อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 828

"องค์หญิงหนานฉือบอกว่า นางรังเกียจหญิงสาวสับปลับหน้าเนื้อใจเสืออย่างพระชายาอ๋องเจวี้ยนมาก" หวางต้าหลางเอ่ยขึ้น

องค์จักรพรรดิมองไปทางผู้ตรวจการอัน "อันอ้ายชิง ความหมายเป็นเช่นนั้นหรือ?"

อันเหนียนพยักหน้า สีหน้าเย็นชาลงมา

อันชิงแทบจะลุกขึ้นยืน

ไร้สาระ องค์หญิงหนานฉือทำไมถึงต้องพูดไร้สาระเช่นนี้? พี่สาวจาวหนิงไม่ใช่หญิงสาวที่สับปลับหน้าเนื้อใจเสือเสียหน่อย!

คนอื่นๆ กลับมีสีหน้าเหมือนชมมหรสพขึ้นมา

"หน้าเนื้อใจเสือ? สับปลับ?" เซียวหลันยวนค่อยๆ เอ่ยขึ้น "องค์หญิงหนานฉือไม่ชินกับกับดินฟ้าอากาศ ไม่ชินจนสมงสมองกับลูกตาไปหมดแล้วหรือ? พระชายาของข้าเป็นคนที่ตรงไปตรงมาเสมอ แล้วเจ้าใช้ตาข้างไหนถึงมาบอกว่านางหน้าเนื้อใจเสือสับปลับกัน?"

อันเหนียนแปลประโยคที่อ๋องเจวี้ยนแปลออกมาทันที

องค์หญิงหนานฉือโมโห ตบโตะ ยังชี้ไปที่ฟู่จาวหนิง "คำพูดกับการกระทำไม่เหมือนกัน คิดจะหลอกองค์หญิงอย่างข้า!"

ตอนที่นางโมโห พูดจาก็รวดเร็ว อันเหนียนเองก็ตามไม่ทัน ตั้งตัวไม่ติดทีเดียว

หวางต้าหลางกับฮูหยินเริ่นตอนนี้ไม่กล้าพูดอะไรแล้ว องค์จักพรรดิไม่เรียกชื่อพวกเขา พวกเขาสองคนก็หดคอไม่พูดอะไร

ถ้าเดี๋ยวเรื่องลามมาถึงพวกเขามันน่ากลัวเกินไป

เซียวหลันยวนร้องเชอะขึ้นอีก ตอนกำลังจะพูด กลับได้ยินเสียงของฟู่จาวหนิงที่อยู่ข้างๆ ดังขึ้น

และที่ทำให้คนทั้งหมดตกตะลึงก็คือ พอฟู่จาวหนิงพูดขึ้น กลับเป็นภาษาหนานฉือ!

ยิ่งไปกว่นั้นภาษาหนานฉือของนางฟังแล้วยังราบรื่นมากด้วย น่าฟัง แตกต่างจากหวางต้าหลางกับฮูหยินเริ่นอันเหนียนที่ตะกุกตะกักแล้วยังมีสำเนียงแคว้นเจาอยู่ แทบจะไม่แตกต่างกับองค์หญิงหนานฉือเลย

"องค์หญิง ข้าอยากจะถามท่าน ล่ามสองคนนั้นก่อนหน้านี้พูดกับท่านว่าอะไร? เกี่ยวกับชุดรำนั่นหรือ? ข้าขอบอกก่อนเลยนะ ข้าดูรำชุดนั้นจบข้าก็วิจารณ์ว่ายอดเยี่ยม ดูทรงพลัง และมีอารมณ์ร่วมเป็นอย่างดี ถ้าหากท่านถามความหมายของประโยคนี้ของข้า พวกเขาสองคนแปลออกมาอย่างไรกัน?"

นางชี้ไปที่หวางต้าหลางกับฮูหยินเริ่น

สองคนนี้ถลึงตาโตเหมือนเห็นผี มองฟู่จาวหนิงไม่อยากเชื่อ

เป็นไปได้อย่างไร?

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน