อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 834

ถ้าเผื่อเป็นแผนร้ายล่ะ?

ฟู่จาวหนิงเป็นหมอเทวดานะ ถ้าจะลงไม้ลงมืออะไรสักหน่อยก็น่าจะง่ายไหม?

"องค์จักรพรรดิถ้าหากจะดูล่ะก็ ข้าตอนนี้จะเปิดผ้าบนหน้าของเขาออก?" ฟู่จาวหนิงทำท่าเหมือนจะขยับมือ

องค์จักรพรรดิตกใจถอยออกไปหลายก้าว

"ไม่ต้องไม่ต้อง!"

เขารู้สึกว่าตนเองเหมือนจะมีปฏิกิริยามากเกินไป จึงรีบเสริมขึ้นมาคำหนึ่ง "ความหมายของข้าคือพวกเจ้าเข้าวังมาก็ไม่ได้พกยาอะไรมาด้วย ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ถ้าเปิดแผลออกมา หน้าของอายวนอาจจะไม่ปลอดภัย เจ้าเองก็ยังต้องมานั่งพันยาให้เขาใหม่อีก มันยุ่งยากเกินไป"

"โอ้ องค์จักรพรรดิพูดมาก็ถูกต้อง"

"คืนนี้เจ้ากับอายวนก็พักอยู่ในวังแล้วกัน คนในวังเองก็จัดการตำหนักบรรทมไว้แล้วด้วย หลังจากพวกเจ้าไปพบไทเฮาแล้วก็รีบไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้พวกเราค่อยคุยกันใหม่"

องค์จักรพรรดิก่อนหน้านี้ให้คนมาสั่งการด้วยวาจากับพวกเขาแล้ว หลังจากงานเลี้ยงวันนี้ให้พวกเขาพักในวัง จะได้ไม่ต้องลำบากเดินทาง

เซียวหลันยวนกับฟู่จาวหนิงเองก็เข้าใจ นี่น่าจะเป็นเพราะองค์จักรพรรดิอยากจะดึงเวลาไว้ เพื่อถามถึงสิ่งของที่ไท่ซ่างหวงทิ้งให้เขา

พวกเขาเองก็ไม่ปฏิเสธ

ต้องให้โอกาสกับองค์จักรพรรดิบ้าง ไม่เช่นนั้นถ้าบีบคั้นเขามากเกินไป เกรงว่าคงจะคิดหาวิะีการชั่วร้ายกว่านี้ออกมาอีก

"เพคะ" ฟู่จาวหนิงตอนนี้จึงออกห่างจากองค์จักรพรรดิ

หลังจากเห็นเขาเดินออกมา ฟู่จาวหนิงก็เอียงตามองเซียวหลันยวน "วันนี้ท่านใช้ได้เลยนะ"

"เจ้าเองก็ไม่เลว"

เซียวหลันยวนยิ้มๆ "เมื่อครู่ที่แสดงความประหม่ากับเรื่องที่วิชาแพทย์ยังไม่พร้อมต่อหน้าองค์จักรพรรดิน่ะ เล่นได้ดีมาก"

"แต่ว่า หลังจากคืนนี้ ทั่วทั้งเมืองก็จะลือข่าวเสียๆ หายๆ กันว่าอ๋องเจวี้ยนไม่ไหวแล้วนะ ท่านแบกรับไหวหรือ?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน