อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 513

"คุณหนู!"

สืออีในที่สุดก็ตามมาทัน อันที่จิรงก็ไม่ได้นานนัก

คำนวณดูแล้วเขาก็มาช้าแค่นิดเดียว เพราะก่อนหน้านี้ถูกเล่นงานจนบาดเจ็บภายใน ตอนที่ใช้งานกำลังภายในจึงมีอุปสรรคอยู่บ้าง

ตอนที่เข้ามาเขาก็เห็นฟู่จาวหนิงกำลังใช้ปลายเท้าเตะไปที่คนชุดเขียว นี่มันน่าตกตะลึงเสียเหลือเกิน

"ไม่เป็นไร เขาแค่สลบไปน่ะ น่าจะหลับไปสักสองวันถึงตื่นขึ้นมา"

ฟู่จาวหนิงดูมั่นอกมั่นใจกับยาที่ตนเองสกัดขึ้นมาก

"อาวุธลับที่ท่านใช้หรือ?" สืออี ตกตะลึงอย่างมาก

เขากับสือซษนล้วนรับมือคนชุดเขียวนี้ไม่ไหว ฟู่จาวหนิงคนเดียวกลับรับมือเขาไว้แล้ว อาวุธลับของนางร้ายกาจขนาดนี้เลยหรือ?

"ใช่แล้ว"

ฟู่จาวหนิงโค้งตัวลงดึงเข็มยาชาบนแผ่นหลังคนชุดเขียวโยนเข้าไปในห้องมิติเรียบร้อย

ต้องกลบร่องรอยให้มิด

"เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"

ฟู่จาวหนิงลุกขึ้นมา ค้นยาออกมาเม็ดหนึ่งยื่นออกไป "กินลงไป"

สืออีไม่ลังเลแม้แต่น้อย รับแล้วกลืนลงไปทันที

พอยาลูกกลอนเม็ดหนึ่งลงไป เพียงไม่นานในตันเถียนก็มีความอุ่นวาบ ทำให้เขาอบอุ่นขึ้นมา

ซู๊ด

ยานี้ของคุณหนูดีต่ออาการบาดเจ็บภายใน ฤทธิ์ของยานี้ดีมากจริงๆ!

แม้เวลาสถานที่จะไม่ถูกต้อง แต่สืออีก็อดถามขึ้นมาไม่ได้ "คุณหนู ยานี้ถ้าเอาไปขาย หนึ่งเม็ดขายได้สองร้อยตำลึงเลยนะขอรับ"

พูดมาเวลานี้ ตัวเขาเองก็รู้สึกว่าสภาพตนเองดีขึ้นมากแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน