จะจับฟู่จาวหนิง ก็ต้องดูว่านางสำคัญแค่ไหนในใจอ๋องเจวี้ยน
"อ๋องเจวี้ยน เป็นห่วงฟู่จาวหนิงขนาดนั้นเลยหรือ?" ฮองเฮาถามคำถามนี้ออกมา
"ช่วงนี้ จวนชินอ๋องเซียวก็วุ่นวายเสียจนไม่ติดต่อใครทั้งนั้น" นางกำนัลอาวุโสโค้งตัวเติมน้ำชาให้กับนาง เอ่ยขึ้นเสียงต่ำว่า "เพราะพระชายาอ๋องเจวี้ยนเดิมทีเป็นคู่หมั้นของรัฐทายาทเซียว ตอนนั้นเองก็กลายเป็นที่ขบขันไปทั้งเมืองเพราะไล่ตามรัฐทายาทเซียวเพคะ"
"อืม เรื่องนี้ข้าเองก็รู้อยู่"
ตอนนั้นฮองเฮาเองก็หัวเราะเยาะฟู่จาวหนิงไปไม่น้อย เอาแต่วิ่งตามรัฐทายาทเซียวอย่างไร้ยางอาย แล้วยังคิดจะบีบให้รัฐทายาทเซียวอภิเษกด้วยอีก
"นางกับรัฐทายาทเซียวอภิเษกกันวันนั้นยังไปขวางถนนแล้วขอถอนหมั้น แล้วหันไปออกเรือนกับอ๋องเจวี้ยนแทน ไม่รู้ว่ามีคนมากขนาดไหนที่อยากเห็นนางปล่อยไก่เรื่องที่ใหญ่กว่านี้ อยากเห็นว่านางที่หน้าด้านไร้ยางอายมุดเข้าไปในจวนอ๋องเจวี้ยนสภาพนั้น จะมีจุดจบน่าเวทนาแค่ไหน"
"แต่ก็คิดไม่ถึงเลย ว่ารอไปรอมา รอจนถึงตอนนี้กลับกลายเป็นจวนชินอ๋องเซียวเสียเองที่ปล่อยไก่ รัฐทายาทเซียวกับหลี่จื่อเหยาน่าเวทนายิ่งกว่า ได้ยินว่ารัฐทายาทเซียวเมื่อวานนี้ไปในห้องภรรยารอง ผลคือภรรยารองคนนั้นจู่ๆ ก็คลั่งขึ้นมาเหมือนคนบ้ากัดเขาไปทีหนึ่ง"
"มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ?" ฮองเฮาคิดไม่ถึงเรื่องนินทาใหม่นี้เลย "ภรรยารองคนนั้นไปเอาความกล้ามาจากไหนกัน? ข้าได้ยินว่า ภรรยารองคนนี้เป็นลูกสาวอนุภรรยาของนายท่านหลิ่ว เป็นแม่นางที่อ่อนโยนมากเลยนี่นา ทำไมจึงไปกัดรัฐทายาทเซียวเข้ากัน?"
"ดังน้นจึงเป็นเรื่องขึ้นมา อนุภรรยาหลิ่วคนนี้จึงไปคุกเข่าร้องห่มร้องไห้ต่อหน้าชินอ๋องเซียวเพื่อขอความเป็นธรรม ให้จวนชินอ๋องตรวจสอบ บอกว่าจะต้องเป็นหลี่จื่อเหยาที่วางพิษใส่นางแน่ พอนางติดพิษก็เลยมีสภาพเป็นแบบนั้นไป"
"หลี่จื่อเหยากล้าวางยาพิษด้วยหรือ?"
"ฮองเฮา บิดานางคือหมอเทวดาหลี่นะ หมอเทวดาหลี่ช่วงนี้ก็พักอยู่ที่จวนชินอ๋องเซียวด้วย ถ้าเขาจะช่วยวางยาก็ไม่ใช่เป็นเรื่องง่ายๆ หรือ?"
ฮองเฮาหน้าขรึม รู้สึกเริ่มดูถูกหมอเทวดาหลี่ขึ้นมา
"หมอเทวดาหลี่เองก็ตกต่ำไปแล้วจริงๆ ชื่อเสียงหมอเทวดาหลี่สร้างออกมา แต่เรื่องดีดีไม่ไปทำ วันวันเอาแต่ช่วยลูกสาวเอะอะมะเทิ่งอยู่ที่เรือนหลังหรือ? นี่มันอะไรกัน!"
ฮองเฮาเองก็ไม่ค่อยพอใจกับความไม่เอาถ่านของหมอเทวดาหลี่อยู่เหมือนกัน
"พอมาดูฟู่จาวหนิง นางรักษาคนไปไม่น้อย ตอนนี้ลือกันไปแล้วว่าวิชาแพทย์ของนางยอดเยี่ยมเกินใคร ดีกว่าหมอเทวดาหลี่เสียอีก!" ฮองเฮาคิดถึงจุดนี้ก็รู้สึกโมโหขึ้นมา "เขากลับสะกดฟู่จาวหนิงในด้านวิชาแพทย์ไม่ได้เสียอย่างนั้น!"



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
😄...
ไม่เข้าใจ?? ซื้อตอนแล้วทำไหมอ่านไม่ได้ ต้องแก่ตรงไหน กดซื้อซ้ำก็ขึ้นerror😞...
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...