(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 170

ตอนที่ 170 เพลงใหม่เสร็จอย่างรวดเร็ว

อะไรนะ!

เมื่อเห็นลู่เฉินพูดว่าผลงานของเขายังอยู่ในหัว กู่รุ่ยจึงรู้สึกว่าศีรษะของตัวเองจะระเบิดออกมาแล้ว!

แม่งเอ้ยนี่มันหลอกกันชัดๆ!

ต้องขออภัยที่ผู้อำนวยการเพลงคนเรียบร้อยมีมารยาทคนนี้แอบด่าอยู่ในใจ เพราะเขาโกรธลู่เฉินจริงๆ

ในฐานะผู้อาวุโสของวงการ กู่รุ่ยมีความรู้สึกที่ดีกับลู่เฉินมาตลอด และชื่นชมความสามารถของเขาเป็นอย่างมาก

ลู่เฉินเป็นหนุ่มหล่อ มีพรสวรรค์ด้านการร้องเพลงและแต่งเพลงสูง ยากนักที่ศิลปินหน้าใหม่จะไม่มีความหยิ่งยโสและเสแสร้ง มีความถ่อมตัว สงบไม่มีอามณ์หุนหันพลันแล่น จึงเป็นคนใหม่ที่โดดเด่นที่สุดคนหนึ่งในวงการเพลงป็อปในอนาคตอย่างแน่นอน

ถ้าหากไม่ติดว่าลูกสาวยังเล็กเรียนอยู่ชั้นมันธยมศึกษาตอนต้น มิฉะนั้นเขาก็ยินดีที่จะแนะนำให้ลู่เฉินเป็นอย่างมาก

ดังนั้นหลังจากที่รู้ว่าหวังปินเกิดเรื่อง การตอบสนองอย่างแรกของเขาก็คือให้ลู่เฉินเข้ามาแทน

เดิมทีลู่เฉินร้องเดี่ยวเปลี่ยนเป็นร้องประสานเสียงนั้น กู่รุ่ยไม่เห็นด้วยอย่างมาก เขารู้สึกว่าการทำแบบนี้คือการเอาเปรียบลู่เฉิน และก็ผิดสัญญาระหว่างทั้งสองฝ่าย เขาจึงรู้สึกขอโทษกับคนรุ่นหลังที่ยอดเยี่ยมคนนี้

สถานการณ์ในสถานีโทรทัศน์มีความซับซ้อนมาก เกิดการขัดผลประโยชน์กันหลายฝ่าย ในฐานะผู้อำนวยการเพลงคนหนึ่ง กู่รุ่ยจึงไม่มีสิทธิ์ในการพูดมากนัก ถึงแม้อยากจะช่วยออกหน้าให้ลู่เฉินแต่ก็ทำได้แค่คิด

ครั้งนี้เกิดเรื่องกับหวังปินจึงเป็นโอกาสพอดี ฉะนั้นเขาจึงพยายามเสนอลู่เฉินให้แก่เฉินฉี

เฉินฉีก็ชื่นชมลู่เฉินเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงเรียกลู่เฉินเข้ามา

ตามความคิดของกู่รุ่ย ก็คือให้ลู่เฉินช่วยร้องเพลงหลักที่มีชื่อเสียงเพลงหนึ่งแทนหวังปิน

คิดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะเป็นฝ่ายเสนอผลงานเพลงใหม่ออกมา กู่รุ่ยจึงดีใจมาก

แต่กลับคาดไม่ถึงว่า เพลงใหม่ที่ลู่เฉินกล่าวถึงยังไม่ได้เขียนออกมา

แล้วผู้อำนวยการกู่จะไม่โกรธได้อย่างไร

เฉินฉี ผู้ช่วยผู้กำกับ ผู้อำนวยการทางเทคนิคและคนอื่นๆ ของงานเลี้ยงวันชาติจีน เป็นต้น ต่างก็อยู่ด้วย หน้าตาของเขาแทบจะไม่เหลือแล้ว!

เมื่อเห็นเพื่อนร่วมงานสถานีโทรทัศน์ ต่างแสดงสีหน้าที่ไม่เห็นด้วยออกมา

และกู่รุ่ยที่มีสีหน้าโกรธ ลู่เฉินจึงรีบอธิบายว่า “อาจารย์กู่ ให้เวลาผมสิบนาทีครับ ผมจะเขียนโน้ตเพลงออกมาก่อน แล้วอีกหนึ่งชั่วโมง ก็ทำดนตรีง่ายๆ ประกอบแค่นี้ผมเอาอยู่ครับ”

“คุณลองดูโน้ตเพลงก่อน ถ้าหากคุณไม่พอใจกับผลงานของผม อย่างนั้นจะทำยังไงก็ได้ครับ!”

ตอนที่พูดถึงประโยคสุดท้าย นัยน์ตาของเขามีประกายของความมั่นใจเป็นอย่างมาก

นี่ก็คือความมั่นใจในตัวเองและความประทับใจที่ดีของลู่เฉิน ทำให้ความโกรธของกู่รุ่ยเริ่มสงบลง

เขาจึงหันหน้ามองไปเฉินฉี

เพราะคนที่สามารถตัดสินใจเรื่องนี้ได้ ก็คือเจ้านายใหญ่ที่กุมอำนาจอยู่ในมือคนนี้

เฉินฉีหัวเราะเหอะๆ แล้วเอ่ยว่า “คนหนุ่มสาวมักจะมุทะลุเสมอ อย่างนั้นก็ให้เวลานายสิบนาที!”

พูดตามจริง เมื่อครู่พอได้ยินคำพูด ‘โอหัง’ ของลู่เฉิน ในใจของเฉินฉีก็รู้สึกเคืองนิดๆ เหมือนกัน

เด็กวัยรุ่นสมัยนี้ ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำจริงๆ

แต่เขาเป็นคนน้ำนิ่งไหลลึกมาก จะไม่เปิดเผยอารมณ์ที่อยู่ในใจออกมาได้ง่ายๆ กระทั่งก็อยากจะดูความตลกอยู่เหมือนกัน

ถึงอย่างไรกู่รุ่ยก็เป็นคนสนับสนุนลู่เฉิน

ตอนนี้พอได้ยินการอธิบายของลู่เฉิน รองผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์คนนี้จึงเกิดความรู้สึกสงสัยมาก

ทำไมพ่อหนุ่มคนนี้ถึงมีความมั่นใจนัก

อย่างนั้นก็ให้โอกาสนายแสดงสิบนาที หากแสดงออกมาดีถือว่านายผ่าน ถ้าหากแสดงออกมาไม่ดี…

ฝีมือการตบหน้าของรองผู้อำนวยการเฉินนั้นไม่ใช่เรื่องโม้อย่างเดียว

“ขอบคุณรองผู้อำนวยการเฉิน ขอบคุณผู้อำนวยการกู่ครับ…”

ลู่เฉินถามว่า “อาจารย์กู่ ผมขอยืมคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งได้ไหมครับ ทางที่ดีขอแบบที่ติดตั้งโปรแกรม ‘Songland master’ มาด้วยนะครับ”

‘Songland master’ เป็นโปรแกรมแต่งเพลงที่วิเศษมาก มันมีฟังก์ชันแต่งเพลง เรียบเรียบดนตรี ทำเสียงสังเคราะห์ เอาท์พุต เป็นต้น อยู่ในโปรแกรมเดียว มีเครื่องมือช่วยในการแต่งเพลงอยู่บนร้านค้าออนไลน์ขนาดใหญ่อย่างมืออาชีพและขั้นตอนการทำก็ง่ายมาก ไม่ว่าจะเป็นคนที่ชื่นชอบดนตรีทั่วไปหรือคนทำเพลงที่มีประสบการณ์สูง ก็สามารถใช้โปรแกรมนี้แต่งเพลงได้

นอกจากนี้โปรมแกรม ‘Songland master’ ยังสามารถเชื่อมต่อกับ ‘ห้องสมุดดนตรีจีน’ ได้อีก สามารถยื่นขอลงทะเบียนลิขสิทธิ์ได้สะดวกมาก

ผลงานเพลงทั้งหมดของลู่เฉินก็ใช้โปรแกรม ‘Songland master’ นี้ทำทั้งหมด เดิมทีเขาเรียนคณะวิทยาการคอมพิวเตอร์ประยุกต์ จึงรู้ว่าโปรแกรมนี้สนุกมาก เขียนโน้ตเพลงสิบนาที ทำดนตรีประกอบง่ายๆ อีกหนึ่งชั่วโมงจึงไม่ใช่เรื่องโม้

ตอนนี้ฝึกซ้อมแค่ครั้งเดียว หลังจากผ่านการตรวจสอบแล้ว กลับไปค่อยเรียบเรียงเพลงใหม่ก็ยังไม่สาย

กู่รุ่ยชี้ไปบนโต๊ะทำงานที่อยู่ข้างๆ อย่างไม่สบอารมณ์ แล้วกล่าวว่า “ฉันให้นายยืมคอมพิวเตอร์ของฉัน เครื่องปริ้นเอกสารก็มี”

ออฟฟิศห้องนี้เป็นของกู่รุ่ย

ให้ลู่เฉินยืมคอมพิวเตอร์แล้ว ให้โอกาสเขาแล้ว ถ้าหากยังทำพลาดอีก…

ผู้อำนวยการกู่จะต้องเข้าไปอยู่ในบัญชีดำแน่นอน!

“ขอบคุณครับ!”

ลู่เฉินก็ไม่เกรงใจ รีบวิ่งไปหน้าโต๊ะทำงานแล้วนั่งลงเปิดคอมพิวเตอร์

คอมพิวเตอร์ของกู่รุ่ยมีสเปคสูงมาก ระบบภายในก็ติดตั้งโปรแกรมมืออาชีพหลายตัว แถมยังมีโปรแกรม‘Songland master’ ซึ่งเป็นเวอร์ชั่นขั้นสูงที่ลู่เฉินคุ้นเคยมาก

เขาดับเบิ้ลคลิกไปที่ไอคอน ‘Songland master’ ขณะที่กำลังเริ่มเปิดโปรแกรม ลู่เฉินก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ

“แค่กๆ!”

เขาเกือบสำลักตายกับควันบุหรี่มือสองที่ฟุ้งกระจายอยู่ในห้อง!

โอเคอย่าแสร้งโง่อีกเลย เขารีบตั้งสมาธิค้นหาความทรงจำทันที แล้วเขียนเพลงที่เหมาะสมเพลงนั้นออกมา

ในโปรแกรม ‘Songland master’ ลู่เฉินทำได้อย่างคล่องแคล่วมาก พิมพ์ตัวหนังสือได้อย่างชำนาญด้วยปลายนิ้ว

เมื่อเห็นลู่เฉินเริ่มทำงาน เฉินฉีกับกู่รุ่ยและคนอื่นๆ จึงคุยกันต่อ แต่เนื้อหาที่คุยกันกลับไม่เกี่ยวกับงานเลย

ถึงอย่างไรก็มีคนนอกอยู่ด้วย มีหลายสิ่งที่พูดไม่ได้ พวกเขาทุกคนมีความรู้สึกที่ไวต่อเรื่องพวกนี้

เรื่องที่พวกเขาคุยกันก็คือเรื่องที่หวังปินถูกจับเมื่อครู่

ผลกระทบจากเรื่องนี้มันแย่มากจริงๆ

เนื่องจากการที่ศิลปินดาราถูกจับเพราะทำผิดกฎหมาย ไม่ใช่ข่าวใหม่อะไร และพวกชาวบ้านก็ถือว่ามีความรู้กว้างขวางพอตัว วงการบันเทิงก็มีเรื่องวุ่นวายที่แก้ไขไม่ได้ในทีเดียว อย่างไรก็ตามลมพัดผ่านมาเดี๋ยวก็ผ่านไป พระอาทิตย์ก็จะขึ้นใหม่ในวันพรุ่งนี้เหมือนเดิม

แต่ศิลปินดังอย่างหวังปิน กับภาพลักษณ์ที่ดีมาโดยตลอด ตอนนี้กลับเจอเรื่องใหญ่เช่นนี้ หน้าที่การงานของเขาคงสิ้นสุดลง หลังจากออกมาก็ไม่มีโอกาสได้ตั้งตัวใหม่

เนื่องจากหน่วยงานสูงสุดของประเทศมีกฎที่เข้มงวดต่อเรื่องนี้มานานแล้ว อย่างน้อยก็ต้องถูกห้ามออกสื่อถึงสิบปี!