อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 757

"พระชายา หญ้าควันพิษพวกนี้ร้ายกาจจริงๆ คนพวกนี้ขนาดพันหน้าพันตา ก็ยังล้มลงในชั่วพริบตาเลย"

ชิงอีเข้ามาพูดกับฟู่จาวหนิง

ฟู่จาวหนิงเหลือบมองผ้าผันหน้าขององครักษ์ลับผาดหนึ่ง "ของพวกนี้กันควันพิษไม่อยู่หรอก ที่สูดได้ไปก็คงเข้าไปหมด พวกเจ้าหลังจากเก็บกวาดเสร็จก็มาให้ข้าดูหน่อยนะ ป้องกันไว้ก่อน"

ดูว่าพวกเขาติดพิษจนบาดเจ็บบ้างหรือไม่

ลูกกลอนแก้พิษเองก้ไม่ใช่จะรับประกันผลลัพธ์ได้ร้อยทั้งร้อย

"ขอบคุณพระชายา"

หลังจากจัดการคนเหล่านี้ทั้งหมด ฟู่จาวหนิงก็จับชีพจรให้กับพวกเขา

เซียวหลันยวนกลับสั่งพวกเขาจัดการซ่อมแซมสะพานหินที่ขาดนี้ใหม่อีกครั้ง

ฟู่จาวหนิงหลังจากตรวจอาการคนทั้งหมดแล้วก็คอยมองพวกเขาทำงานอยู่ข้างๆ

เซียวหลันยวนถึงแม้ตนเองจะไม่ได้ลงมือ แต่เขาก็ยังตรวจสอบพวกตอหินท่อนหินที่ล้มระเกะระกะ มองร่องรอยด้านบนที่ยังเหลืออยู่ แล้วทำสัญลักษณ์ว่าพวกมันต้องไปเสียบเข้ากับตำแหน่งไหนก่อน จากนั้นจึงสั่งให้พวกเขาวางสะพาน

"แผ่นหินก้อนนี้น่าจะหักไปแล้ว ไปหาแผ่นอื่นมาแทนที่ แล้วก็ด้านใต้ตำแหน่งเดิมที่วางตอหินก็หลวมไปแล้ว ลงไปที่แม่น้ำแล้วไปทำพื้นให้เรียบ ย้ายตำแหน่งมันเสียหน่อย"

ฟู่จาวหนิงนั่งอยู่บนก้อนหินข้างๆ ดูพวกเขาลงแรง

ยังดีที่เป็นแค่สะพานแผ่นหินง่ายๆ สะพานหนึ่ง ไม่มีรูปสลักอะไร ยิ่งไปกว่านั้นความกว้างแม่น้ำยังแคบด้วย ขอแค่มั่นคงก็พอ ไม่ต้องสร้างรูปร่างอะไร ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงไม่มีทางสร้างเสร็จแน่

แต่ถึงอย่างไรก็ยังเป็นสะพานแห่งหนึ่ง มีคนไม่น้อยที่พอเห็นแล้วก็มือไม้ลนลานไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อน

แล้วก็มีคนที่หลังจากสร้างเสร็จไม่แข็งแรงมั่นคง เอามาใช้ได้แค่ชั่วคราว

ภายใต้การสั่งการของเซียวหลันยวน ใช้เวลาหนึ่งชั่วยามก็สร้างใหม่จนเสร็จ กว้างกว่าเดิมหน่อยหนึ่งและมั่นคงกว่าส่วนหนึ่ง

รถม้าแล่นผ่านไปราวกับวิ่งทางเรียบ มั่นคงดี

"คนพวกนี้ท่านคิดจะจัดการอย่างไร?" ฟู่จาวหนิงมององครักษ์ลับเหล่านั้น

ยี่สิบกว่าคน เป็นลูกมือขององค์จักรพรรดิ ไม่รู้ว่าเซียวหลันยวนจะจัดการอย่างไร

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน