อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 555

"แล้วก็ ข้าเพิ่งตรวจสอบจนกระจ่าง แม่ของข้าไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของหลินไท่ไท่ ตอนนั้นนางพาลูกสาวกลับมาบ้านนาง ระหว่างทางเกิดเรื่องขึ้น จนลูกสาวหายไป จากนั้นนางจึงเก็บแม่ของข้ากลับไป ปลอมตัวเป็นลูกสาวของนาง หลายปีมานี้ คนตระกูลหลินเองก็น่าจะรู้เรื่องนี้แล้ว ไม่เช่นนั้นจะมาไม่สนใจเรื่องเป็นตายร้ายดีของแม่ข้าได้อย่างไรกัน?"

"อะไรนะ? ที่แท้แม่ของพระชายาอ๋องเจวี้ยนไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของหลินไท่หรือนี่? " มีคนร้องขึ้นมาอย่างตกตะลึง

"เช่นนั้นก็ไม่แปลกแล้ว ถ้าเป็นญาติกันจริง จะปฏิบัติตัวเช่นนี้ด้วยได้อย่างไร?"

"ฟู่จาวหนิง" ฮูหยินใหญ่หลินหน้าเปลี่ยนสี สองมือเท้าสะเอวร้องขึ้นมา "เจ้าคนเนรคุณ! เจ้าไม่อยากจะเคารพบรรพบุรุษ ก็อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ! ราชวงศ์เอาคนอย่างเจ้าไปเป็นพระชายาได้อย่างไรกัน? เจ้ามันกิ้งก่าได้ทอง หลังจากปีนขึ้นตัวอ๋องเจวี้ยนก็สะบัดญาติจนๆ ทิ้ง เจ้ามันไม่ซื่อสัตย์ พวกเราจะไปจวนทางการร้องเรียนเจ้า!"

"สืออี"

ฟู่จาวหนิงเพิ่งร้องออกมา สืออีก็หิ้วหลินอันเล่อไปข้างหน้าฮูหยินใหญ่หลิน ยกมือตบฉาดไปที่นาง

"ไม่เคารพต่อพระชายา กำเริบเสิบสานนัก!"

และฝ่ามือนี้ก้ตบจนฮูหยินใหญ่หลินลงไปพับกับพื้น

สมองนางตื่นขึ้นมาในพริบตา ตัวสั่นระริก

ตอนที่ฟู่จาวหนิงมาครั้งที่แล้วพวกเขาก็เอาอกเอาใจไม่ได้ ครั้งนี้นางยังมายั่วโมโหอีก

เดิมทีคิดว่ามีหลินอันเล่อ ฟู่จาวหนิงจะอย่างไรก็คงต้องไว้หน้าบ้าง นางไม่ใช่ดีกับบ้านสองหรอกหรือ? ไม่ใช่ว่าดีกับหลินอันห่าวขนาดนั้นหรือไรกัน?

หลินอันเล่อคนนี้เป็นน้องชายของหลินอันห่าว แม้จะไม่ใช่แม่คนเดียวกัน

แต่ฟู่จาวหนิงก็ไม่ได้สนใจเด็กคนนี้เลย!

"เจ้าก็ไปรายงานเสียเถอะ แล้วก็ คำพูดที่ข้าพูดเมื่อครู่ กล้าพูดออกมาก็เพราะมีหลักฐานแล้ว ถ้าหลินไท่ไท่กล้ามายันกันที่จวนทางการก็ได้อยู่ ข้าไปได้ด้วยตลอดเวลา"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน