อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 838

พอได้ยินเสียงองครักษ์ลับ สาวใช้วังสองคนหน้าขาวซีดไปแล้ว ทั้งสองคนหมอบลงบนพื้น รีบร้อนโขกหัว

"อ๋องเจวี้ยนไว้ชีวิตด้วย!"

"พระชายา ช่วยข้าน้อยด้วย"

ฟู่จาวหนิงจุ๊ปาก และเดินเข้ามาอีก ยื่นมือเชิดหน้าสาวใช้วังคนหนึ่งขึ้นมา เป็นสาวชาววังที่หน้าตาสดใสเอามากๆ ดูแล้วอายุน่าจะเพิ่งสิบสี่สิบห้าเท่านั้น

ใบหน้าขาวซีด ตกใจขึ้นมา

แต่ว่าร่างกายของพวกนางก็ดูจะแดงระเรื่อขึ้นมา ผิวหนังดูร้อนๆ ตอนนี้สายตาดูสับสนหน่อยๆ

สาวใช้วังคนหนึ่งรีบหยิกขาของตนเอง

"อายวน พวกนางทำอะไรน่ะ?"

เซียวหลันยวนถูกฟู่จาวหนิงถามเช่นนี้ ทั้งโกรธทั้งน้อยใจทั้งรู้สึกไม่ได้ทำผิด "เมื่อครู่เจ้าบอกให้ข้านอนก่อน ข้าก็เลยขึ้นไปนอนบนเตียงก่อน แต่ครู่หนึ่ง พวกนางก็แอบเข้ามา บอกว่าจะมาวางน้ำแข็งให้สองถังในตำหนัก กลัวเจ้าจะนอนแล้วร้อน"

นี่ยังฉลาดอยู่ รู้จักยกฟู่จาวหนิงออกมาพูดด้วย

เซียวหลันยวนตอนนั้นรู้สึกว่าอากาศเช่นนี้ ตัวเขาเพราะปัญหาที่สุขภาพอ่อนแอจึงไม่น่ารู้สึกร้อน แต่ฟู่จาวหนิงที่เป็นคนเลือดลมแข็งแรง ไม่แน่ว่าอาจจะรู้สึกร้อนขึ้นมา

เขาเองก็อยากจะให้พวกนางเอาน้ำแข็งสองถังมาวางไว้ก็ดีเหมือนกัน ก็เลยให้พวกนางสองคนเข้ามา

"คิดไม่ถึงว่าหลังจากที่พวกนางเข้ามาก็มาถึงข้างเตียงเสียแล้ว คิดจะ คิดจะ..."

ฟู่จาวหนิงเห็นเสื้อผ้าเขาค่อนข้างยุ่งเหยิง พอมาดูสภาพของสาวใช้วังสองคนก็เข้าใจขึ้นมา

สาวใช้วังสองคนนี้คิดจะฝืนขึ้นคร่อมเลยหรือ?

"ข้าไม่ได้แตะต้องพวกนางสักปลายนิ้ว!"

เซียวหลันยวนเห็นสายตาของฟู่จาวหนิงกวาดไปกวาดมา ดูโกรธๆ จึงอธิบายออกมาคำหนึ่งตามสัญชาตญาณ

"อืมอืมอืม ข้าเชื่อ"

ฟู่จาวหนิงพยักหน้าถูไถไปก่อน

"น้ำเสียงนี้ของเจ้าทำไมถึงดูขอไปทีนักล่ะ?" เซียวหลันยวนขมวดคิ้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน