งคนเข้าไปขวางไว้อยู่ ขอแค่เขาได้รับสิ่งยืนยันทั้งสามชิ้นมาก็พอแล้ว

แต่ว่าปรมาจารย์ฉือเชินก็ไม่รู้ว่าเพราะรู้ความเป็นไปได้นี้หรือเปล่า ตนเองจึงนำเอาสิ่งยืนยันมอบให้อ๋องเจวี้ยนก่อน

ในมืออ๋องเจวี้ยนยังมีองครักษ์เงามังกรอยู่ องค์จักรพรรดิเดาว่าเขาคงจะส่งองครักษ์เงามังกรไปแอบรับผู้นำตระกูลสองคนนั้นแล้ว

เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาจะไปขวางก่อนก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย เช่นนั้นก็จะสู้ปกป้องพวกเขาทั้งสองตระกูลไปเลยดีกว่า รอจนของมาครบแล้ว เขาค่อยหาวิธีการนำมา

"รายงานองค์จักรพรรดิ ผู้นำตระกูลฮู่ภายในสามวันน่าจะเข้ามาในเมืองหลวงแล้ว คนของตระกูลฮู่สาขาออกไปนอกเมืองเพื่อรับแล้ว ส่วนเรื่องตระกูลชิ่งจากมู่เฉิง ตอนนี้ยังไม่มีข่าวคราวส่งมา แต่ว่าองครักษ์ลับรายงานมาว่า พวกเขาเป็นไปได้ว่าจะปลอมตัวเข้ามา"

ผู้นำตระกูลชิ่งน่าจะคิดปิดซ่อนร่องรอยของตนเอง เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดคิดกลางทาง

"คอยจับตาดูไว้ ประตูเมืองทั้งสี่จะหย่อนยานไม่ได้" องค์จักรพรรดิเอ่ยขึ้น

"ขอรับ"

องค์จักรพรรดิคิดถึงว่าอีกเดี๋ยวต้องไปบอกผลลัพธ์กับฮองเฮาที่วันนี้เจอเซียวหลันยวน กะโหลกก็ปวดจี๊ดขึ้นมาอีกครั้งแล้ว

เขาไม่รู้ว่าควรจะพูดกับฮองเฮาอย่างไร

หรือจะบอกว่าเขาเป็นถึงจักรพรรดิก็ยังเปลี่ยนความคิดอ๋องเจวี้ยนไม่ได้ดีไหม?

"เตรียมรถ" เขาพูดขึ้นสองคำ จากนั้นก็เอ่ยต่อว่า "ไปหาไทเฮาทางนั้น"

องค์จักรพรรดิ ไปหาไทเฮาทางนั้น ไทเฮาบอกว่าปวดหัวลุกไม่ขึ้น ให้เขากลับมาก่อน

รอจนองค์จักรพรรดิออกไป ไทเฮาก็ลุกขึ้นนั่ง ถอนหายใจออกมาเบาๆ หมัวมัวที่อยู่ข้างกายว่า "คนของตระกูลฮู่กับตระกูลชิ่งมาถึงหรือยัง?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน