(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 732

ตอนที่ 732 ขึ้นแสดงคู่กันไปเลย!

“เยี่ยมมาก!”

สำหรับเพลงแรกที่ลู่เฉินนำมานั้น เฉินกั๋วจื้อไม่ลังเลที่จะเอ่ยชมเชย “มีเอกลักษณ์มาก!”

ตอนที่หยิบหูฟังขึ้นมา เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมาก และถึงกับรู้สึกอคติเล็กน้อย แต่หลังจากฟังเพลงนี้แล้ว ผู้กำกับใหญ่ท่านนี้ก็ได้มีทัศนคติที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง และชื่นชมเขาจากใจ

แม้ว่าเฉินกั๋วจื้อจะเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ แต่ความสามารถในการประเมินผลงานดนตรีของเขาไม่ได้ด้อยเลย และในผลงานภาพยนตร์ของเขา ก็ให้ความสำคัญกับเพลงประกอบภาพยนตร์เสมอ ดังนั้นเขาจึงสามารถประเมินค่าของเพลงได้อย่างเป็นธรรมชาติ

สิ่งนี้ทำให้ผู้ช่วยที่นั่งข้างเขาประหลาดใจ เพราะเฉินกั๋วจื้อไม่ค่อยพูดยกย่องชมเชยการใหญ่เช่นนี้มาก่อน ยิ่งกว่านั้นดาราไอดอลยุคปัจจุบัน ก็ไม่ได้น่าสนใจอะไรสำหรับเขาเท่าไร เพราะฉะนั้นการได้รับการประเมินว่า ‘ดีมาก’ จากปากของเขานั้นถือว่ายากมาก

ด้วยฐานะและระดับของเฉินกั๋วจื้อในตอนนี้แล้ว เขาไม่จำเป็นต้องสรรเสริญหรือยกย่องลู่เฉินเลย แม้ว่าลู่เฉินจะเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงที่โด่งดังที่สุดในประเทศจีน ดังนั้นคำชมของเขามีคุณค่าประหนึ่งทองคำ

พูดได้เลยว่าหากสองคำนี้ถูกเผยแพร่ออกไป ก็เพียงพอแล้วที่จะอยู่บนหน้าแรกของสื่อบันเทิงต่างๆ มากมาย!

ลู่เฉินกล่าวอย่างสุภาพ “ขอบคุณสำหรับคำชมของผู้กำกับเฉินครับ”

เฉินเฟยเอ๋อร์แอบยกนิ้วโป้งให้เขา คำชมของเฉินกั๋วจื้อต่อลู่เฉินนั้นทำให้เธอรู้สึกเป็นเกียรติ

เฉินกั๋วจื้อโบกมือและพูดอย่างกระตือรือร้น “ผมจะฟังเพลงที่สอง…”

เขาสวมหูฟังอีกครั้งแล้วกดปุ่มเล่นบนเครื่องเล่นเพลง

ห้านาทีต่อมา

เมื่อฟังเพลงที่สองจบ เฉินกั๋วจื้อตกอยู่ในภวังค์ความเงียบอย่างเกินความคาดหมาย ดูเหมือนกับว่าเขากำลังขบคิดปัญหาที่ยากจะเข้าใจ เป็นพักใหญ่โดยที่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา

โชคดีที่ทุกคนมีความอดทนพอที่จะรออย่างเงียบๆ

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ผู้กำกับใหญ่ถอนหายใจและพูดว่า “ตอนนี้ผมสับสนมาก…”

ลู่เฉินและเฉินเฟยเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะมองหน้ากัน

เพียงฟังเฉินกั๋วจื้อพูดต่อ “สองเพลงนี้โดดเด่นจริงๆ จนผมไม่รู้ว่าจะเลือกเพลงไหนสำหรับงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิดี พวกคุณก็น่าจะรู้ ตามหลักการแล้วศิลปินดาราสามารถเข้าร่วมแสดงในงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิได้เพียงรายการเดียวเท่านั้น”

ในฐานะที่เป็นรายการวาไรตี้ขนาดใหญ่ที่มีเรตติ้งสูงสุดและจำนวนผู้ชมที่มากที่สุดในโลก ปฏิเสธไม่ได้ถึงอิทธิพลของงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของสถานีวิทยุโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีน ทำให้รายการนี้กลายเป็นทรัพยากรที่ล้ำค่าเป็นพิเศษ

สำหรับงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลินั้นมีรายการแสดงมากเกินไปจริงๆ รายการแสดงที่จะได้รับคัดเลือกมักจะต้องผ่านการพิจารณาหลายขั้นตอน และมีค่าใช้จ่ายสูงถึงจะสามารถขึ้นแสดงบนเวทีที่ผู้ชมตั้งตารอคอยได้

อิทธิพลของงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิที่มีต่อศิลปินดารายิ่งไม่ต้องเอ่ยถึง ดังนั้นงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิจึงมีกฎเกณฑ์ที่รู้กันว่าศิลปินดาราสามารถเข้าร่วมแสดงได้เพียงรายการเดียวเท่านั้น ไม่อย่างนั้นจะทำให้ผู้ชมรู้สึกเบื่อและรำคาญได้!

ตอนนี้ลู่เฉินนำเพลงมาสองบทเพลง จากผลงานของเขาแล้ว การแสดงที่เขาจะเข้าร่วมต้องเป็นการร้องเพลงอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นจะน่าเกลียดจนเกินไป

เฉินกั๋วจื้อชอบทั้งสองเพลงมาก แต่ถึงอย่างไรจะให้ลู่เฉินขึ้นแสดงสองรายการติดต่อกันคงไม่ได้หรอกใช่ไหมล่ะ

มันเป็นการฝืนกฎน่ะสิ!

แม้ในครั้งนี้ในฐานะผู้กำกับหลักของงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ เขาค่อนข้างมีอำนาจในการตัดสินใจก็ตาม แต่การยกเว้นให้เป็นกรณีแรกแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

ดังนั้นเขาถึงได้รู้สึกขัดแย้งในใจ

เมื่อเข้าใจความคิดของเฉินกั๋วจื้อลู่เฉินก็ยิ้มขึ้นทันใด “ผู้กำกับเฉิน คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกขัดแย้ง ผมขึ้นร้องแค่เพลงแรกก็ได้ ส่วนเพลงที่สอง ผมยินดีมอบให้งานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของสถานีวิทยุโทรทัศน์กลางไปเลยฟรีๆ!”

เขาใช้เวลาเพียงสองวันในการแต่งบทเพลงทั้งสองนี้ขึ้นมา จากนั้นมีการอัดเดโมในสตูดิโอของเฉินเฟยมีเดีย และสำเนาเดโมก็อยู่ในมือของเฉินกั๋วจื้อ

ลู่เฉินได้ปรึกษากับเฉินเฟยเอ๋อร์มาก่อนหน้านี้ และเขารู้กฎของงานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิดี ดังนั้นเขาจึงไม่คิดว่าตนเองจะได้แสดงทั้งสองรายการ ส่วนเพลงที่สองเขาเอามาเพื่อซื้อน้ำใจ!

ไม่ว่าจะมอบให้สถานีวิทยุโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีนหรือเฉินกั๋วจื้อก็ล้วนแต่คุ้มค่าทั้งนั้น

“มอบให้งานกาล่าเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของสถานีวิทยุโทรทัศน์กลางฟรีๆ เลยเหรอ”

ความคิดของเฉินกั๋วจื้อเอนเอียง ดวงตาของเขาเป็นประกาย ตบมือฉาด “ไม่เลว เพลงที่สองเหมาะกับวิธีการร้องแสนไพเราะมากกว่า เอาไว้สำหรับตอนปิดท้ายรายการจะดีมาก…”

เขามองดูลู่เฉินด้วยสายตาที่ต่างออกไปจากเดิม “เสี่ยวลู่ คุณเก่งมากจริงๆ”