อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 504

นางเห็นแค่เขาเดินออกไปจากห้องอาหาร แต่ไม่เห็นว่าเขาไปทางไหนแล้ว เลยคาดเดาว่าเขาน่าจะออกไปแล้ว

และที่ทำให้เขานั ่งไม่อยู่เช่นนี้ สิ่งยืนยันนั่นจะต้องสำคัญกับเขามากจริงๆ

"เรียนพระชายา ขอรับ"

"เขาพาองครักษ์ลับไปด้วยไหม?"

"หกคน"

"แล้วกลับไปผ้าคลุมหรือยัง?" ฟู่จาวหนิงถามต่อ

องครักษ์ลับชะงัก "ไม่ได้กลับขอรับ"

เช่นนี้ก็คงจะออกไปอย่างเร่งร้อนมาก

ฟู่จาวหนิงจุ๊ปากเสียงหนึ่ง "ข้าจะไปห้องเขาหยิบผ้าคลุมกับเตาอังมือ"

"ขอรับ"

นางบอกกับองครักษ์ลับคำหนึ่ง เพื่อไม่ให้พวกเขาอีกเดี๋ยวจะเข้ามาขวางนาง ถึงอย่างไรเซียวหลันยวนหลังจากพิธีอภิเษกวันนั้นก็ให้นางย้ายออกมาแล้วไม่ได้ยอมให้นางพักอยู่ที่นั่น นางเองก็เข้าใจตำแหน่งนางดี ว่าไม่ใช่ภรรยาที่แท้จริงของเขา

แต่พอนางเพิ่งพูดจบ องครักษ์ลับก็ขานรับกลับมาทันที ทำเอาฟู่จาวหนิงรู้สึกเกินคาดหน่อยๆ

"ไม่ขวางข้าหรือ?"

"ท่านอ๋องวันนี้บอกไว้แล้ว พระชายาสามารถเข้าไปได้"

คำพูดขององครักษ์ลับทำฟู่จาวหนิงตกตะลึงอีกครั้ง

เซียวหลันยวนทำอะไร? ทดสอบนางหรือ? จะหยั่งเชิงนางหรือ?

แต่ว่านางก็ไม่ได้คิดเยอะ ไปห้องของเขาหอบผ้าคลุมออกมาตัวหนึ่ง จากนั้นก็หยิบเตาอังมือมาด้วย วันนี้เห็นเขานั่งในรถม้าใช้เตาอังมืออยู่จึงรู้ว่าร่างกายของเขาคงจะเย็นขึ้นอีกแล้ว

หลังจากหอบของมาแล้วนางก็ออกจากจวนอ๋องอย่างรวดเร็ว

สืออีสือซานติดตามมาด้วย

"คุณหนู ท่านจะไปหาท่านอ๋องหรือ?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน