อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 806

ชั่วขณะหนึ่ง ประชาชนสองฟากฝั่งถนนล้วนเข้าไปเก็บก้อนกลมเล็กันอย่างตื่นเต้น มีคนที่รอไม่ไหว และค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น พอหยิบมาได้ชิ้นหนึ่งก็สำรวจดูก่อน และพวว่าเจ้าก้อนกลมเล็กๆ พวกนี้เปิดออกได้

มีคนล้วงสิ่งของจากด้านในออกมา และเห็นว่าเป็นไข่มุกที่ดูล้ำค่ามาก จึงตะลึงนิงงันไป

"ไข่มุก ด้านในคือไข่มุก!"

ในก้อนกลมเล็กมีห่อไข่มุกเอาไว้!

แม้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นระดับสุดยอด แต่ระดับแสงมมันวาวก็ดีมาก เมืองหลวงแคว้นเจาห่างจากทะเลไกลแสนไกล ไข่มุกสำหรับพวกเขาทางนี้คือขายกันแพงมากๆ แล้วไข่มุกที่ใหญ่ขนาดนี้เม็ดหนึ่ง คุณภาพเช่นนี้ อย่างน้อยก็มีมูลค่ามหาศาล

ถ้าหากสลักไว้บนปิ่นเงิน ปิ่นเงินเล่มนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นล้ำค่าขึ้นมาทันที

"ให้ตายเถอะ!"

"รีบเก็บ!"

ชั่วขณะหนึ่ง เหล่าประชาชนบนถนนลุกฮือกันขึ้นมา

คนทั้งหมดกำลังรีบร้อนแย่งก้อนกลมเล็ก สาละวนเก็บกันอยู่

อันเหนียนที่อยู่หน้าขบวนได้ยินเสียงเฮโลด้านหลัง ก็ร้องเรียกองครักษ์ขึ้นทันที "ไปดูหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น"

เขาอยากจะรีบรับองค์หญิงหนานฉือทั้งขบวนเข้าไปในวัง เช่นนั้นก็เสร็จสิ้นแล้ว

แต่ขบวนนี้ก็เดินกันได้ช้ามาก เดินมาครึ่งค่อนวันก็ยังอยู่ที่นี่ องค์หญิงหนานฉืออืดอาดเสียเหลือเกิน เดิมทีตอนกลางวันควรจะเข้าไปในเมืองได้แล้ว แต่นี่ยังเสียเวลามาจนถึงตอนนี้

ตอนนี้ถ้าหากยังอืดอาดต่อไป ประตูวังก็ใกล้จะปิดแล้ว วันนี้จะได้พบกับจักรพรรดิกันไหม?

องครักษ์ไปตรวจสอบพักหนึ่งก็รีบกลับเข้ามา

"ผู้ตรวจการอัน เหล่านางรำที่องค์หญิงหนานฉือพามาเหล่านั้นโยนของชำร่วยไว้ทั้งสองทางของถนน พูดกันว่าด้านในมีไข่มุก ตอนนี้ประชาชนบนถนนแย่งกันอย่างบ้าคลั่งไปแล้ว ในขบวนวุ่นวายไปหมด เดินหน้าต่อไม่ได้แล้ว"

โยนไข่มุก?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน