อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 714

ตระกูลเสิ่นทั้งหมด แรกสุดตอนที่พวกเขายังไม่ได้เข้ามาพัก คนรับใช้เก่าตระกูลเสิ่นก็จัดแจงให้บ้านของตนเองนี้เรียกว่านายท่านสามเสิ่นเสวียน ต่อมาหลังจากมาอยู่ด้วยกัน เสิ่นเสวียนจึงให้เหล่าคนใช้เปลี่ยนคำพูด เพราะคนทั้งหมดพอมาเรียงกันแล้ว เขาจึงไปอยู่ที่นายท่านหก

แต่เมื่อครู่ที่เสิ่นเสวียนกลับมา พอเข้าประตูใหญ่ตอนที่เห็นพวกเขาไปต้อนรับก็ไม่ได้สบตาตรงๆ กับพวกนางเลย และไม่ได้เรียกชื่อผู้ใดอีกด้วย

ตอนนี้ยังกันพวกนางออกมานอกสวนจิ้งชิวอีก!

นี่หมายความว่าอย่างไรกัน!

"ข้าว่าท่านน้าที่ออกไปครั้งนี้ เกรงว่าจะไปเจอกับใครมา จนถูกสอนให้ทำตัวแย่ๆ เข้ากระมัง?"

"พี่สะใภ้รอง ความหมายของท่านหมายถึง หญิงสาวหรือ?"

ฮูหยินกลางคนที่หางตามีไฝคนหนึ่งเลิกหางตาขึ้น หัวเราะถากถาง "ก็เป็นไปได้อยู่นะ พวกเจ้าคงจะลืมไปแล้ว สองเดือนก่อน ตอนที่ท่านน้าเขียนจดหมายกลับมาก็ให้คนไปเก็บกวาดสวนสี่ซินไม่ใช่หรือ? สวนสี่ซินนั่นเป็นสถานที่แบบไหนพวกเจ้าก็รู้นี่?"

สวนสี่ซิน เป็นเรือนที่สร้างขึ้นมาสวยงามที่สุดในเรือนใหญ่จวนตระกูลเสิ่น ยิ่งไปกว่านั้นด้านในยังมีการออกแบบพิเศษและใช้วัสดุพิเศษด้วย ดังนั้นหน้าหนาวจึงอบอุ่นส่วนหน้าร้อนจึงเย็นสบาย พักที่นั่นแล้วสบายเอามากๆ

ตอนหน้าร้อนขนาดสวมเสื้อกันลมก็ยังรู้สึกเย็นสบาย

ท่านผู้เฒ่าเสิ่นกับภรรยาเนื่องจากอายุมากแล้ว ไม่ชอบโดนลมนัก ดังนั้นจึงไม่อยากพักอยู่ที่นั่น

เสิ่นเสวียนเพราะร่างกายอ่อนแอ ก็ไม่สะดวกไปพักที่นั่นเช่นกัน แล้ววัสดุพวกนั้นก็มีไม่มากนัก ดังนั้นสวนสี่ซินจึงไม่ใหญ่มาก เหมาะให้คนหนุ่มสาวไปอยู่มากกว่า

ดังนั้นเหล่าคนหนุ่มสาวของตระกูลเสิ่นเหล่านี้ จึงอยากจะเข้าไปอยู่ที่สวนสี่ซินมานานแล้ว

แต่เสิ่นเสวียนก่อนหน้านี้ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็คุยด้วยง่าย มีแค่เรื่องนี้เท่านั้นที่ไม่ยอมรับปากเสียที และยังมีเหตุผลที่พูดแล้วฟังเข้าทีอยู่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน