(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 171

ตอนที่ 171 อิจฉา

ด้านหลังเวทีห้องถ่ายทำรายการอาคาร T1

มู่เสี่ยวชูมองไปที่ทางเข้าออกอยู่บ่อยครั้ง นัยน์ตาเผยอารมณ์ของความร้อนใจออกมา

ลู่เฉินถูกคนเรียกไปเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้ว ป่านนี้ก็ยังไม่ปรากฏตัว ราวกับหายไปในอากาศ และการร้องเพลงประสานเสียงของนักร้องแข็งแกร่งทั้งห้าคนของรายการ ‘ขับร้องให้ก้องจีน’ กำลังจะขึ้นไปซ้อมร้องเพลง ‘เดินไปร้องไป’บนเวทีแล้ว!

เธอไม่รู้ว่าลู่เฉินเกิดเรื่องอะไร และเมื่อครู่ทีมงานของสถานีโทรทัศน์ก็เข้ามาถาม

เป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร

มู่เสี่ยวชูเป็นห่วงว่าความล่าช้าของลู่เฉินจะมีผลกระทบต่อการจัดการของรายการ และจะต้องผิดใจกับทางสถานีโทรทัศน์อย่างแน่นอน

เช่นนั้นหน้าที่การงานของลู่เฉินในอนาคตก็จะได้รับผลกระทบใหญ่มาก

แต่ทั้งๆ ที่คนของสถานีโทรทัศน์เป็นคนเรียกเขาไปแท้ๆ ตามหลักแล้วไม่น่าจะมีปัญหา แต่ทำไมถึงยังไม่กลับมาล่ะ

ในใจของมู่เสี่ยวชูวุ่นวายสับสนไปหมด

จางเฮ่าไห่ที่อยู่ข้างๆ ก็เห็น เขารู้ดีว่ามู่เสี่ยวชูกำลังเป็นห่วงอะไร ในใจจึงเกิดหึงขึ้นมา

“เสี่ยวชู เธอไม่ต้องสนใจคนอื่นหรอก…”

จางเฮ่าไห่อดพูดออกมาไม่ได้ “พวกเราเตรียมขึ้นไปบนเวทีกันเถอะ ถึงยังไงก็เป็นแค่การซ้อม ขาดคนเดียวก็ไม่เป็นไร”

ขณะที่พูด สีหน้าเยาะเย้ยก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขา

จางเฮ่าไห่แทบไม่อยากจะให้ลู่เฉินขึ้นเวที ทางที่ดีขอให้สถานีโทรทัศน์ปัดตกไปเลย

เขาคิดว่าไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าตาหรือความสามารถก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าลู่เฉิน แต่คนหลังดันประสบความสำเร็จมากกว่า

แม้แต่มู่เสี่ยวชูก็ยังทึ่งในตัวของลู่เฉิน แต่ไม่ไว้หน้าตัวเองเลยสักนิด

มู่เสี่ยวชูเม้มปาก เธอชายตามองจางเฮ่าไห่หนึ่งที แล้วกล่าวอย่างราบเรียบว่า “รุ่นพี่ลู่เฉินเป็นคนแต่งเพลงนี้ และเขาได้รับรางวัลชนะเลิศในรายการขับร้องให้ก้องจีน ไม่มีเขาก็ไม่มีรายการนี้”

มู่เสี่ยวชูเป็นคนจิตใจดี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่มีอารมณ์โกรธ

เธอเตือนจางเฮ่าไห่ว่า ลู่เฉินคือหัวใจหลักของการร้องเพลงประสานเสียงนี้ เป็นคนอย่าลืมตน!

และอย่าคิดว่าตัวเองเก่งเสมอไป!

สีหน้าของจางเฮ่าไห่แดงขึ้นมาทันที

เขาเป็นคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเอง ทนไม่ได้ที่ถูกคนอื่นเหยียดหยาม จึงรีบพูดเสียดสีโต้กลับทันที

ผลสรุปคือมู่เสี่ยวชูไม่สนใจเขาเลยสักนิด และทันใดนั้นก็เผยรอยยิ้มออกมา ลุกขึ้นโบกมือแล้วพูดเสียงดังว่า “รุ่นพี่ลู่เฉิน รีบมาเร็วๆ ค่ะ!”

ที่แท้ลู่เฉินก็ปรากฏตัวในเวลานี้!

จางเฮ่าไห่กำลังอยากจะพูด แต่ก็ต้องกลืนคำพูดกลับไป สีหน้าดูไม่ได้สุดๆ

ลู่เฉินไม่รู้ว่าเมื่อครู่เกิดการทะเลาะกันเพราะตัวเอง เขาเดินกลับไปที่ตำแหน่งของเขา แล้วยิ้มถามมู่เสี่ยวชูว่า“ทำไมเหรอ”

มู่เสี่ยวชูยิ้มกริ่มแล้วเอ่ยว่า “พวกเราใกล้จะขึ้นเวทีแล้ว รุ่นพี่เตรียมพร้อมหรือยังคะ”

รอยยิ้มของเธอช่างสวยหวาน ทำให้ลู่เฉินหัวใจเต้นเล็กน้อย

เขาพยักหน้าแล้วเอ่ยว่า “เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว!”

และในเวลานี้ ลู่เฉินก็รู้สึกถึงบรรยากาศรอบตัวที่แปลกไปกะทันหัน เขาจึงเงียบลงทันที

มู่เสี่ยวชูก็รู้สึกเหมือนกัน เธอกับลู่เฉินหันหน้าไปมองพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

เกิดเรื่องอะไรขึ้น

และเห็นเพียงผู้หญิงแต่งตัวสวยราวกับนางฟ้าคนหนึ่ง เดินมาท่ามกลางการคุ้มกันของผู้ช่วยสองสามคนดุจดังดาวล้อมเดือน และเดินมาอยู่ตรงหน้าทั้งสองคน

เธอยิ้มหวานๆ แล้วเป็นฝ่ายทักทายก่อน “ลู่เฉิน เสี่ยวชู ไม่เจอกันนานเลยนะ!”

สาวสวยในชุดจีนโบราณคนนี้ก็คือเฉินเฟยเอ๋อร์ ราชินีเสียงหวานแห่งวงการเพลงป็อป คนดังในวงการบันเทิง

วันนี้มีดาราศิลปินมาร่วมการซ้อมงานเลี้ยงวันชาติจีนเป็นจำนวนมาก แต่พูดถึงตำแหน่งใหญ่ ไม่มีใครสูงกว่าเธอแล้ว

ถ้าหากหวังปินยังอยู่ บางทีอาจจะต้องตั้งป้อมสู้กับเธอ

น่าเสียดายที่ตอนนี้เขาถูกจับกุมไปแล้ว

เฉินเฟยเอ๋อร์เข้าวงการมาสิบกว่าปีแล้ว ปีนี้อายุสามสิบปี แต่เธอที่เกิดมาสวยบวกกับการดูแลร่างกายที่เหมาะสมจึงดูเหมือนผู้หญิงอายุยี่สิบต้นๆ และมาดที่น่าตื่นตะลึงของเธอ จึงทำให้ทุกอย่างสงบลง

ตรงนี้ไม่มีใครกล้าพูดเสียงดังต่อหน้าเธอ และมีหลายคนที่เผยสีหน้าเคารพกระทั่งเลื่อมใสออกมา

“สวัสดีอาจารย์เฉิน!”

ลู่เฉินและมู่เสี่ยวชูรีบตอบพร้อมกัน

เฉินเฟยเอ๋อร์เป็นหนึ่งในกรรมการของรายการ ‘ขับร้องให้ก้องจีน’ เธอชื่นชมลู่เฉินเป็นอย่างมาก และก็ชอบมู่เสี่ยวชูอีกด้วย

“สวัสดีอาจารย์เฉิน…”

เหล่าศิลปินที่อยู่รอบๆ ทั้งสองคน รวมทั้งนักร้องแข็งแกร่งที่เหลืออีกสามคนต่างก็ลุกขึ้นแล้วทักทายด้วยความเคารพ

“สวัสดีทุกคน”

ราชินีเสียงหวานคนนี้กล่าวว่า “เรียกฉันว่าพี่ก็พอแล้ว เรียกอาจารย์ดูแก่จัง!”

มู่เสี่ยวชูรีบพูดอย่างเชื่อฟัง “พี่เฟยเอ๋อร์”

“อืม!”

เฉินเฟยเอ๋อร์พยักหน้า เดินมาข้างหน้าจับมือของมู่เสี่ยวชูไว้แล้วถามว่า “รายการของพวกเธอคืออะไร”

ท่ามกลางสายตาที่จับจ้องของทุกคน มู่เสี่ยวชูได้รับความสนิทสนมของเธอทำให้หน้าแดง แล้วตอบอย่างเขินอายว่า “พี่เฟยเอ๋อร์ รายกายของพวกเราคือร้องเพลงประสานเสียงค่ะ ร้องเพลงเดินไปร้องไปของรุ่นพี่ลู่เฉินค่ะ”

เฉินเฟยเอ๋อร์พูดทันที “งั้นรายการต่อไปก็เป็นของพวกเธอแล้ว…”

เธอเอียงหน้าเข้ามา แล้วถามลู่เฉินว่า “ลู่เฉิน ฉันจำได้ว่านายรับปากจะแต่งเพลงให้ฉันใช่ไหม นายเขียนเสร็จหรือยัง หรือว่าลืมไปแล้ว”