พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 152

บทที่ 152 คำถาม

บทที่ 152 คำถาม

เจียงเต๋อชิงโกรธมากจนแทบจะอาเจียนเป็นเลือด แต่เขาก็ยังจำใจมอบวัสดุระดับราชวงศ์ 1 ชิ้นและวัสดุระดับสูงอีก 3 ชิ้นแก่หลิงตู้ฉิง

เมื่อมอบของทั้งหมดให้เสร็จ เจียงเต๋อชิงจึงรีบดึงตัวโจวจื่อซิน ซึ่งกำลังแสร้งกลัวจนตัวสั่นออกไปจากคฤหาสน์สราญรมย์อย่างรีบร้อน

เจียงเต๋อชิงรีบอุ้มโจวจื่อซินจากไปโดยไม่สนใจเหล่าบรรดาผู้คนด้านนอกคฤหาสน์ที่กำลังยืนงุนงง และสงสัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้านในคฤหาสน์

หลัวเจิ้งที่อยู่ในขอบเขตรวมแสงดาราระดับ 11 ถูกโยนปลิวออกมาจากคฤหาสน์ยังไม่พอ นี่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตนภาที่เข้าไปยังต้องหนีหัวซุกหัวซุนกลับออกมาอีกงั้นเหรอ? ทำไมผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์ถึงแข็งแกร่งได้ขนาดนี้กัน?

เมื่อเห็นสภาพของเจียงเต๋อชิงที่จากไป บรรดาผู้คนที่อยู่ด้านนอกในตอนนี้ยิ่งเริ่มหวาดกลัวกับหลิงตู้ฉิงมากขึ้น ไม่มีใครในพวกเขาที่มีความคิดอยากจะเข้าไปด้านในโดยพลการอีกแล้ว

เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก กลุ่มชาย 3 คนได้บินมาอย่างรีบร้อนและร่อนลงหน้าทางเข้าคฤหาสน์สราญรมย์และตะโกนขึ้น “ข้า ตงหาวเยว่ จากสำนักใจทมิฬ ข้า ไล้กวน จากสำนักวิญญาณปฐพี ข้า หม่าตงเฉิง จากสำนักดาราพเนจร พวกเราขอเข้าพบกับเจ้าของคฤหาสน์สราญรมย์!”

พวกเขาทั้งสามปฏิบัติตัวอย่างเป็นมิตรที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ เนื่องจากพวกเขาได้รับข้อมูลจากศิษย์ของพวกเขาที่ติดอยู่ด้านในแล้วว่า หลิงตู้ฉิงเป็นผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์ และประกอบกับในระหว่างทางที่พวกเขามา พวกเขาเห็นสภาพที่ดูเศร้าโศกของเจียงเต๋อชิงที่บินกลับสวนกับพวกเขา พวกเขาจึงรู้ในทันทีว่าสถานที่แห่งนี้ทรงพลังเพียงใด

ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตนภา พวกเขาก็สำนึกได้ว่าวันนี้พวกเขาไม่สามารถใช้กำลังในการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นได้

“เข้ามาได้!” หลิงตู้ฉิงที่ได้ยินเสียงของทั้งสามจึงตะโกนออกมา “เนื่องจากพวกท่านมาอย่างสุภาพ ท่านเพียงแค่ต้องมอบวัสดุขั้นสูงให้กับข้าเพื่อแลกกับอิสระของคนของท่าน และถ้าหากท่านมีคำถามจะให้ข้าตอบ หนึ่งคำถามแลกกับวัสดุระดับสูง 1 ชิ้น ข้ารับรองว่าข้าสามารถตอบคำถามได้ทั้งหมด”

เมื่อได้ยินว่าหลิงตู้ฉิงให้โอกาสพวกเขาได้ถามคำถามโดยการแลกกับสิ่งของระดับสูง ตงหาวเยว่และอีกสองคนมองหน้ากัน ในฐานะผู้เชี่ยวชาญขอบเขตนภาพวกเขาไม่แน่ใจว่าพวกเขาควรจะถามอะไรกับหลิงตู้ฉิง?

พวกเขานึกไปถึงคำถามสำหรับวิธีการที่จะทำให้พวกเขากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์ แต่เมื่อนึกไปนึกมาพวกเขาก็ต้องเก็บความคิดนี้ไว้ในใจ เนื่องจากพวกเขาคิดได้ว่าทักษะของผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์นั้นไม่ได้ศึกษากันได้ง่าย ๆ มิฉะนั้นคนทั่วไปคงจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญอักขระเวทย์ไปกันหมดแล้ว

พวกเขาทั้งสามส่ายหัวและรีบพาศิษย์ของสำนักพวกเขาจากไปทันทีหลังจากให้วัสดุระดับสูงกับหลิงตู้ฉิงเสร็จ

เรื่องราวทั้งหมดนี้ ล้วนอยู่ในสายของมี่ตั้วตั้วที่กำลังแอบสังเกตการณ์อยู่ในระยะไม่ไกล เขาแอบถอนหายใจ ตอนนี้เขาไม่สามารถรู้ได้เลยว่าระดับความแข็งแกร่งของหลิงตู้ฉิงนั้นจริง ๆ แล้วอยู่ที่ระดับไหนกันแน่

เขาดีใจมากที่ได้เป็นครอบครัวเดียวกับคนเช่นนี้ เมื่อเห็นว่าเหตุการณ์สงบแล้ว มี่ตั้วตั้วจึงบินกลับเข้าไปยังในลานคฤหาสน์สราญรมย์ จากนั้นเขายิ้มให้หลิงตู้ฉิงและพูดว่า “ปรมาจารย์หลิง ดูเหมือนว่าท่านจะสามารถจัดการกับสถานการณ์ในคฤหาสน์ของท่านได้อย่างอยู่หมัดทีเดียว ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไรแล้วและข้ายังมีเรื่องต้องทำ ดังนั้นข้าขอตัวก่อน”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและตอบกลับ “ท่านไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนี้ ในอนาคตเพียงแค่เรียกข้าด้วยชื่อของข้าก็พอ”

มี่ตั้วตั้วพยักหน้าและหันหลังบินจากไปอย่างมีความสุข

หลังจากที่มี่ไลเฝ้าดูพ่อของนางจากไป นางก็กอดแขนของหลิงตู้ฉิงอย่างมีความสุขและพูดว่า “นายท่าน เรารวยแล้ว!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “เรารวยที่ไหนกันเล่า ของที่ได้มามันไม่ใช่เหรียญทองสักหน่อย แล้วของพวกนี้เราก็ต้องเก็บพวกมันไว้ใช้สำหรับพวกเราเอง เราจะเอาพวกมันไปขายไม่ได้หรอก”

“เอาน่านายท่าน ยังไงซะวันนี้ก็ถือว่าเป็นวันที่โชคดีมากที่พวกเราได้วัสดุระดับสูงต่าง ๆ มามากมายโดยไม่ต้องเสียเงินเลยสักเหรียญเดียวจริงไหม” มี่ไลพูดด้วยรอยยิ้ม

“ก็จริงอย่างเจ้าว่า” หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและยิ้มตอบไปยังมี่ไล

มี่ไลที่กำลังจะหัวเราะแต่จู่ ๆ นางก็สังเกตเห็นบางอย่างที่ประตู นางหันไปมองและพูดว่า “นายท่าน มีคนเข้ามาอีกคนแล้ว”

ผู้ที่เข้ามาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น หลี่จือหลิง ที่กำลังเดินเข้ามา นางเดินมายังหลิงตู้ฉิงอย่างผ่อนคลายและถามว่า “ท่านหลิง ข้าขอถามท่าน 2-3 ข้อได้ไหม?”

หลิงตู้ฉิงพูดอย่างเฉยเมยว่า “ถ้าเจ้าปฏิบัติตามกฎ ก็ไม่มีปัญหา”

หลี่จือหลิงพยักหน้า หยิบวัสดุระดับสูงออกมาและมอบให้กับหลิงตู้ฉิง ถามว่า “สำนักบุปผาจันทราของข้าเป็นสำนักระดับกลาง ข้าต้องการเชิญท่านมาเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของสำนักข้า ท่านเต็มใจหรือไม่?”

จริง ๆ แล้ว หลี่จือหลิงที่ยืนอยู่นอกคฤหาสน์ นางพอจะเดาได้อย่างคร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นภายในคฤหาสน์สราญรมย์ ถึงแม้ว่านางไม่รู้รายละเอียดนักแต่ถ้าดูจากผลลัพธ์ที่ปรากฎ หลิงตู้ฉิงน่าจะเป็นผู้มีพรสวรรค์ ซึ่งแน่นอนว่าเป็นการเหมาะสมที่สุดที่จะเชิญผู้มีความสามารถเช่นนี้เข้าสู่สำนัก

นอกจากนี้จากการได้รู้ข้อมูลของหลิงตู้ฉิงจากเหลียงเจี๋ยในช่วงเวลาก่อนหน้านี้ นางสงสัยว่าหลิงตู้ฉิงอาจจะมีความลับบางอย่างที่เป็นประโยชน์กับสำนักนาง ดังนั้นนางจึงตัดสินใจก้าวเข้ามาในลานคฤหาสน์เพื่อเชื้อเชิญเขาด้วยตนเอง

“ข้าขอปฏิเสธ!” หลิงตู้ฉิงตอบอย่างรวดเร็วพลางเก็บวัสดุระดับสูงใส่ในแหวนมิติ ราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติ