(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 646

ตอนที่ 646 ใจใหญ่เหลือเกิน

ในแง่ของการผลิตสเปเชียลเอฟเฟกต์สำหรับภาพยนตร์และโทรทัศน์ ฮอลลีวูดในสหรัฐอเมริกาสามารถสอนให้โลกรู้ถึงวิธีการเป็นมนุษย์ได้ ทักษะที่สั่งสมมาตลอดร้อยปีที่ผ่านมานั้นลึกซึ้งอย่างยิ่ง ระบบที่สมบูรณ์และทรงพลังได้ถูกสร้างขึ้นมาเป็นเวลานานมากแล้ว ได้ผลิตผู้มีความสามารถระดับมืออาชีพระดับสูงมาอย่างต่อเนื่อง

ในเรื่องนี้จีนมีหลักสูตรที่จำเป็นต้องเรียนเสริมมากมาย แม้ว่าพวกเขาจะพยายามไล่ตามในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่ช่องว่างนั้นก็ใหญ่มาก

ดังนั้น หากเฉินเฟยมีเดียต้องการสร้างทีมสเปเชียลเอฟเฟกต์ที่ใช้งานได้ อย่างนั้นสายตาก็ไม่สามารถจดจ้องอยู่แต่ตัวเองได้ จะต้องออกไปเรียนรู้ประสบการณ์ขั้นสูงสุด

“หากเป็นไปได้ละก็ ผมอยากไปซื้อบริษัทผลิตสเปเชียลเอฟเฟกต์ที่อเมริกา…”

ลู่เฉินพูดต่อ “ถึงตอนนั้นเกรงว่าคงต้องให้พี่มู่ซือช่วยด้วย ผมไม่ค่อยรู้เรื่องที่นั่นเท่าไร”

เรื่องธุรกิจก็ต้องคุยกับนักธุรกิจ หลี่มู่ซือถือเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง การไปสหรัฐอเมริกาเพื่อซื้อบริษัท ขอความช่วยเหลือจากเธอถือเป็นทางเลือกที่ถูกต้องที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

ครั้งก่อนที่บริษัทแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนตได้เจรจากับบริษัทเกมเฟยซวิ่น หากไม่มีทีมสนับสนุนจากหลี่มู่ซือ ราคาซื้อขายในขั้นสุดท้ายคงไม่สูงขนาดนั้น

หลี่มู่ซือประหลาดใจ “ซื้่อบริษัทอเมริกาเหรอ นายนี่ใจใหญ่มากนะ อย่างนั้นต้องใช้เงินเยอะมากเลย”

แม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นคนในวงการภาพยนตร์และโทรทัศน์ แต่ก็ทราบดีว่าสเปเชียลเอฟเฟกต์สำหรับภาพยนตร์และโทรทัศน์นั้นราคาค่อนข้างสูงต้องเสียเงินเป็นจำนวนมาก หลักการเดียวกัน มูลค่าของบริษัทผลิตสเปเชียลเอฟเฟกต์บริษัทหนึ่งก็คงไม่น้อย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเป็นธุรกิจในอเมริกาเลย

นอกจากนี้ การเข้าซื้อกิจการบริษัทต่างชาติยังมีปัญหามากมาย เช่น คนเก่งมีความสามารถที่สำคัญที่สุด คนอเมริกันส่วนใหญ่อาจไม่เต็มใจไปทำงานที่ประเทศจีน หากบริษัทไม่สามารถย้ายไปประเทศจีนได้ก็ทำได้เพียงรักษาสภาพที่เป็นอยู่ ต้นทุนการดำเนินงานย่อมไม่ต่ำอย่างแน่นอน ทั้งเปลืองใจและเปลืองเงินอย่างแท้จริง

เธอมองจากมุมมองของคนนอก จึงเริ่มสงสัยในความคิดของลู่เฉิน

“ใช้เงินเท่าไร ก็หากลับมาได้…”

ลู่เฉินหัวเราะเจื่อนๆ “ที่ผมคิดเอาไว้คือ ทีมในจีนหนึ่งทีม ส่วนที่อเมริกาเป็นสตูดิโอที่เป็นเอกเทศน์ แล้วค่อยเอาที่นั่นเป็นที่ฝึกฝนเพื่อหากินในระยะยาว”

การส่งคนไปเรียนที่สถาบันเฉพาะทางเพื่อฝึกอบรมเป็นเพียงมาตรการชั่วคราวเท่านั้น เพราะถึงอย่างไรก็มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างสิ่งที่ได้เรียนรู้จากโรงเรียนกับการทำงานจริง ลำพังแค่ด้านประสิทธิภาพเพียงอย่างเดียวก็ห่างชั้นกันมากแล้ว

ลู่เฉินมองไกลไปถึงอนาคต เขาไม่ต้องรีบเร่งเพื่อความสำเร็จอย่างรวดเร็ว ดังนั้น การเข้าซื้อกิจการบริษัทผลิตสเปเชียลเอฟเฟกต์จึงเป็นทางเลือกที่เหมาะมาก นอกจากใช้เป็นที่ฝึกฝนคนมีความสามารถแล้ว ยังสามารถตอบสนองความต้องการในการผลิตสเปเชียลเอฟเฟกต์ของเขาได้อีกด้วย เช่น การผลิตสเปเชียลเอฟเฟกต์ที่ยากก็ให้ทางสหรัฐอเมริกาเป็นผู้ผลิต ส่วนที่ง่ายก็ผลิตเองในประเทศ

ในทางกลับกัน ทีมงานจากสหรัฐอเมริกายังสามารถรับงานจากในประเทศจีนได้ ด้วยเครือข่ายผู้คนและสถานะปัจจุบันของเขาในวงการ หากคิดจะดึงงานมาเป็นเรื่องที่ง่ายมาก ไม่ได้มีแต่รายจ่ายเพียงอย่างเดียว แต่ยังสามารถทำเงินได้ด้วย

จริงๆ แล้วปัญหาใหญ่ก็คือ การลงทุนในระยะแรก ลู่เฉินต้องไม่ถูกใจสตูดิโอเล็กๆ ระดับล่างเหล่านั้นแน่นอน การซื้อทีมที่มีความสามารถต้องทุ่มเทเงินเยอะแน่อยู่แล้ว

เงินหลายสิบล้านดอลลาร์เป็นเงินก้อนเล็กไปเลย หนึ่งหรือสองร้อยล้านดอลลาร์นั้นก็ไม่ถือว่ากระไร มูลค่าหุ้นของบริษัทสเปเชียลเอฟเฟกต์ที่มีชื่อเสียงในวงการเหล่านั้นมักมีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้าน หากต้องการซื้อจริงๆ ก็ต้องจ่ายมากกว่ามูลค่าหุ้นอีก!

ดังนั้นหากลู่เฉินอยากทำให้ได้ตามเป้าหมายของตน นอกจากต้องเตรียมเงินให้เพียงพอแล้ว ยังต้องดูท่าทีของวงการและมองโอกาสให้แม่น หาเป้าหมายที่คุ้มค่ากับการลงทุน

“ดังนั้นนายเลยเล็งฉันเหรอ จะให้ฉันจัดการให้สินะ”

หลี่มู่ซือเข้าใจแล้ว เธอเหลือบตามองลู่เฉิน ก่อนจะเอ่ยอย่างโกรธว่า “หลังจากนั้นเงินที่ซื้อก็คงไม่พ้นต้องขายหุ้นของเว็บระดมทุนมาซื้อสินะ”

ลู่เฉินยิ้ม “ปิดบังพี่ไม่ได้จริงๆ”

ต่อให้รู้ว่าตนเองนั้นไม่มีทางขาดทุนมีแต่จะได้ แต่เมื่อเห็นท่าทีที่มั่นใจของลู่เฉินอย่างนี้ เหมือนทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม หลี่มู่ซือก็รู้สึกเหมือนพ่ายแพ้ รู้สึกคันฟันหมั่นไส้ขึ้นมาทันที

ลู่เฉินระมัดระวังตัวมาก เมื่อเห็นว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลหลี่มองตนหัวจรดเท้า ก็รีบหดมือกลับทันที ก่อนจะกระแอมไอเพื่อเตือนอีกฝ่าย…อย่าให้เกินไปนะ

หลี่มู่ซือถอนสายตากลับมา แล้วพูดว่า “เอาอย่างนี้ ฉันจะช่วยนายหาบริษัทที่อเมริกา แต่เรื่องนี้ต้องให้รุ่นน้องฉันที่วอร์ตันมาช่วย พรสวรรค์ของเธอในด้านธุรกิจนั้นยอดเยี่ยมกว่าฉัน ถึงตอนนั้นนายค่อยไปคุยกับเธอแล้วกัน”

ลู่เฉินรู้หลบเป็นปีก “อย่างนั้นก็ต้องขอบคุณพี่มู่ซือแล้ว ผมไปก่อนนะ”

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ารุ่นน้องวิทยาลัยวอร์ตันคนนั้นจะเก่งระดับเทพแค่ไหน แต่ในเมื่อขนาดคุณหนูใหญ่ตระกูลหลี่ยังนับถือ เชื่อว่าต้องเป็นคนเก่งแน่ อย่างนั้นก็คงไม่มีปัญหาอะไร

เมื่อเห็นลู่เฉินลุกขึ้น หลี่มู่ซือก็ขมวดคิ้ว “รีบร้อนทำไม ในเมื่อมาแล้ว ตอนเย็นฉันจะเลี้ยวข้าวนายเอง เรียกมู่ไป๋มาด้วยเลย”

ลู่เฉินคำนับ “พี่มู่ซือ ขอโทษจริงๆ คืนนี้ผมมีนัดกับเฟยเอ๋อร์แล้ว”

หลี่มู่ซือเยาะเย้ย “ยังไม่ได้แต่งงาน แต่ถูกภรรยาคุมเข้มเลยนะ นายนี่มันยอดเยี่ยมจริงๆ”

ลู่เฉินไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

หลี่มู่ซือไม่อยากเห็นหน้าของเขาแล้ว เธอโบกมือแล้วพูดว่า “ไปเถอะ”

………………………………..