อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 534

แม่นางเจี๋ยกับไห่ฉางจวิ้นต่อให้เป้าหมายไม่ใช่สิ่งเหล่านี้ แต่ตอนที่เห็นเครื่องประดับอัดแน่นอยู่ในกล่องทั้งสองคนก็ชะงักไปครู่หนึ่ง

พวกนางสบตากันผาดหนึ่ง ล้วนเห็นความหวั่นไหวและลังเลในใจขึ้นมา

ถึงอย่างไรถ้าหยิบของเหล่านี้ไป พวกนางก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับโจรเลยน่ะสิ! แต่ก็หวั่นไหวเหลือเกิน

ฟู่จาวหนิงเห็นพฤติกรรมของพวกนางอยู่ในห้องเภสัช กลั้นหัวเราะไม่อยู่

"รีบหาสิ่งยืนยัน!"

แม่นางเจี๋ยถึงอย่างไรก็เป็นของตระกูลฮู่ ได้สติกลับมาก่อน และให้ไห่ฉางจวิ้นรีบไปหาสิ่งยืนยัน

ฟู่จาวหนิงได้ยินคำพูดของพวกนางจึงเข้าใจแล้วว่าพวกนางมาหาอะไร สิ่งยืนยันหรือ? หรือว่าจะหาสิ่งยืนยันที่ชิงอวิ๋นเซียวทำหายนั่น?

โดยใช้งูตัวนั้นหรือ?

นางมองไปทางศพงูที่ตายบนโต๊ะตัวนั้น

ตัวงูดำสนิททั้งร่าง แต่กลางหลังของมันกลับมีสีทองอยู่แถบหนึ่ง เปล่งประกายอยู่ใต้แสง ดูแล้วเหมือนกับเป็นทองคำจริงๆ

นี่คือสิ่งที่พวกนางเรียกว่างูหลังทองหรือ?

นางมองขลุ่ยหยก จู่ๆ ก็พบลวดลายที่เล็กละเอียดมากลายหนึ่ง ก่อนหน้านี้มองไม่เห็น

ฟู่จาวหนิงสองมือจับขลุ่ยหยก และออกแรงบิดที่ลายนั้น ขลุ่ยหยกก็หมุนขึ้นมา ด้านในกลวง ซ่อนปิ่นปักผมด้ามหนึ่งเอาไว้

และได้เห็นปิ่นปักผมเหล็กประณีตงดงามที่สลักดอกเหมยเหมือนมีชีวิตไว้ด้านบนหลายดอก ฟู่จาวหนิงก็อดปิดหน้าผากขึ้นมาไม่ได้

ให้ตายเถอะ!

สิ่งยืนยันอยู่ในขลุ่ยเลานี้จริงๆ!

นางกลืนไม่เข้าคายไม่ออกขึ้นมาทันที

เช่นนั้นงูหลังทองตัวนี้ก็หาของได้จริงๆ หรือ? น่าเสียดายที่มาตายคามือนางไปเสียแล้ว

จะว่าไปนางก็น่าจะชนะไห่ฉางจวิ้นแล้วกระมัง?

ไหมใจโลหิตนางก็ได้มา งูหลังทองก็ถูกนางสังหารไปอีก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน