อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 815

ห้องคลังของเซียวหลันยวนใหญ่โตมาก มีลัง ตู้วางอยู่เต็มไปหมด แล้วยังเห็นชั้นที่เป็นช่องตารางใส่ยาบางส่วนอีกด้วย

แม้ในลังในชั้นวางอะไรไว้จะมองไม่เห็น แต่ฟู่จาวหนิงใช้แค่นิ้วเท้าก็ยังคิดออก ที่นี่จะต้องมีของวางอยู่ไม่น้อยแน่นอน

ไม่แน่ว่าพวกตราประทับแคว้นเจาที่ไท่ซ่างหวงให้มาพวกนั้นก็อาจจะเก็บอยู่ที่นี่

เซียวหลันยวนจะต้องร่ำรวยมากแน่ๆ

ถ้าเป็นของทั่วไปเขาไม่จำเป็นต้องซ่อนไว้ในห้องลับนี้ วางเอาไว้ด้านนอกได้เลย

ลังเหล็กสิบกว่าลังที่นำกลับมาจากตงฉิงวางกองไว้อยู่มุมหนึ่งของห้อง

ฟู่จาวหนิงเดินตรงไป

กล่องใหญ่ใบนั้นใส่เสื้อผ้าเครื่องประดับไว้ นางเองก็รู้อยู่

เปิดฝาออก ฟู่จาวหนิงก็ย้ายเสื้อผ้าเครื่องประดับที่วางซ้อนกันด้านในออกมาทีละชุด หลายชุดที่อยู่ด้านบนล้วนดูสูงค่าทรงสง่า มีความน่าเกรงขามอหังการ แดงล้วนกับทองล้วนสองสี ทอแสงสดใส

นี่คือชุดคลุมจักรพรรดิของตงฉิง ต้องไม่เหมาะแน่ๆ

รื้อต่ำลงไป ฟู่จาวหนิงมือก้ลูบไปเจอความอ่อนนุ่มลื่นเย็น พอเพ่งตาดู เป็นชุดกระโปรงผ้าไหมอ่อนนุ่มชุดหนึ่ง สีน้ำเงิน ตกแต่งด้วยไข่มุก ไหมเงินปักหยกขาวไว้ สุกสกาวทรงสง่า

นางยกกระโปรงขึ้นมา กางออกเบาๆ ด้านบนมีผ้าแพรนุ่มคลุมลงมาเหมือนม่านหมอก แสดงความอ่อนช้อยดุจนางฟ้าออกมาอย่างชัดเจน

ที่สำคัญที่สุดคือ กระโปรงตัวนี้เบาเอามากๆ

ถ้าใส่ขึ้นไปแล้วจะต้องเย็นสบายมากแน่ๆ

พอหน้าร้อนมาถึง ฟู่จาวหนิงรุ้ว่าถ้าสวมเสื้อแขนสั้นไม่ได้ต้องลำบากแน่ๆ แม้จะมีเสื้อผ้าไม่น้อยที่เนื้อผ้าดี อ่อนนุ่มเปล่งประกาย แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ยังทำออกมาอย่างมิดชิด ยังคงร้อนอยู่

ตอนนี้ชุดนี้ พอหยิบมาไว้บนมือก็ไม่ได้มีน้ำหนักเท่าไรเลย

แต่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดก็คือ ชุดกระโปรงนี้เรียบเนียนมาก ยิ่งไปกว่านั้นสัมผัสยังเย็นสบายอีกด้วย

นางหยิงกระโปรงตัวนี้หมุนตัวหันไปทางเซียวหลันยวน

"ข้าชอบตัวนี้!"

สายตาเซียวหลันยวนตกมาบนชุดกระโปรง จากนั้นก็มองไปทางฟู่จาวหนิง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน