อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 79

เขาหรือ?

ซือถูไป๋

ฟู่จาวหนิงฟังเสียงของซือถูไป๋ออกทันที แต่ว่านางก็ไม่ได้หันกลับมามอง นางโน้มตัวลงไป เอาหูแนบกับหน้าอกของเด็ก มือข้างหนึ่งเคาะลงไปบนหน้าอกเขา ฟังเสียง

ฮูหยินอายุน้อยนั่งอยู่บนพื้นมองฟู่จาวหนิงอย่างทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้เลยว่าต้องทำอะไร

แต่ว่าตอนนี้ยังไม่มีหมอเข้ามา นางก็เหมือนทำได้แค่ต้องเชื่อฟู่จาวหนิง โดยเฉพาะตอนที่ชายหนุ่มอ่อนโยนสง่างามคนนั้นปรากฎตัว ขึ้น คุ้มกันอยู่ด้านหลังฟู่จาวหนิง นางจึงเริ่มรู้สึกคาดหวังกับฟู่จาวหนิงขึ้นมาพอสมควร

คุณชายคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา เขายังเชื่อถือแม่นางคนนี้ นางก็น่าจะรู้เรื่องแพทย์จริงๆ กระมัง?

ฟู่จาวหนิงล้วงกระเป๋าเข็มออกมาจากในอก เปิดกระเป๋าออก ดึงเข็มยาวเล่มหนึ่งออกมาจากด้านใน แทงไปที่หน้าอกของเด็ก ความตื้นลึกก็ควบคุมได้กำลังดี

"อ๊า..."

หญิงสาวอายุน้อยพอเห็นการกระทำของนาง ก็ร้องตกใจขึ้นอย่างทนไม่ไหว คิดจะโถมตัวเข้าขวางฟู่จาวหนิง

หน้าอกเอาเข็มแทงลงไปมั่วๆ ได้หรือ?

"ฮูหยินอย่าเพิ่งขยับ" เสียงของซือถูไป๋นำเอาพลังปลอบประโลมที่ประหลาดเข้ามาด้วย หญิงสาวอายุน้อยหยุดการเคลื่อนไหวลงทันที

ฟู่จาวหนิงปักเข็มลงไปหลายเล่ม จากนั้นก็หยิบเข็มเย็บผ้าเล่มหนึ่งออกมา แทงลงไปที่ปลายนิ้วของเด็ก มีเลือดไหลออกมา

น้ำตาของหญิงสาวอายุน้อยหลั่งทะลักออกมา หัวใจของนางถลันขึ้นมาจนถึงคอนางแล้ว

นางตอนนี้ถลึงตามองแม่นางคนนี้กำลังทรมานเป่าเอ๋อร์ ถ้าเป่าเอ๋อร์เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ เช่นนั้นนาง

ไห่ฉางจวิ้นรออยู่บนรถม้าจนทำไม่ไหว ตอนนี้จึงเดินลงมาจากรถม้า

"เจ้ากำลังทำอะไร? อย่าทำให้ข้าต้องล่าช้าเพื่อคนที่ไม่เกี่ยวข้องเลย พวกเราต้องรีบเดินทางนะ!"

ไห่ฉางจวิ้นพูดจบประโยคนี้ ก็ถูกคนหนึ่งยื่นมือขวางไว้ ไม่ยอมให้นางเข้าใกล้ฟู่จาวหนิง

นางเงยหน้าขึ้น พอเห็นหน้าตาของซือถูไป๋ ก็ถลึงตาโตขึ้นทันที "ว้าว คุณชายหน้าตาดีจริงๆ"

ถึงแม้อ๋องเจวี้ยนจะดูดีไปทั้งตัว แต่ถึงอย่างไรก็ยังเห็นหน้าตาแค่ครึ่งเดียว ทว่าคุณชายตรงหน้านี้ไม่ได้สวมหน้ากาก!

ราวกับจันทร์กระจ่างอย่างไรอย่างนั้น สุกสกาวสว่างไสว แค่เหลือบมองก็ส่องเข้าไปบนใจนาง

ถ้าหาก นางจะพูดว่าถ้าหากนางบุกอ๋องเจวี้ยนไม่ไหว คุณชายคนนี้เองก็เป็นตัวเลือกได้อยู่!

"ขอบคุณแม่นางที่เอ่ยชม" ซือถูไป๋ยิ้ม แต่ยังขวางนางเอาไว้

ยังดีที่มีซือถูไป๋ ไห่ฉางจวิ้นเองก็ไม่รีบร้อนไปจวนอ๋องเจวี้ยนแล้ว นางเองก็ไม่สนใจแล้วว่าฟู่จาวหนิงกำลังทำอะไร แต่หาเรื่องมาคุยกับซือถูไป๋แทน

ฟู่จาวหนิงเก็บเข็ม คว้ามือเด็กลงมาบีบนวดหลายครั้ง จากนั้นก็ผลักกดหน้าอกของเขา

"แค่ก"

เด็กน้อยจู่ๆ ก็เหมือนกับไอออกมารวดเดียว ไอจนฟื้นสติขึ้นมา

"ท่านแม่..."

หลังจากเขาตื่นขึ้นก็ร้องเรียกหาแม่ จากนั้นก็ร้องไห้จ้าออกมา

"เป่าเอ๋อร์! แม่อยู่ที่นี่ แม่อยู่นี่!" หญิงสาวอายุน้อยทั้งตกใจทั้งยินดี น้ำตาหลั่งทะลักออกมา รีบร้อนเข้าไปกอดเขา

"ฮูหยิน ท่านอย่าเพิ่งขยับตัวเขา ขาของเขาบอดจนบาดเจ็บไปแล้ว" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น

หญิงสาวอายุน้อยคลายมือจากเด็กทันที ตอนนี้ฟู่จาวหนิงพูดอะไรนางก็จะฟังและเชื่อ

"แม่นาง ท่านช่วยดูอาการเป่าเอ๋อร์ของข้าด้วย"

แล้วเด็ก็ยังร้องไห้จ้าขึ้นมา "ท่านแม่ เจ็บจังเลย"