อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 505

คนในเงามือไม่ขยับเขยื้อน รอจนพวกชิงอีหาห่างออกไปจึงค่อยๆ ถอยตัวออกมาหมุนตัวจากไป

บ้านตระกูลฮู่ในเมืองหลวง

ในเรือนข้างฝั่งตะวันออก ห้องห้องหนึ่งมีไฟเทียนจุดขึ้นมา ประตูถูกผลักเปิด คนชุดดำพุ่งตัวเข้าไป ดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงรูปร่างผอมบาง

คนบนเตียงได้ยินการเคลื่อนไหวก็ลงจากเตียงเข้ามารับทันที

"แม่นางเจี๋ย เป็นอย่างไรบ้าง"

ชายกลางคนคนนี้คือลูกชายของผู้นำตระกูลฮู่ ฮู่เจียไท่

และแม่นางเจี๋ยคนนี้ คือภรรยาของเขา พูดให้ถูกคือภรรยารองของเขา ภรรยาเก่านั้นตายไปนานแล้ว

"ให้ข้าดื่มน้ำหน่อย"

รอจนแม่นางเจี๋ยดื่มน้ำ มองยังสามี ดวงตาเป็นประกาย "ท่านสามี ท่านลองเดาสิว่าข้าได้ยินอะไรมา?"

"รีบพูดเร็ว ไม่ต้องมายั่วกัน"

"ชิ่งอวิ๋นเซียวมาถึงเมืองหลวงแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังทำสิ่งยืนยันหายไปด้วย!"

ฮู่เจียไท่พอได้ยินก็กระเด้งพรวด ร้องอุทานออกมา "อะไรนะ? ทำหาย?!"

"ชู่!" แม่นางเจี๋ยรีบปิดปากของเขา "ท่านเบาเสียงหน่อย! เดี๋ยวท่านพ่อได้ยินขึ้นมา เรื่องของพวกเราก็พังกันพอดี?"

"ใช่ๆๆ ข้าจะเบาเสียง" ฮู่เจียไท่จับมือของนางลง "ข้าดูตกใจเกินไปสินะ? เจ้าได้ยินมาไม่ผิดใช่ไหม?"

"แน่นอนว่าไม่ผิด! เรื่องสำคัญขนาดนี้ข้าจะฟังผิดได้อย่างไรกัน? ชิ่งอวิ๋นเซียวไหาอ๋องเจวี้ยนแล้ว คนของจวนอ๋องเจวี้ยนตอนนี้กำลังค้นหาสิ่งยืนยันกันทั่วเมืองเลย!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน