อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 713

"หยุดก่อน"

ตอนที่พวกเขาเข้ามา องครักษ์ของเสิ่นเสวียนก็ยื่นมือขวางพวกเขาไว้

ท่านลุงรองเสิ่นตาเปล่งประกาย "ไป่รื่อ เฮยอวิ๋น พวกเจ้าจะทำอะไร?"

คนบ้านตระกูลเสิ่นแต่ก่อนพูดได้ว่าล้วนรักใครกลมเกลียว ในบ้านไม่เคยมีเรื่องอย่างองครักษ์กันคนในบ้านไม่ให้เข้าใกล้กันเกิดขึ้นมาก่อน

องครักษ์สองคนนี้ ไป๋รื่อเฮยอวิ๋น เป็นองครักษ์สองคนที่ดีที่สุดของเสิ่นเสวียน สองคนที่คุ้มกันอยู่ด้านหน้าคือหลิวหั่วเฉินกวง ก็ล้วนเป็นคนที่เขาเชื่อใจที่สุด

แต่ก่อนองครักษ์เหล่านี้แม้จะคอยติดตามเสิ่นเสวียนอยู่ซ้ายขวา แต่ในบ้านปกติจะไม่ปรากฎตัวขึ้นพร้อมกัน

ตอนนี้คนเหล่านนี้กลับเข้ามาขวางไว้จนหมด!

อวี๋อวี่เวยดวงตาแดงรื้น เอ่ยขึ้นอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ "ท่านลุงรอง ก่อนหน้านี้ท่านลุงเสวียนยังด่าข้าอยู่ที่หน้าประตูเลย เขาเป็นอะไรไปกัน?"

"หรือว่าเรื่องที่น้องเสวียนออกจากบ้านไปทำให้ห่างเหินกับพวกเราไปเสียแล้ว?" ชายอายุราวสี่ห้าสิบมีหนวดเคราเล็กน้อยคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

"เขาจะรู้สึกว่าพวกเราอยู่ในบ้านแต่ดูแลป้าสะใภ้ได้ไม่ดีหรือเปล่า?"

หญิงสาวกลางคนอีกหลายคนก็ถามขึ้นเช่นกัน

ส่วนพวกที่อายุน้อยหน่อยก็มองหน้ากันไปมา มีทั้งที่สีหน้าซับซ้อน มีทั้งรู้สึกไม่สงบ มีทั้งคนที่ไม่เข้าใจ มีทั้งคนที่กังวล

สายตาของไป๋รื่อกับเฮยอวิ๋นกวาดผ่านใบหน้าของพวกเขา

ตอนนี้พวกเขายังตรวจสอบไม่ชัดเจน ว่าคนเหล่านี้คนไหนที่มีจิตสังหารต่อนายท่าน แต่หินนภาเป็นสิ่งที่คนในบ้านตระกูลเสิ่นส่งออกมา เรื่องนี้ไม่ผิดแน่

คุณหนูจาวหนิงบอกกับพวกเขา ว่าไม่ต้องกลัวอีกฝ่ายจะสงสัย ไม่ต้องมัวคิดว่าจะนิ่งเฉยดูสถานการณ์อย่างไร เพราะการที่นายท่านกลับมาอย่างปลอดภัย สำหรับคนพวกนั้นถือเป็นเรื่องตะลึงอย่างแน่นอน

จะฉีกหน้ากันไปแล้วทำไมกัน?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน