อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 835

เซียวหลันยวนเหลือบมองฟู่จาวหนิง

เรื่องนี้ถ้าให้นางที่เป็นหมอมาพูดก็ยังดูมีน้ำหนักหน่อย

ฟู่จาวหนิงจึงทำได้แค่เล่าเรื่องที่พูดกับจักรพรรดิออกไปอีกรอบหนึ่ง

ไทเฮาน้ำตาร่วงลงมาเสียแล้ว

"เรื่องนี้เจ้าลำบากเสียแล้ว อายวน"

"ไม่เป็นไร" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ

ฟู่จาวหนิงมองมองไทเฮา

ตอนนี้มองออกแล้วว่าไทเฮาเป็นห่วงเซียวหลันยวนจริงๆ แต่ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เช่นนี้นี่นา

ไทเฮาเห็นเซียวหลันยวนเย็นชากับตนเองขนาดนี้ ในใจก็รู้สึกเสียใจอยู่

"จาวหนิง สิ่งนี้รักษาได้ไหม?"

ฟู่จาวหนิงคิดคิด คิดจะเอาเรื่องที่ตนเองอีกไม่กี่วันจะออกจากเมืองหลวงบอกกับไท่เฮาพอดี เซียวหลันยวนเองอาจจะต้องให้ไทเฮาคอยปกป้อง แต่ถ้าหากมีใครมาพูดอะไรถึงนาง หรือว่ามีข่าวลืออะไรขึ้นมา ไม่แน่ว่าไทเฮาอาจจะสามารถออกโรงได้

ถึงอย่างไรเขาตอนนี้ก็รู้สึกว่าไทเฮาเหมือนจะกังวลเซียวหลันยวนจริงๆ

นางมองคนแม่นอยู่ ลางสังหรณ์เองก็แม่นด้วย

"พูดความจริงนี่ยากอยู่" ฟู่จาวหนิงประโยคนี้พูดออกมาจริงๆ

ตัวนางตอนนี้ไม่ค่อยจะมั่นใจนัก พูดได้แค่ว่ามีความหวังอยู่ห้าหกส่วนเท่านั้น ยังต้องออกไปหาวัตถุดิบยาอีก ลองดูว่าจะหาเอ็นมังกรหยกเจอหรือไม่ หลังจากนี้ยังต้องหาวัตถุดิบยาลบแผลเป็นบางส่วนเพิ่มอีก ต้องศึกษาเสียหน่อย

ก่อนหน้านี้ที่คนอื่นพูดกันว่ายาเทวดาอะไรนั่น พอทาแผลเป็นแล้วจะหายไปจนหมด อันที่จริงก็ไม่ได้มหัศจรรย์อะไรขนาดนั้น

ต่อให้มียาชนิดนี้ นั่นก็ต้องใช้เวลาพักหนึ่ง ค่อยๆ พัฒนาการก่อตัวของผิวหนังแล้วสร้างขึ้นใหม่ เป็นไปไม่ได้ที่ทาไม่กี่วันแล้วจะดีขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน