อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 543

ฟู่จาวหนิงรีบปีนขึ้นกำแพง ข้ามกำแพงอย่างรวดเร็ว กระโดดเข้าไปในเรือนเล็ก คล่องแคล่วว่องไว

สืออีทำได้แค่คุ้มกันอยู่ด้านนอก

ฟู่จาวหนิงเข้าไปในเรือน รีบเดินไปห้องข้าง ประตูเพิ่งจะงับลงมา

นางแนบตัวอยู่ด้านนอก ได้ยินการเคลื่อนไหวในห้อง

"เจ้าไปไหนมา ข้าแทบจะคอแห้งตายอยู่แล้ว เรียกอยู่ครึ่งค่อนวันไม่มีใครมารินน้ำให้ข้า"

พอได้ยินเสียง ฟู่จาวหนิงก็เลิกคิ้ว เป็นไปตามคาด จมูกของนางยังใช้การได้ดีอยู่ เมื่อครู่ตอนที่ปัญญาชนเดินผ่านข้างตัวนาง นางก็ได้กลิ่นมากลิ่นหนึ่ง

และกลิ่นนั้นก็คือพิษที่ฉาบไว้ในอาวุธลับที่สืออียิงโดนพวกนางนั่นเอง หลังจากโดนพิษไปก็จะส่งกลิ่นนี้ออกมา

บนตัวปัญญาชนคนนี้มีกลิ่นนั้นติดอยู่ จะต้องใกล้ชิดหรือสัมผัสกับไห่ฉางจวิ้นไม่ก็แม่นางเจี๋ยแน่นอน โอบๆ กอดๆ อะไรแบบนี้

และพอติดตามมา ก็เป็นไปตามคาด ไห่ฉางจวิ้นนั่นเอง

ฟู่จาวหนิงรู้สึกนับถือไห่ฉางจวิ้นหน่อยๆ แล้ว ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าเอาแต่พัวพันกับซือถูไป๋หรือ? ตอนนี้พอซือถูไปจากไป นางก็หาเป้าหมายใหม่ได้แล้วเสียด้วย?

"เสี่ยวจวิ้น ข้าเพิ่งจะออกไปซื้อยาให้เจ้า แต่ว่ายาที่เจ้าบอกมาเหล่านี้ราคาไม่ธรรมดาเลย ยิ่งไปกว่านั้นข้ายังไปโรงยามาอีกหลายที่กว่าจะหาครบด้วย" ปัญญาชนเทน้ำให้นาง ส่งไปที่ข้างเตียง

ไห่ฉางจวิ้นรับแก้วน้ำไปดื่มจนหมด

"นี่เจ้าหมายความว่าอย่างไร? เจ้าตอนนี้แค่จ่ายค่ายาให้ข้านิดหน่อยก็ไม่ชอบใจแล้วหรือ?"

"เจ้าเองก็รู้ ข้าก็แค่ออกมาเล่าเรียน บ้านไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง เงินที่ข้านำมาก็ไม่มากนัก ไม่อย่างนั้นเจ้าช่วงนี้ก็กลับไปด้วยกันกับข้าไหม ที่บ้านข้าอะไรก็ดีไปหมด"

"กลับไปกับเจ้า?"

ไห่ฉางจวิ้นหัวเราะเย็นชา "ที่บ้านเจ้าไม่ใช่ว่ามีภรรยาอยู่หรือ?"

"แต่ว่าเจ้ากลับไปก็เป็นภรรยารองได้นี่นา ข้าเองก็จะเอ็นดูเจ้าด้วย ภรรยาข้าเป็นคนดี นางจะต้องดีกับเจ้ามากด้วยแน่ๆ พวกเจ้าอยู่ด้วยกันดีดีได้ จุดนี้ไม่ต้องกังวลเลย" เสียงของปัญญาชนฟังแล้วดูอบอุ่นเหลือประมาณ

ฟู่จาวหนิงอยากจะหัวเราะจริงๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน