ฮูหยินใหญ่หลินตอนนี้ก็ราวกับตื่นจากฝัน พุ่งตัวเข้ามาฉับพลัน "เจ้าบ้าไปแล้วหรือ?!"
"สือซาน!" ฟู่จาวหนิงร้องขึ้นมา
ร่างของสือซานบินแฉลบเข้ามาจากด้านนอก ร่อนลงมาเบื้องหน้าฟู่จาวหนิง ชักกระบี่รูดออกมา
ประกายเย็นวาบ เกือบแยงตาฮูหยินใหญ่หลิน นางตกใจจนร้องขึ้น ถอยตัวอย่างรวดเร็ว ผลลัพธ์คือยังไม่ทันได้ยืนนิ่ง ก็ล้มจ้ำเบ้าลงกับพื้น
"ใครกล้าทำร้ายพระชายา?" สือซานกวาดสายตาเย็นชาออกไป
คนในนี้ทั้งหมดล้วนเงียบเสียง
พวกนางสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าฟู่จาวหนิงเป็นพระชายาอ๋องเจวี้ยนคือเรื่องจริง
"ไม่ ไม่มี"
ฮูหยินใหญ่หลินเสียงสั่นเทา
ฟู่จาวหนิงเหลือบมองนางผาดหนึ่ง
หน้าของหลินอี๋เจินแดงก่ำไปแล้ว รอยน้ิวสามรอยชัดเจนมาก เจ็บจนน้ำตาของนางร่วงผล็อยเลยทีเดียว
เพราะอะไรฟู่จาวหนิงถึงเป็นพระชายาอ๋องเจวี้ยนได้!
"เจ้าก็แค่อาศัยอำนาจของอ๋องเจวี้ยน" ริมฝีปากนางเองก็สั่นระริก แต่สีหน้าเขียนความไม่ยินยอมไว้เต็มที่ "ถ้าหากไม่มีอ๋องเจวี้ยน เจ้าก็ไม่ใช่อะไรทั้งนั้น!"
"แล้วมันทำไมกันเล่า?" ฟู่จาวหนิงยิ้มเสียงเรียบ "ตอนนี้ข้าก็ใช้อำนาจของอ๋องเจวี้ยนนี่ล่ะ ถ้าไม่ยอมเจ้าก็มากัดข้าดูไหม?"
"นี่เจ้า!"
"ไม่ว่าข้าจะอาศัยอำนาจใคร อย่างน้อยข้าก็ไม่เหมือนเจ้าที่มีแต่อาจมอยู่เต็มปาก ความคิดดำมืด ชั่วร้ายไร้ยางอาย"
ฟู่จาวหนิงด่าอย่างไม่เกรงใจ "ทำไม ในสายตาเจ้า คนทั้งหมดล้วนต้องถูกเจ้าด่าถูกเจ้ารังแกถึงจะได้หรือไรกัน? ข้าตอนนี้จะใช้อำนาจมาจัดการเจ้าเดี๋ยวนี้แล้ว"
นางพูดจบ ก็ยื่นมือไปดึงเสื้อของหลินอี๋เจิน "ข้าจะให้เจ้าไปคุกเข่าต่อหน้าอันห่าว พูดขอโทษกับนางหนึ่งร้อยครั้ง บอกว่าอันห่าวเจ้าเป็นหญิงสาวที่ดี และเจ้าทำผิดไปแล้วพูดผิดไปแล้ว"
อะไรนะ?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
😄...
ไม่เข้าใจ?? ซื้อตอนแล้วทำไหมอ่านไม่ได้ ต้องแก่ตรงไหน กดซื้อซ้ำก็ขึ้นerror😞...
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...