อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 533

ฟู่จาวหนิงหยิบงูตายตัวนั้นขึ้นมา แล้วหายเข้าไปในห้องมิติ

นางโยนงูไว้บนแท่นของห้องเภสัช เหลือบมองผาดหนึ่ง จากนั้นก็ใช้ยาฆ่าเชื้อพ่นใส่มือ หยิบขวดชาเขียวออกมาดื่มสองอึก ชาเขียวนี้เป็นเครื่องดื่มที่น่าสกัดออกมาเอง กระตุ้นได้ดี

ผ่านไปครู่หนึ่ง นางได้ยินหน้าต่างถูกผลักออกเบาๆ

น่าจะเพราะเห็นว่าในห้องไม่มีแสง คิดว่านางตอนนี้น่าจะหลับลึกไปแล้ว ดังนั้นจึงผลักหน้าต่าง ส่งเสียงออกมา

เพียงไม่นาน ก็มีคนกระโจนเข้ามา

ฟังจากเสียง มีสองคน?

ทั้งสองคนกระโจนเข้ามา บนหัวหนึ่งในนั้นมีเสียงกระทบขณะก้าวเดินของลูกปัดหยกดังขึ้น

ฟู่จาวหนิงเข้าใจขึ้นมา เป็นหญิงสาวหรือ?

ควันกลุ่มหนึ่งถูกพ่นออกมา

ไห่ฉางจวิ้นหลังจากพ่นพิษออกมาก็ขวางแม่นางเจี๋ยไว้ ทั้งสองคนยืนรออยู่ที่หนึ่งพักหนึ่ง

พอคิดว่าเวลาเท่านี้ควันพิษน่าจะออกฤทธิ์แล้ว ทั้งสองคนจึงผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัด

"ก่อนหน้านี้ได้ยินว่าอ๋องเจวี้ยนส่งทหารเข้ามาคุ้มครองฟู่จาวหนิง แล้วทหารอยู่ไหนกัน? ทำไมพวกเราจึงไม่เห็นเลย?"

ฟู่จาวหนิงได้ยินเสียงหญิงสาวที่ไม่รู้จักเสียงหนึ่ง กดเสียงไว้ต่ำมาก

"ฟู่จาวหนิงให้พวกเขาไปคุ้มครองปู่ของนางน่ะ โง่เสียจริง คิดว่าคนอื่นไปสนใจคนแก่แบบนั้น ไม่ให้คนมาปกป้องตนเอง แต่ดันไปปกป้องปู่ของนางแทน"

เสียงนี้ ฟู่จาวหนิงฟังออกแล้ว

ไห่ฉางจวิ้น? นางยังอยู่ในเมืองหลวงอีกหรือ

ซือถูไป๋ออกจากเมืองหลวงไปแล้ว นางยังคิดว่าไห่ฉางจวิ้นจะตามไปด้วยเสียอีก หลายวันนี้ก็ไม่เห็นหน้าค่าตา แต่กลับยังอยู่หรือ

ยิ่งไปกว่านั้นยังวิ่งมาถึงห้องนางอีกด้วย

"งูหลังทองล่ะ?"

ไห่ฉางจวิ้นจู่ๆ ก็สัมผัสได้ว่าไม่ถูกต้อง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน