อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 573

ฟู่จาวหนิงชะงักไป คิดถึงอะไรได้ขึ้นมา เชิดคางขึ้นมาทันที "ท่านทำไมไม่ลองคิดดูหน่อยว่าเพราะอะไรข้าถึงไป!"

สิ่งยืนยันสามชิ้นนี้ยังอยู่กับนางทางนี้นะ ยังจะเอาอีกไหมเนี่ย?

เซียวหลันยวนไม่สนใจสิ่งยืนยันแล้วจริงๆ หรือว่าปฏิกิริยาเชื่องช้าเกินไป หลังจากนางมาถึงเขาก็ไม่ถามเรื่องสิ่งยืนยันมาโดยตลอด และไม่ให้นางรีบไปดูผู้นำตระกูลฮู่ก่อนอีกด้วย

"ได้มาแล้วหรือ?"

เซียวหลันยวนตอนนี้จึงมองนาง ดูแล้วไม่ลนไม่ลานอะไร ไม่ร้อนรนเลยจริงๆ

"ผู้อาวุโสฮู่เป็นอย่างไรบ้าง?"

"อยู่ที่จวนอ๋อง นอนหลับไปแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้ว"

"เช่นนั้นพวกเรากินข้าวกันก่อน ข้าหิวแล้ว" ฟู่จาวหนิงผ่อนคลายลงทันที นางหิวจนไม่ไหวแล้ว

คำตอบที่เซียวหลันยวนให้กับนางคือตักน้ำแกงให้นางชามหนึ่ง วางไว้ตรงหน้านาง

หงจั๋วกับเฝิ่นซิงถอยไปอยู่ข้างๆ พวกนางเองก็พบแล้ว ว่าตอนที่ท่านอ๋องกับพระชายากินข้าวด้วยกันพวกนางทั้งสองก็ไม่มีหน้าทีอะไรแล้ว เรื่องตักกับข้าวตักน้ำแกงพวกนี้ แน่นอนว่ามีท่านอ๋องมาจัดการให้

พวกนางสบตากันผาดหนึ่ง เม้มริมฝีปากแอบหัวเราะขึ้นมา

พอเห็นท่าทางเช่นนี้ของท่านอ๋องและพระชายาแล้วจะไม่มีอารมณ์รักใครกันได้อย่างไร? พวกเขาน่าจะไม่หย่ากันแล้วกระมัง?

พอกินข้าวเย็นเสร็จ สาวใช้ทั้งสองคนกำลังเก็บกวาด เซียวหลันยวนพาฟู่จาวหนิงไปหาผู้นำตระกูลฮู่

ผู้นำตระกูลฮู่ถูกจัดไว้ที่เรือนแขก มีองครักษ์ลับคอยคุ้มกัน ตอนที่ฟู่จาวหนิงเข้ามาก็สามารถสัมผัสได้ คุ้มกันไว้อย่างแน่นหนา มีมากยิ่งกว่าองครักษ์ลับข้างกายเซียวหลันยวนเสียอีก

"เข็มยังไม่ได้ดึงออกมา"

เซียวหลันยวนพาฟู่จาวหนิงไปที่ข้างเดียง ผู้นำตระกูลฮู่ยังสวมเสื้อผ้าของเขาชุดนั้นอยู่ แต่หน้ากับมือเช็ดจนสะอาดแล้ว

ฟู่จาวหนิงยืนอยู่ข้างๆ ลูบคางตนเอง กำลังคิดว่าผู้นำตระกูลฮู่จะรักษาอย่างไร

"เขาบอกว่าตนเองติดพิษกู่"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน