อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 952

"ที่นี่ ห้องโถงทางนี้มีแคร่ตัวหนึ่ง พวกเราประคองเขาอย่างระวังไปบนแคร่แล้ว หลังจากนั้นก็ไม่กล้าแตะต้องเขาอีกเลย"

ลุงตงพาคนเข้าไป

ฟู่จาวหนิงพาเสี่ยวชิ่นตามอยู่ด้านหลังหมอหวาง

สืออีสือซานก็ตามนางมา ดังนั้นจึงบังเขาได้บ้าง ไม่ใช่คนทั้งหมดจะมองเห็นนาง

ตอนนี้ความสนใจของทุกคนล้วนอยู่บนตัวเสิ่นเสวียน

แล้วก็แขกที่สลบไปแล้วคนนั้น

"นี่คือท่านโม่ ท่านโม่ก่อนหน้านี้มาซื้อของในโถงป๋ออวี้สองครั้ง ถือว่าเป็นลูกค้าเก่าแล้ว สองครั้งก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้มีเรื่องไม่น่ายินดีอะไร"

ลุงตงพาคนมาถึงข้างแคร่ตัวนั้น หมอหวางเข้าไปตรวจสอบร่างกายท่านโม่ก่อน

ฟู่จาวหนิงยืนอยู่ข้างๆ เขา สังเกตไปด้วยฟังลุงตงพูดไปด้วย

เสิ่นเสวียนถาม "คนในครอบครัวเขาหรือผู้ติดตามล่ะ?"

คนใช้รูปร่างกำยำสองคนลุกขึ้นยืน

"พวกเราคือคนรับใช้ของท่านโม่ มีคนไปแจ้งกับฮูหยินของพวกเราแล้ว พวกเราไม่ว่าสนว่าโถงป๋ออวี้จะมีอำนาจแค่ไหน ถึงอย่างไรวันนี้นายท่านของพวกเรากลายเป็นแบบนี้พวกท่านก็อย่าคิดหนีเชียว"

"ใช่! พวกเราจะเรียกร้องความยุติธรรม!"

เสิ่นเสวียนเหลือบมองพวกเขาผาดหนึ่ง

คนใช้สองคนนี้ถูกเสิ่นเสวียนเหลือบมองก็ตกใจจนหดคอลง แต่พวกเขาก็เหมือนคิดอะไรออกขึ้นมาทันที ยืดหลังตรงขึ้นอีกครั้ง

"ตระกูลเสิ่นของพวกท่านมารังแกกันไม่ได้นะ! ถ้าหากนายท่านของพวกเราเป็นอะไรไป ฮูหยินของพวกเราต่อให้ต้องไปแจ้งองค์จักรพรรดิก็ไม่มีทางปล่อยวาง"

"ร้านตระกูลเสิ่นของพวกท่านขายสินค้าปลอม จนทำเเอานายท่นของพวกเราเป็นลมล้มไป"

ลุงตงพูดกับเสิ่นเสวียน "ท่านเจ้าของ ก่อนหน้านี้พวกเขาสองคนตะโกนขึ้นมาเสียงดัง จนทำให้คนมากมายมาล้อมมุง พวกเขาคิดจะทำเรื่องให้ใหญ่โต"

จุดนี้เขาเป็นเถ้าแก่มาแล้วหลายปี จะมองไม่ออกอีกหรือ?