อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 523

ไห่ฉางจวิ้นใช้วิชาลับควบคุมงูหลังทองออกไปหาสิ่งยืนยันของตระกูลชิ่งแล้ว

แต่ว่าพวกเขาคิดจะเข้ามาสำรวจเสียหน่อยว่าเมือ่วานนี้พวกเขาหาสิ่งยืนยันเจอแล้วหรือไม่ ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังหาเหตุผลมากล่อมผู้นำตระกูลฮู่อีก ครั้งนี้เข้ามาโดยไม่ได้ปิดบังผู้นำตระกูลเลย ดังนั้นจึงไม่ลนลานเลยแม้แต่น้อย

ผู้ดูแลเดิมทีคิดจะอธิบายกับพวกเขาดีดี แต่ว่าน้ำเสียงของฮู่เจียไท่กับเจตนาที่มาดูแล้วไม่ค่อยถูกต้องนัก เขาจึงไม่อธิบายมันเสียเลย แค่นำชาดีดีของว่างดีดีมาต้อนรับเท่านั้น ให้พวกเขารอกันไป

ซ่งอวิ๋นเหยาทางนั้น หลังจากเซียวหลันยวนออกไป นางก็รอเซี่ยวจวินกลับมาตลอด แต่เซี่ยวจวินก็ไม่กลับมาทั้งคืน

ซ่งอวิ๋นเหยาลนลานขึ้นมาทันที

เซี่ยวจวินเดิมทีเป็นศิษย์กลุ่มสำนักที่เร้นจากโลกคนหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นคนที่มีวิชายุทธ์ยอดเยี่ยมด้วย ตอนที่ออกมาฝึกฝนในยุทธจักรเจอเข้ากับนาง ช่วงนางขับไล่พวกโจร และรู้สึกรักแรกพบกับนาง

นางใช้แผนนิดหน่อยให้เขารู้สึกถวายหัวหมดจิตหมดใจกับนาง กระทั่งก็ไม่กลับไปแล้ว ยินยอมที่จะติดตามมาอยู่ข้างกายนางเป็นองครักษ์ลับของนาง ปกติจะไม่ค่อยปรากฎตัวออกมา ถ้าหากนางมีความลับอะไรกับเรื่องสำคัญอะไรต้องสืบ ก็จะส่งเซี่ยวจวินออกไป

นางพึ่งพาเซี่ยวจวินอย่างมาก และเชื่อมั่นเซี่ยวจวินอย่างมมาก

ตอนนี้เขากลับไม่บอกไม่กล่าวแต่ไม่กลับมาทั้งคืน ทำให้ซ่งอวิ๋นเหยารู้สึกลนลานมาก

"หยินหลิ่ว เจ้าส่งคนไปจวนอ๋องเจวี้ยนกับบ้านตระกูลฟู่ตรวจสอบดูหน่อย ดูว่าเมื่อคืนอ๋องเจวี้ยนกลับไปหรือไม่ นางกับฟู่จาวหนิงทะเลาะกันหรือเปล่า"

"เจ้าค่ะ ท่านหญิง"

ซ่งอวิ๋นเหยารอด้วยอาการใจตุ้มต่อม

และบ้านตระกูลฟู่ทางนั้น ฟู่จาวหนิงก็ตื่นขึ้นมานานแล้ว รู้สึกว่าดวงตายังล้าๆ อยู่หน่อย เมื่อคืนนอนได้ไม่เท่าไร แต่ในใจนางยังคิดถึงคนชุดเขียว ดังนั้นจึงลุกขึ้นมาแต่เช้า

ตอนที่ลุกขึ้นมาก็ยื่นมือไปโดนตัวเซียวหลันยวน นางก็ชักมือกลับราวกับไฟดูด มองชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างกายตนเอง

เมื่อคืนนี้ถ้าไม่ใช่องครักษ์ลับของที่เอาเสื้อผ้าเขามาแล้วจู่ๆ เคาะหน้าต่างจนนางได้สติกลับมา พวกเขาทั้งสองคงได้ผ่านจุดนั้นไปแล้วแน่ๆ

แม้จะยังไม่ถึงขั้นสุดท้าย แต่ความใกล้ชิดของพวกเขาก็แทบไม่ได้แตกต่างอะไรกันแล้ว

นางพบว่าตนเองเคลิ้มไปกับการจูบของเขา จนถึงกับไม่ขับไล่ผู้ชายคนนี้เลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน