อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 483

ฟู่จาวหนิงประคองตัวหลินอันห่าว ฝังเข็มให้กับนาง หลินอันห่าวสองวันนี้ก็ดูเส้นประสาทตึงเกินไป แล้วยังนอนไม่หลับมาตลอดด้วย ตอนนี้พอผ่อนคลายลงมา ครู่หนึ่งจับผลอยหลับลึกไป

ฟู่จาวหนิงออกมาจากห้องของนาง ปิดประตูลง หลังจากออกมากลับไม่เห็นเซี่ยซื่อแล้ว

นางเดินออกไป ขณะกำลังเตรียมตัวหาตัวคน ก็มีคนรีบร้อนวิ่งเข้ามา พอเห็นนางก็รีบร้องเรียกขึ้น "คุณหนูรีบไปดูฮูหยินรองเร็ว นางกับฮูหยินใหญ่ตบตีกันแล้ว!"

หา?

ฟู่จาวหนิงประหลาดใจ รีบร้อนตรงไปที่เรือนฮูหยินใหญ่หลิน

ยังไม่ทันเข้าไปก็ไ้ดยินเสียงร้องแหลมเสียงร้องไห้ก่นด่าและยังมีเสียงเตือน ปนเปวุ่นวายไปหมด

นางรีบเข้าประตูไป ก็เห็นเหล่าหญิงสาวกำลังฟัดตีนัวเนียกันอยู่

ในนี้ เซี่ยซื่อกระชากผมของหลินอี๋เจินอย่างแรง แล้วยังคอยหาจังหวะตบตีหน้าของนางอีก

คนไม่น้อยข้างๆ ล้วนกำลังดึงรั้ง ฮูหยินที่รูปร่างใหญ่ล่ำสันคนหนึ่งกำลังดึงผมของเซี่ยซื่อ ปากก็ก่นด่าไม่หยุด

"เซี่ยซื่อ! เจ้ายังไม่ปล่อยมืออีกหรือ? ถ้าเจ้าดึงผมอี๋เจินของข้าร่วงลงมา ข้าจะเล่นงานเจ้าให้ตายเลย! เจ้าเองอย่างไรก็อาสะใภ้นะ? มีผู้อาวุโสคนไหนบ้างที่เข้ามาด่ากราดหลานสาวตนเองเช่นนี้? ปล่อยมือ!"

"ข้าไม่ได้อยากมีหลานสาวเช่นนี้หรอก! หลินอี๋เจินเจ้าไปพูดอะไรกับอันห่าวเจ้ารู้แก่ใจดี!" เซี่ยซื่อไม่ยอมปล่อยมือ แต่ก็ยังถูกดึงผมไว้จนเจ็บ

ข้างๆ ยังมีคนกำลังจับแขนของนางอยู่ จะดึงนางออกมา

"ข้าไปพูดอะไรหรือ? แล้วที่ข้าพูดมันก็เรื่องจริง!" หลินอี๋เจินร้องไห้ตะโกนออกมา เจ็บจนหน้านางขาวซีดไปแล้ว ร้องไห้จนน้ำมูกไหลออกมา

"สะใภ้รองปล่อยมือ! เจ็บ ท่านแม่!"

"ฮูหยินรองรีบปล่อยเถอะ!"

ฟู่จาวหนิงเองก็เข้าใจขึ้นมาแล้ว น่าจะเป็นเซี่ยซื่อก่อนหน้านี้ได้ยินคำพูดของอันห่าว จึงทนไม่ไหวพุ่งตัวเข้ามาหาหลินอี๋เจิน แต่หลินอี๋เจินก็น่าจะไม่ยอมขอโทษ แต่ยังมาพูดกระตุ้นเซี่ยซื่ออีก

ไม่ใช่นั้นด้วยจิตใจของเซี่ยซื่อ ไม่มีทางโกรธขึ้นมาจริงๆ เช่นนี้ จนขนาดลงไม้ลงมือขึ้นมา

และข้างๆ ที่ดูเหมือนคอยเตือนห้าม อันที่จริงก็เป็นคนของฮูหยินใหญ่หลินทั้งนั้น ดังนั้นจึงดูเหมือนไม่ได้ห้ามทัพอะไรเลย

ฟู่จาวหนิงกระทั่งเห็นสาวใช้ในนี้แอบหยิกแขนของเซี่ยซื่ออีกด้วย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน