ภาพเด็กสาวที่งดงามราวเทพธิดาสองคนยืนอยู่ด้วยกันในมหาวิทยาลัยนั้นยอดเยี่ยมเกินไป
นักศึกษาชายหลายคนที่ผ่านไปมาไม่สามารถละสายตาจากภาพนี้ได้
ลู่เสวี่ยเอ๋อร์วิ่งไปทักทายเย่ซิว แล้วทำสีหน้าประหลาดใจราวกับว่าเธอเพิ่งเห็นเซี่ยซิ่วซิ่ว “ซิ่วซิ่ว ทำไมเธอถึงมาเรียน เธอรู้จักกับเพื่อนนักศึกษาเย่เหรอ?”
เซี่ยซิ่วซิ่วก็ประหลาดใจมากเช่นกัน “ใช่ ฉันรู้จักเย่ซิว เธอสองคนรู้จักกันเหรอ?”
ลู่เสวี่ยเอ๋อร์หรี่ตาลงพลางยิ้มอย่างสดใส “เพื่อนนักศึกษาเย่และฉันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน”
“บังเอิญมากเลย”
เซี่ยซิ่วซิ่วดูเหมือนไม่ได้คิดอะไร แต่เธอก็แอบระวังอยู่ในใจ
เธอและลู่เสวี่ยเอ๋อร์รู้จักกันมานานแล้ว
ผู้หญิงคนนี้แทบจะไม่เคยออกไปเที่ยวกับผู้ชายหน้าไหนเลย
การริเริ่มทักทายผู้ชายเช่นวันนี้ทำให้เธอรู้สึกเหลือเชื่อมากยิ่งขึ้น
‘หรือว่าเธอจะสนใจเย่ซิวด้วย? เด็กหนุ่มคนนี้มีความสามารถค่อนข้างมาก แม้แต่ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็ยังสนใจเขา’
ขณะเดียวกันลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็พึมพำอยู่ในใจ ‘ซิ่วซิ่วไม่ได้เอาแต่ทุ่มเทให้กับอาชีพการงานของเธอหรอกเหรอ? เธอไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนเลย แล้วทำไมวันนี้เธอถึงเดินมากับเย่ซิว อีกทั้งยังย้ายมาอาศัยอยู่ในมหาลัยด้วยซ้ำ’
‘เธอเรียนรู้เรื่องธุรกิจของครอบครัวมาเป็นเวลานาน หรือเป็นเพราะเย่ซิว?’
ในใจของลู่เสวี่ยเอ๋อร์เริ่มระแวดระวัง
เซี่ยซิ่วซิ่วเป็นเลิศในทุกด้านและมีความสามารถโดดเด่น เธอเคยถามตัวเองแล้ว ถ้าเธอเป็นผู้ชาย เธอก็จะชอบซิ่วซิ่วเช่นกัน
เย่ซิวที่อยู่ตรงกลางไม่รู้ว่าหญิงสาวสองคนที่เพิ่งพบกันนั้นคิดว่าต่างคนต่างเป็นคู่แข่งตัวฉกาจของตน
พวกเขาทั้งสามเดินไปยังหอพักด้วยกัน
เย่ซิวที่อยู่ตรงกลางได้สร้างความโกรธแค้นให้กับเด็กผู้ชายทุกคนในมหาวิทยาลัยแล้ว
ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงหอพัก รูปถ่ายของทั้งสามคนจึงถูกอัพโหลดลงไปยังเว็บบอร์ดของมหาวิทยาลัยและกลุ่มเพื่อนนักศึกษา
น้ำเสียงอกหักของผู้ชายนับไม่ถ้วนดังก้องไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย
“ได้นิดหน่อยเท่านั้นเอง”
“ถ้าอย่างนั้น หากวันหลังมีโอกาส เพื่อนนักศึกษาเย่ช่วยสอนศิลปะการต่อสู้ให้ฉันด้วยนะ ตกลงไหม?”
ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ไม่ได้สังเกตเห็นว่าน้ำเสียงของตัวเองมีท่าทียั่วยวนขณะที่เธอพูดกับเย่ซิว
และตั้งแต่เมื่อคืน เธอก็คิดถึงเย่ซิวอยู่ตลอด ภาพของเขามักจะปรากฏในใจของเธอ
แต่จริง ๆ แล้วเธอไม่รู้ว่านี่คือผลของไข่มุกราชาแห่งยา
ไข่มุกราชาแห่งยาและพระสูตรราชาแห่งยาแต่เดิมมีต้นกำเนิดเดียวกัน เมื่อทั้งสองอยู่ใกล้กัน ก็จะดึงดูดกันโดยธรรมชาติ
“ได้”
เย่ซิวตอบตกลง โดยคิดว่าถ้าลู่เสวี่ยเอ๋อร์รู้วิชากังฟู เธอก็จะสามารถปกป้องตัวเองได้มากขึ้นสักหน่อย
หลังจากได้ยินเย่ซิวคำตอบตกลงแล้ว ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที
“ดีเลย งั้นฉันไปเรียนก่อนนะ แล้วเจอกัน”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โคตรคนยอดปรมาจารย์