(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 368

ตอนที่ 368 ควันหลง

กลางดึก ในเมืองหลวง

วั่นเสี่ยวเฉวียนลากฝีเท้าที่หนักอึ้งกลับมาบ้านที่อยู่ติดวงแหวนรอบที่ห้าของเขา

อพาร์ตเมนต์สองห้องนอนขนาดเจ็ดสิบตารางเมตร ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่พักของวั่นเสี่ยวเฉวียนในปัจจุบันเท่านั้น แต่ยังเป็นทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดเพียงชิ้นเดียวของเขา เดิมทีปล่อยให้คนอื่นเช่า แต่หลังจากที่ออกมาจากคุกก็กลายเป็นบ้านเพียงหลังเดียวของเขาแล้ว

วั่นเสี่ยวเฉวียนเดิมมีบ้านหลังใหญ่ที่ตกแต่งสวยงามอยู่ในวงแหวนรอบที่สาม พอหย่าแล้วก็แบ่งทรัพย์สินให้กับอดีตภรรยา

สำหรับอดีตภรรยานั้น วั่นเสี่ยวเฉวียนยอมรับว่าติดค้างเธอมากจริงๆ

บ้านที่แสนเรียบง่ายหลังนี้ ไม่มีแม้แต่เฟอร์นิเจอร์ที่ดูดี บนพื้นปูด้วยแผ่นลามิเนตราคาถูก หลอดไฟเหนือเพดานสาดแสงไฟที่เย็นชา ราวกับกำลังเยาะเย้ยเขาอย่างไร้สุ้มเสียง

ทันทีที่ปิดประตู ความรู้สึกอยากอาเจียนรุนแรงก็พุ่งขึ้นมาจากกระเพาะ อดีตผู้กำกับคนนี้จึงวิ่งพุ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างอดทนไม่ไหว กระโจนไปที่ชักโครกแล้วอาเจียนออกมาอย่างแรง

อาเจียนเหล้าและอาหารที่กินเข้าไปเมื่อตอนเย็นออกมา แม้แต่กรดในกระเพาะก็ยังอาเจียนออกมาด้วย ในที่สุดเขาก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย กดชักโครกแล้วล้างหน้าล้างตา เดินโซเซไปชงน้ำชาเข้มๆ ให้ตัวเอง

จากนั้นก็กินยารักษากระเพาะสองสามเม็ดไปพร้อมกับน้ำชา วั่นเสี่ยวเฉวียนพลันนั่งลงบนโซฟาที่ทั้งเก่าและสกปรก ใบหน้ากระตุกเล็กน้อย

ออกมาจากคุกสักพักแล้ว เขาก็ยังหางานที่เหมาะสมไม่ได้สักที

เดิมทีวั่นเสี่ยวเฉวียนมีชื่อเสียงและประสบการณ์การทำงานอยู่ในวงการภาพยนตร์โทรทัศน์ ถ้าอยากจะหานักลงทุนมาร่วมงานก็มีถมไป แต่เรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องใหม่ครั้งที่แล้ว ไม่เพียงแต่ทำให้เขาต้องใส่โซ่ตรวนเข้าไปอยู่ในคุก แม้แต่อนาคตของเขาก็ดับวูบ

ไม่มีใครอยากจ้างวั่นเสี่ยวเฉวียนเป็นผู้กำกับในเวลานี้

เพราะเขาเสียชื่อเสียงในวงการ และยังถูกแขวนป้ายตีตราเอาไว้ข้างบน แต่ละคนหลบแทบไม่ทัน!

และไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เขาจะอาศัยสายสัมพันธ์ไหว้วานให้คนช่วยติดต่อบริษัทผลิตภาพยนตร์โทรทัศน์ได้แห่งหนึ่ง เขากัดฟันเอาเงินเก็บในบัญชีที่มีอยู่ไม่มากมอบให้กับผู้รับผิดชอบของอีกฝ่าย เพื่อขอตำแหน่งผู้ช่วยผู้กำกับเท่านั้น

ผลสรุปคือเงินจ่ายไปแล้ว เหล้าก็ดื่มจนอ้วกแตกอ้วกแตน แต่กลับไม่ได้การตอบรับที่ชัดเจน

วั่นเสี่ยวเฉวียนรู้ว่าหมดหวังแล้ว

แต่ถ้าไม่ถ่ายหนัง แล้วเขาจะทำอะไรได้อีก ต้องไปที่ไซต์งานก่อสร้างแบกอิฐแบกปูนเหรอ

วั่นเสี่ยวเฉวียนยิ้มมุมปากอย่างขมขื่น พร้อมกับรู้สึกเสียใจในสิ่งที่ทำลงไปอย่างสุดซึ้ง

ถ้าหากเขาไม่วู่วาม ถ้าหากเขาฟังคำเตือนของเพื่อนมากพอ ถ้าหากเขาสามารถ…

ตอนนี้พูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์แล้ว!

วั่นเสี่ยวเฉวียนไม่อยากไปรบกวนอาจารย์ที่เกษียณแล้วของตัวเองอีกจริงๆ ถึงแม้อาศัยหน้าตาของจางเหวินเทียน เขาจะสามารถหางานทำที่ไหนได้สักแห่ง แต่ในสายตาที่แปลกไปของคนอื่น เขาก็เป็นแค่คนที่ดิ้นทุรนทุรายเอาชีวิตรอดไปวันๆ เท่านั้นเอง

ศักดิ์ศรีเพียงน้อยนิดของเขาไม่อนุญาตให้เขาทำเรื่องแบบนั้นเด็ดขาด

นั่งอยู่ที่โซฟานานพักหนึ่ง วั่นเสี่ยวเฉวียนจึงกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง ล้มตัวลงนอนแต่กลับข่มตานอนไม่หลับ

ปวดกระเพาะมากเหลือเกิน

ทนอยู่พักหนึ่ง เขาจึงลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง ตัดสินใจลงจากเตียงแล้วเปิดคอมพิวเตอร์

ค่ำคืนที่แสนยาวนาน ก็อาศัยเจ้านี่ฆ่าเวลาที่นอนไม่หลับก็แล้วกัน!

วั่นเสี่ยวเฉวียนค่อยๆ ดูข้อมูลข่าวสารในอินเทอร์เน็ตอย่างช้าๆ โดยเฉพาะส่วนของภาพยนตร์โทรทัศน์เขาจะดูอย่างละเอียดเป็นพิเศษ

ในบล็อกล่างฉาว เขาเห็นชื่อของลู่เฉิน

และพาดหัวข่าวที่อยู่ในหน้าแรกของบล็อก!

วั่นเสี่ยวเฉวียนจำลู่เฉินได้ เขาเจอลู่เฉินครั้งแรกและครั้งเดียวที่บ้านของจางเหวินเทียน ชายหนุ่มตัวสูงรูปหล่อมีมารยาทคนนี้ทิ้งความประทับใจที่ลึกซึ้งให้เขาค่อนข้างมาก

วั่นเสี่ยวเฉวียนรู้ว่าลู่เฉินเป็นนักร้อง และก็เป็นนักแสดงด้วย ล่าสุดเพิ่งถ่ายละครที่ได้รับความนิยมมากจบไปหมาดๆ