อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 763

ผู้เฒ่าฟู่พอเห็นฟู่จาวหนิงปลอดภัยกลับมา ก็ผ่อนคลายลงเป็นอย่างมาก

"หงจั๋วกับเฝิ่นซิงสองสาวใช้นั้นชอบหลอกข้า บอกว่าพวกเจ้าจะคอยส่งจดหมายกลับมา พูดเอาไว้เสียดิบดี ตอนแรกเองข้าก็เชื่อไปแล้วด้วย"

ผู้เฒ่าฟู่เอ่ยกับฟู่จาวหนิง และเพราะคิดว่าเป็นจริง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้กังวลร้อนใจนัก เพราะสองสามวันก็จะส่งจดหมายกลับมาที พูดเอาไว้ดิบดีแล้ว จึงไม่มีเรื่องอะไร

แต่เมื่อวานตอนค่ำๆ หลังจากเขากินข้าวเสร็จแล้วถูกเสี่ยวเฟยประคองออกไปเดินย่อยในลานบ้าน แล้วไปได้ยินพวกผู้ดูแลกำลังคุยกัน พูดดูแลนั่นถอนใจโล่งออกมาเฮือกใหญ่

ผู้ดูแลบอกว่า ดีเหลือเกิน ท่านอ๋องกับพระชายาในที่สุดก็กลับมาแล้ว หายไปไม่มีข่าวตั้งนมนาน ทำเอาพวกเรากังวลกันไปหมด คนใช้ทั้งจวนอ๋องล้วนกลุ้มกันเหมือนผ่านไปแรมปี

ตอนนั้นผู้เฒ่าฟู่จึงเพิ่งรู้ ว่าที่แท้เฝิ่นซิงกับหงจั๋วพวกนางมาหลอกเขา

"เมื่อวานเพิ่งจะรู้ว่ามาหลอกข้า" ผู้เฒ่าฟู่ตำหนิขึ้นมา ถลึงตามองหงจั๋วกับเฝิ่นซิง

สองสาวใช้คารวะให้เขา จากนั้นก็คารวะกับฟู่จาวหนิง

"ท่านผู้เฒ่าโปรดให้อภัยด้วย พระชายาโปรดให้อภัยด้วย"

ฟู่จาวหนิงยิ้มๆ โบกไม้โบกมือให้พวกนาง จากนั้นก็ประคองท่านผู้เฒ่า "ท่านปู่ เป็นข้าเองที่บอกกับนางทั้งสองคนไว้ก่อนออกไป ไม่เช่นนั้นท่านก็จะเอาแต่กังวลน่ะสิ"

"เจ้า นี่เจ้า" ผู้เฒ่าฟู่เองก็จิ้มหัวของนาง "นี่ไปลำบากมาใช่ไหม ผอมลงไปตั้งเยอะ"

ฟู่จาวหนิงพอคิดถึงเส้นทางนี้ ก็ส่ายหัว "ไม่เท่าไร ไม่ได้ลำบากอะไรขนาดนั้น"

"แล้ว สุขภาพของอ๋องเจวี้ยนรับไหวหรือ?"

พวกเขากลับมาสองวันแล้ว แต่เขายังไม่เห็นเซียวหลันยวนเลย

ผู้เฒ่าฟู่เองก็กำลังคิด ว่าไม่เจอก็ไม่เจอสิ เขาเองก็ไม่ได้อยากจะเจออ๋องเจวี้ยนเท่าไรหรอก แต่สุดท้ายก็ยังถามออกมาอย่างอดไม่อยู่

พวกเขาออกไปครั้งนี้ เสี่ยวเฟยเองก็ได้ยินว่าด้านนอกมีคนกำลังลือกัน บอกว่าสุขภาพของอ๋องเจวี้ยนเหมือนจะทนรับไม่ไหว น่าจะออกไปแบบเป็นๆ แต่ขากลับกลายเป็นศพไปเสียแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน