อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 764

"เฮ้อ"

ผู้เฒ่าฟู่เห็นสภาพนาง ในใจก็เข้าใจขึ้นมา

"เจ้าพูดมาตามตรง ถ้าเจ้าชอบอ๋องเจวี้ยนขึ้นมา ปู่ก็จะไม่รู้สึกว่าแปลกประหลาด"

อันที่จริง ผู้ชายอย่างอ๋องเจวี้ยน ก็คงจะมีหญิงสาวไม่น้อยเข้ามาชอบพอ หน้าตาเองก็หล่อเหลาเหลือเกิน มองแค่ครึ่งหน้า มองแค่รูปร่าง ยืนอยู่ที่ไหนก็ดูราวไผ่หยกกลางกระแสลม สง่ามีราศี

พอได้ยินเสียง ก็เหมือนกับเสียงพิณเสนาะหูแล่นผ่าน ราวกับสายลมแผ่วลูบผ่านใบหู

แล้วยังตัวตนฐานะอีก อ๋องเจวี้ยนแคว้นเจา ในมือมีองครักษ์เงามังกร แล้วยังมีตราประทับแคว้นเจาอีก ยังไม่ต้องพูดเรื่องอื่น ถ้าหากมีแคว้นอื่นส่งหนังสือแคว้นเข้ามา จะเชื่อมสัมพันธ์ทั้งสองแคว้นก็ดี หรือว่าจะเปิดการค้าระหว่างสองแคว้นก็ตาม กระทั่งการตัดแบ่งเมืองเพื่อชดเชยอะไรเทือกนั้น ก็ยังต้องให้อ๋องเจวี้ยนส่งตราประทับออกมาใช้เลย

สำหรับแคว้นต่างๆ นี่ถือเป็นครั้งแรก ยังไม่เคยได้ยินที่ไหนเป็นเช่นนี้

เพราะการพูดเช่นนี้องค์จักรพรรดิที่นั่งอยู่บนบัลลังก์จะไม่กระอักเลือดเลยหรือ? น่าอดสูเสียจริง

แล้วถ้าพูดขึ้นมา อ๋องเจวี้ยนเองก็แทบจะมีตัวตนฐานะเทียบเท่ากับผู้สำเร็จราชการแทนแล้ว

เป็นเช่นนี้ ไท่ซ่างหวงก็ยังทิ้งสิ่งยืนยันอะไรเอาไว้ให้กับอ๋องเจวี้ยนอีก เหลือสิ่งของอะไรเอาไว้ให้กับเขา กระทั่งองค์จักรพรรดิไทเฮาเองก็ยังไม่รู้ สิ่งนี้ทำให้องค์จักรพรรดิก็ยังต้องกล้ำกลืนลงไป

แต่สำหรับอ๋องเจวี้ยนแล้ว ตัวตนฐานะนี้ สิทธิ์อำนาจนี้ ไม่รู้ว่ามีหญิงสาวมากน้อยแค่ไหนที่อยากจะออกเรือนกับเขา

การจะชอบเขาก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

"ถ้าหากโยนเรื่องเขากับเรื่องพ่อแม่เจ้าออกไป เงื่อนไขของตัวอ๋องเจวี้ยน ก็ยังดูมากกว่าเซียวเหยียนจิ่งพอสมควรเลยทีเดียว"

"ท่านปู่ ข้าชอบเซียวหลันยวนจริงๆ"

ฟู่จาวหนิงเอ่ยออกมาตรงๆ

สำหรับใจของตนเอง นางไม่มีอะไรที่จะไม่ยอมรับ ชอบก็คือชอบจริงๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน