อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 515

ต่อให้เซียวหลันยวนไปแล้ว นางก็ยังทำเป็นเหมือนเขายังอยู่ในนี้ รอเซี่ยวจวินกลับมาก่อน นางจะให้เขาแต่งตัวเป็นเซียวหลันยวน แล้วค่อยล่อฟู่จาวหนิงให้มาเห็นฉากนี้ นางวางแผนไว้หมดแล้ว จะมาพ่ายแพ้ก่อนได้รับชัยไม่ได้!

เพียงแต่เดิมทีนางอยากจะถวายตัวออกไปจริงๆ ตอนนี้เซียวหลันยวนไม่ติดกับ นางจึงทำได้แค่ให้เซี่ยวจวินมาร่วมมือเสแสร้งด้วยกัน

ดังนั้นตอนที่สือซานเข้ามาหาเซียวหลันยวนก็คิดไม่ถึงว่าเซียวหลันยวนจะพาองครักษ์ลับออกไปพอดี ซ่งอวิ๋นเหยาเองก็เรียกองครักษ์เข้ามาแล้ว ปิดประตูจุดเทียนในห้องสร้างภาพว่านางกับเซียวหลันยวนยังอยู่ด้วยกันขึ้นมา

สือซานมองเห็นเซียวหลันยวน กลัวว่าสืออีกับฟู่จาวหนิงจะเกิดปัญหา จากนั้นก็หมุนตัวไล่ตามพวกเขาออกไป

เซียวหลันยวนหลังจากออกจากจวนซ่งก็กลับจวนอ๋องทันที รีบเดินตรงไปยังเรือนเจียนเจียเพื่อหาฟู่จาวหนิง

ในเรือนมืดมิดเงียบสนิท เขาตบประตู

"ฟู่จาวหนิง เปิดประตู"

ประตูเรือนข้างเปิดออก หงจั๋วรีบเดินออกมา "ท่านอ๋อง?"

กลางค่ำกลางคืนเช่นนี้ ท่านอ๋องทำไมจึงมาเคาะประตูพระชายา? หรือว่า

ดวงตาของหงจั๋วเปล่งประกายขึ้นทันที แต่เพียงพริบตาก็สลายไป พระชายาไม่อยู่นี่นา เคาะไปแล้วมีประโยชน์อะไร?

"ฟู่จาวหนิงหลับเป็นตายแบบนี้เลยหรือ?" เซียวหลันยวนกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ยังดีที่สวมหน้ากากอยู่จึงไม่มีคนเห็น

แต่ฟู่จาวหนิงเกิดอะไรขึ้น? เขาตบประตูขนาดนี้แต่ก็ยังไม่ออกมา

"พระชายาไม่อยู่ ท่านอ๋อง พระชายาไม่ได้ไปหาท่านหรอกหรือ?"

"หาข้า?"

"ใช่แล้ว พระชายาตอนแรกไปที่ห้องของท่านหยิบผ้าคลุมกับเตาอังมือออกไป"

"หยิบผ้าคลุมกับเตาอังมือของข้าหรือ?" เซียวหลันยวนตกตะลึง

"ถูกต้อง หยิบองท่านอ๋องไป พระชายาจะต้องกังวลว่าท่านจะหนาวแน่ๆ แต่นางหาท่านไม่พบหรือ?" หงจั๋วพูดขึ้นอย่างกังวล "แต่ค่ำขนาดนี้แล้วพระชายาก็ยังไม่กลับมา หรือว่ายังอยู่ด้านนอกหาท่านอ๋องอยู่?"

เซียวหลันยวนตั้งตัวกลับมา ใจเต้นเล็กน้อย มีความรู้สึกที่ไม่ชัดเจนหลั่งทะลักขึ้นมา หมุนตัวเดินออกไปอีกครั้งทันที

"ไปหาพระชายา!"

เขาออกคำสั่งเสียงขรึมกับองครักษ์ลับ

เซียวหลันยวนออกมาหารอบหนึ่งจู่ๆ ร่างกายก็ร้อนวูบ

เขานั่งยองลงมา และมีองครักษ์ลับเข้ามารายงานพอดี "ท่านอ๋อง พบตัวพระชายาแล้ว"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน