(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 444

ตอนที่ 444 ถูกจับตามองแล้ว

นักข่าวบันเทิงของฮ่องกงกับปาปารัสซี่ชื่อเสียงฉาวโฉ่ของประเทศอังกฤษได้สืบทอดพฤติกรรมมาจากสำนักเดียวกัน ได้รับแก่นสารของฝ่ายหลังมาอย่างลึกซึ้ง

เนื่องจากสื่อของฮ่องกงเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก แม้ว่าจะเป็นยุคอินเทอร์เน็ต สื่อดั้งเดิมอย่างโทรทัศน์ วิทยุ หนังสือพิมพ์ นิตยสารก็ยังคงแข็งแกร่งเหมือนเดิม ต้องแย่งชิงทรัพยากรที่มีจำกัดในที่พื้นที่ที่จำกัด ดังนั้นปาปารัสซี่ฮ่องกงส่วนใหญ่จึงฝึกฝนความสามารถพิเศษเฉพาะตัวคอยติดตามแอบถ่าย ขุดคุ้ยเรื่องของส่วนตัวของดาราดัง

โดยเฉพาะพวกศิลปินดาราของฮ่องกง เมื่อพูดถึงปาปารัสซี่ไม่มีใครไม่เปลี่ยนสีหน้าเลย การป้องกันปาปารัสซี่เป็นทักษะขั้นพื้นฐาน หากไม่มีทักษะเหล่านี้ นอกเสียจากเป็นคนที่สะอาดไร้ราคี มิฉะนั้นก็จะถูกจัดการอย่างน่าอนาถไม่ช้าก็เร็ว

เพราะฉะนั้นจึงมีหลายคนที่ออกจากวงการบันเทิงไป ข่าวซุบซิบนินทาของโลกบันเทิงบางสำนักจึงถือกำเนิดขึ้นอย่างอึกทึกครึกโครมเพราะเหตุนี้

ก่อนจะมาฮ่องกง เพื่อนสนิทในวงการสองสามคนรวมทั้งเฉินเฟยเอ๋อร์ก็เคยเตือนลู่เฉินแล้ว บอกว่าปาปารัสซี่ฮ่องกงสุดยอดมาก จะต้องระวังให้ดี อย่าให้พวกเขาจับจุดด้อยอะไรได้

ลู่เฉินจำขึ้นใจ แต่หลังจากที่มาฮ่องกงแล้ว เขาพบว่าบรรยากาศที่นี่มีความพิเศษมาก คนที่รู้จักตัวเองมีน้อย จึงปล่อยปละละเลยพอสมควร

คิดไม่ถึงว่าไม่ทันระวังตัวก็ถูกแอบถ่ายเสียแล้ว

ความจริงเขารู้ว่าตัวเองระวังไปก็ไม่มีประโยชน์ ซูจิ้งก็ระวังมากพอแล้ว และคงคาดไม่ถึงเช่นเดียวกัน

ลู่เฉินอดส่ายหน้าไม่ได้ เขายื่นมือหยิบ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ ฉบับนั้นลงมา “เท่าไหร่ครับ”

พนักงานร้านตอบว่า “ห้าเหมา”

‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ เป็นหนังสือพิมพ์รายวันฟรี แต่ในร้านสะดวกซื้อหรือร้านขายหนังสือพิมพ์ไม่ได้ขายฟรี เงินห้าเหมานี้ก็คือค่าตั้งแผงขายของที่สมควรได้รับอย่างสมเหตุสมผล

แต่ราคานี้ถือว่าถูกมากแล้ว ในฐานะหนังสือพิมพ์รายวัน ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ มีมากถึงยี่สิบหน้า ใช้วัสดุอยู่ในระดับที่พอเหมาะพอดี

ลู่เฉินพอเข้าใจสื่อในฮ่องกงอยู่บ้าง รู้ว่า ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ เป็นม้ามืดที่โผล่ขึ้นมาในวงการหนังสือพิมพ์ของฮ่องกงเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ยอดจำหน่ายรายวันมากกว่าหนังสือพิมพ์เจ้าเก่าแก่หลายราย สุดยอดมากๆ

เขาคิดไม่ถึงว่าตัวเองเพิ่งมาฮ่องกงสองสามวัน ก็ถูกนำไปเขียนข่าวลงพาดหัวรองของ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ เสียแล้ว

แต่สิ่งที่ทำให้ลู่เฉินกระอักกระอ่วนใจก็คือ ในหัวข้อข่าวที่พูดเอาใจมวลชนนี้ เขาเป็นแค่ ‘หนุ่มลึกลับ’ เท่านั้น และยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ในบทความยังแอบบอกเป็นนัยๆ ว่าเขาอาจจะเป็นหนุ่มวัยละอ่อนที่ซูจิ้งเลี้ยงดู

ถ้าหากเถ้าแก่ของ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ ยืนอยู่หน้าลู่เฉินตอนนี้ ลู่เฉินจะโยนหนังสือพิมพ์เหลวไหลไร้สาระฉบับนี้ไปที่หน้าของเขาอย่างไม่ลังเล

ลู่เฉินกลับถึงบ้านของตัวเองพร้อมกับอาหารเช้าและหนังสือพิมพ์

อาบน้ำล้างเหงื่อที่เหม็นอับแล้ว เขาเพิ่งจะเปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดสะอ้าน โทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะน้ำชาก็ดังขึ้น

เมื่อรับสาย เสียงของซูจิ้งก็ดังมา “ลู่เฉิน ขอโทษจริงๆ…”

ลู่เฉินฟังแล้วก็เข้าใจ “คุณหมายถึงข่าวของ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ วันนี้ใช่ไหมครับ”

“ใช่!”

ซูจิ้งตกใจมาก “นายเห็นแล้วเหรอ”

ลู่เฉินหัวเราะแล้วเอ่ยว่า “ใช่ครับ ถือว่าผมได้เห็นความสุดยอดของปาปารัสซี่ฮ่องกงแล้วครับ”

ซูจิ้งเอ่ยขอโทษ “ขอโทษจริงๆ เป็นความสะเพร่าของฉันเอง เลยทำให้นายต้องเหนื่อยไปด้วย เดี่ยวฉันจะไปอธิบายในบล็อกสักหน่อย ทำให้นายยุ่งยากแล้วสิ”

บล็อกของเธอไม่ใช่บล็อกล่างฉาวของประเทศจีน แต่เป็นบล็อกเกาะฮ่องกง

ลู่เฉินเอ่ยว่า “นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณครับ คุณไม่ต้องขอโทษ อันที่จริงก็ไม่มีเรื่องอะไรใหญ่โตครับ”

มีตัวอย่างก่อนหน้าพิสูจน์ให้เห็นมากมาย ในฐานะที่เป็นดาราดัง ทำให้สื่อโกรธเป็นการกระทำที่ได้ไม่คุ้มเสียมากที่สุด เว้นเสียแต่ตั้งใจหมิ่นประมาทอย่างชั่วร้ายโดยไม่ละอายแก่ใจหรือกุเรื่องขึ้นมา ไม่อย่างนั้นชี้แจงสักหน่อยแล้วก็ยิ้มอย่างไม่ยี่หระก็พอแล้ว