(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 758

ตอนที่ 758 มีลูกด้วยกันสักคน

โคมไฟผ้าสีขาวบางมีแสงสีส้มทะลุออกมา ปรับแสงในห้องส่วนตัวให้สว่างเท่าๆ กัน ไม้จันทน์หอมอ่อนๆ วางอยู่มุมสูงสร้างบรรยากาศอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวสวยแปลกใหม่

เจ้าของบ้านยกอาหารที่ผ่านการปรุงอย่างพิถีพิถันออกมาเสิร์ฟทีละจาน กุ้งผัดเซียงล่า ยำทะเล ไข่ตุ๋นสามสี สลัดแตงกวาจีน ไก่ฉีกผัดถั่วงอก…ล้วนเป็นอาหารบ้านๆ ทั่วไป ทว่าอาหารแต่ละจานล้วนอร่อยไปทุกด้านไม่ว่าจะเป็นรูป รสกลิ่น สี

ลู่เฉินถึงแม้จะไม่ใช่นักกินอย่างแท้จริง แต่อาหารเลิศรสที่อยู่ตรงหน้าก็ทำให้อยากอาหารมาก ดื่มเหล้าข้าวที่เจ้าของบ้านหมักเองกับถานหงด้วยอารมณ์ที่คึกคัก โดยไม่รู้สึกเมาแต่สบายใจมากกว่า

เฉินเฟยเอ๋อร์ช่วงนี้กำลังลดน้ำหนัก ทั้งๆ ที่มีรูปร่างตามแบบมาตรฐานแล้ว แต่ยังคิดจะลดลงอีกหนึ่งถึงสองกิโลกรัม อยากกินแต่ไม่กล้ากินเยอะรู้สึกสับสนมาก

ถงซินเหยาเป็นนักกินตัวจริง เชิญอาจารย์ทุกท่านอย่างกระตือรือร้นห้ามเกรงใจเด็ดขาด ต้องกินเยอะๆ กินจนกว่าจะอิ่ม โดยใช้ตัวเองเป็นตัวอย่าง วาดตะเกียบคีบขึ้นมากินคำโต ทำเอาหมิ่นลี่ห้ามแทบไม่ทัน

ข้างๆ ของเธอยังมีเด็กช่างกินอีกคนหนึ่ง ขนมน้ำเชื่อมกุ้ยฮวาเก้าชิ้นในจาน ถูกเด็กน้อยกินไปสี่ชิ้น จนซ่งหว่านหลิ่วต้องเอ็ดไปสองสามประโยค เด็กน้อยยังทำท่าทาง ‘ถ้าแม่ไม่ให้หนูกินหนูจะร้องไห้ให้แม่ดูเดี๋ยวนี้เลย’ ทำให้ทุกคนหัวเราะขำ

ถานหงดื่มเหล้าข้าวไปสองสามแก้ว ไม่ค่อยกินกับข้าวเท่าไรนัก ตอนนี้เขาออกจากวงการพักอยู่ที่บ้าน เน้นให้ความสำคัญกับสุขภาพเป็นหลัก แต่เนื่องด้วยวันนี้เป็นคำเชิญของลู่เฉิน ไม่อย่างนั้นแม้แต่เหล้าเขาก็ไม่ดื่ม

ที่น่าสนใจก็คือ ถานหลิงคุยกับลู่ซีถูกคอมาก ถึงแม้ทั้งสองคนจะเพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรก แต่กลับเหมือนรู้จักกันมานานแล้ว ดื่มเหล้าจนหน้าแดงเล็กน้อย พูดคุยกันอย่างสนิทสนมราวกับเป็นพี่สาวน้องสาว

บรรยากาศเช่นนี้สุดยอดอย่างไม่ต้องสงสัย สามารถผ่อนคลายได้อย่างแท้จริง

ลู่เฉินครุ่นคิด ร้านอาหารในบ้านร้านนี้เยี่ยมจริงๆ วันหลังจะให้ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ ถือว่าเป็นการฆ่าเวลาที่ดีมาก

ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ ถานเจียหว่านที่ดื่มกินจนอิ่มแล้ววิ่งเข้ามา ดึงแขนของเขาแล้วเอ่ยว่า “พี่ลู่เฉิน หนูมีเรื่องอยากให้พี่ช่วย ได้ไหมคะ”

เด็กน้อยกะพริบดวงตาโต นัยน์ตาเผยแววตาน่าสงสารออกมา ไม่ว่าใครก็ยากที่จะปฏิเสธ

ลู่เฉินกลับใจแข็ง หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกล่าวว่า “งั้นหนูต้องให้อั่งเปาพี่ก่อน หนึ่งเหมาสองเหมาพี่ไม่เอา หนึ่งร้อยสองร้อยถือว่าไม่มาก จากนั้นค่อยพูดเรื่องที่อยากให้ช่วย”

“อ๋า…”

ใบหน้าเล็กๆ ของถานเจียหว่านทรุดลงมาทันที โผเข้ากอดเฉินเฟยเอ๋อร์ร้องไห้ฟ้องว่า “พี่เฟยเอ๋อร์ พี่ลู่เฉินแกล้งหนู พี่ช่วยหนูด้วยค่ะ!”

ซ่งหว่านหลิ่วขึงตาใส่ลูกสาวหนึ่งที “อย่าทำตัวรุ่มร่าม อยากโดนตีก้นเหรอ”

เฉินเฟยเอ๋อร์ปกป้องไม่ยอมอ่อนให้ “เดี๋ยวพี่ช่วยเคลียร์ให้…”

เธอขึงตาใส่ลู่เฉิน

ลู่เฉินจึงได้แต่ยอมจำนน “ก็ได้ๆ หนูพูดมาก่อนว่าเรื่องอะไร”

ลูกสาวคนนี้ของถานหงเป็นเด็กที่ฉลาดแสนซนนัก ทุกครั้งที่เจอหน้ามักจะถูกเธอแย่งของไม่พอ แถมยังชอบเล่นพิเรนทร์อีก ถูกพ่อของเธอตามใจจนเสียคน

อืม ยังมีพี่สาวอีกคนหนึ่งที่โอ๋เธอมาก!

เด็กน้อยยิ้มหน้าระรื่นทันที หันมากอดแขนของลู่เฉินเอ่ยว่า “โรงรียนของพวกเรามีงานเลี้ยงปีใหม่ค่ะ และได้จัดรายการร้องเพลงเดี่ยวให้กับหนู แต่หนูไม่อยากร้องเพลงที่คนอื่นร้องมาแล้ว ดังนั้นจึงให้คุณพ่อแต่งเพลงขึ้นมาหนึ่งเพลง…”

ลู่เฉินพยักหน้า “แบบนั้นก็ดีแล้ว แล้วมีปัญหาอะไรล่ะ”

“มีปัญหาใหญ่มากค่ะ!”

เด็กน้อยขมวดคิ้วทำหน้าขมขื่น พูดบ่นว่า “พี่รู้ไหมว่าพ่อเขาแต่งเพลงอะไรให้หนู”

เธอร้องออกมาโดยตรง “เจ้าเป็ดน้อยว่ายน้ำในคลอง ร้องก้าบๆๆ…”

ร้องแค่สองประโยค ใบหน้าที่ขมขื่นของถานเจียหว่านเปลี่ยนเป็นสีหน้าไม่ชอบใจ “พี่ลู่เฉินฟังสิคะ เพลงติ๊งต๊องขนาดนี้จะให้หนูขึ้นไปร้องบนเวที พี่คิดว่าพวกเพื่อนๆ จะมองหนูยังไงคะ”

ลู่เฉิน “เอ่อ…”

เด็กน้อยบ่นต่อ “ได้โปรด หนูอยู่ชั้นป.สองแล้วนะคะ ไม่ใช่เด็กเล็กๆ ไร้เดียงสาในโรงเรียนอนุบาล คุณพ่อแต่งเพลงนี้ให้หนูขายหน้ามากจริงๆ ค่ะ!”

ลู่เฉิน “เอ่อ…”

ทุกคนที่อยู่ข้างๆ ต่างหัวเราะ มีเพียงถานหงเท่านั้นที่ทำหน้ามุ่ยอย่างจนใจ

เด็กน้อยถอนหายใจ บ่นต่อ “มีพ่อแบบนี้หนูโชคไม่ดีจริงๆ ค่ะ จนถึงตอนนี้ชื่อรายการของหนูก็ยังไม่ได้แจ้งเลยค่ะดังนั้น…”