เมื่อทุกคนในเมืองจันทราสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของโจวจื่อซิน สำหรับคนธรรมดาพวกเขาไม่รู้สึกตัวเลยว่ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น แต่สำหรับบรรดาผู้เชี่ยวชาญที่จับตาดูโจวจื่อซินอยู่นั้น พวกเขาเข้าใจดีว่าตอนนี้สายเลือดของนางได้ตื่นขึ้นแล้ว
หลายคนมีความคิดผุดขึ้นในหัวที่อยากจะลุยเข้าไปในคฤหาสน์สราญรมย์เพื่อชิงตัวโจวจื่อซินและกินนางซะ แต่โชคดีที่คนเหล่านั้นยังคงข่มความต้องการไว้ได้อยู่เมื่อพวกเขานึกถึงเรื่องที่จือหมิงฮ่าวได้เคยกล่าวว่า โจวจื่อซินจะต้องใช้เวลาอีกหลายปีสายเลือดของนางถึงจะมีสรรพคุณทางโอสถอย่างสมบูรณ์
“นี่มันกลิ่นอายของสายเลือดพฤกษาสวรรค์ แต่ดูเหมือนว่าสรรพคุณทางโอสถของมันยังไม่สมบูรณ์” จือหมิงฮ่าวส่ายหัว “ถ้าหากวัดจากเกณฑ์ความเข้มข้นของสรรพคุณโอสถ เมื่อคำนวนดี ๆ แล้วข้าคิดว่าสรรพคุณทางโอสถตอนนี้มีค่าเท่ากับสิบเต็มร้อย”
หมิงเซียนจ้าวถามขึ้น “ท่านผู้อาวุโสสูงสุด เราควรจะไปตรวจสอบดูสักหน่อยไหม ไม่เช่นนั้นข้าเกรงว่าหลิงตู้ฉิงอาจจะอดใจไม่ไหวกินนางเข้าไปก่อน”
จือหมิงฮ่าวเริ่มรู้สึกลังเลและกังวลอยู่นิดหน่อย ถึงแม้ว่าความเข้มข้นของสรรพคุณโอสถในตัวของโจวจื่อซินตอนนี้จะมีเพียงแค่ 10 เต็ม 100 แต่ถ้าหากกินเข้าไปมันก็ยังให้ประโยชน์เป็นอย่างมากอยู่ดี
ถึงแม้ว่าชื่อเสียงในการแลกเปลี่ยนของหลิงตู้ฉิงจะซื่อตรงมาโดยตลอด แต่มันก็ยังอดไม่ได้ที่เขาจะต้องคิดมาก เนื่องจากนี่มันคือสายเลือดที่เทียบเคียงได้กับโอสถระดับสวรรค์
สำหรับโอสถระดับนี้ ต่อให้เป็นการผิดคำสัญญามันก็ยังถือว่าคุ้ม และโดยเฉพาะที่เขาแลกเปลี่ยนกันมันเป็นเพียงสัญญาปากเปล่า
“อืม เข้าจงไปเจอเขาหน่อยก็แล้วกัน” จือหมิงฮ่าวในที่สุดก็ตัดสินใจได้ “และลองขอเลือดของนางมาสักหน่อยด้วยเพื่อทดสอบหลิงตู้ฉิง”
หมิงเซียนจ้าวพยักหน้าและบินไปยังคฤหาสน์สราญรมย์ทันที
“รบกวนแจ้งท่านหลิงที ว่าข้าขอเข้าพบเขาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนเมื่อครั้งล่าสุด” หมิงเซียนจ้าวพูดกับหุ่นเชิดที่เฝ้าอยู่หน้าประตูคฤหาสน์สราญรมย์
หุ่นเชิดนิ่งเงียบไปสักพัก จากนั้นมันตอบกลับว่า “นายท่านของข้าบอกว่า หากเจ้าต้องการที่จะเข้ามาพูดคุย เจ้าจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมค่าเข้าก่อน”
หมิงเซียนจ้าวเมื่อได้ยินเช่นนี้เขากัดฟันกรอด ที่ผ่านมาสำนักของเขาได้มอบทั้งสมุนไพรและโอสถเป็นจำนวนมหาศาลให้กับหลิงตู้ฉิง แล้วนี่แค่การเข้าพบธรรมดาเขาจะยังต้องจ่ายค่าเข้าเหมือนเดิมอีกงั้นเหรอ? คิดได้เช่นนี้ หมิงเซียนจ้าวนั้นไม่อยากจะเข้าไปเลยจริง ๆ แต่เมื่อเขาลองคิดทบทวนอีกครั้ง นี่อาจจะเป็นอุบายของหลิงตู้ฉิงก็เป็นได้เพื่อถ่วงเวลาของเขา ไม่แน่ตอนนี้เขาอาจกำลังกินโจวจื่อซินอยู่ก็เป็นได้
หลังจากคิดทบทวนแล้วเขาจึงรีบยื่นวัสดุจากนั้นจึงเข้าไปด้านในคฤหาสน์ทันที
ด้านในคฤหาสน์สราญรมย์ หลิงตู้ฉิงที่ได้รับรายงานของหุ่นเชิด เขายิ้มและพูดกับโจวจื่อซิน “มีใครบางคนมาตรวจสอบเจ้าแล้วน่ะ เดี๋ยวเจ้าจงหลับตาและยืนอยู่เฉย ๆ แกล้งทำเป็นหุ่นเชิดไว้ซะ”
โจวจื่อซินหัวเราะคิกคักและตอบกลับ “ได้เลยนายท่าน”
นายก้มลงมองไปยังร่างกายอันเปลือยเปล่าของตัวนางเอง จากนั้นนางบังคับพลังแห่งพฤกษาหลอมรวมเข้ากับพลังของสมุนไพรและโอสถที่อยู่ในอ่างเหล็ก และทำให้วัชพืชบาง ๆ งอกขึ้นมาคลุมร่างกายจนทำให้ร่างของนางคล้ายกับมนุษย์พฤกษา
หลิงตู้ฉิงหยักหน้าด้วยความพอใจและพูดว่า “เอาล่ะตามข้ามาไปพบกับเขาได้แล้ว”
โจวจื่อซิน เมื่อได้ยินเช่นนั้นนางแสร้งเปลี่ยนสีหน้าเป็นเหม่อลอยดูไร้ชีวิตชีวาทันทีเมื่อและบวกกับการถูกปกคลุมโดนเหล่าวัชพืชสภาพของนางตอนนี้จึงไม่ต่างอะไรกับต้นไม้
เมื่อพวกเขาเดินออกไปที่โถงรับแขก พวกเขาก็ได้เห็นหมิงเซียนจ้าวที่รออยู่แล้ว
เมื่อได้เห็นสภาพของโจวจื่อซิน ในใจของหมิงเซียนจ้าวนั้นในใจของเขาเต็มไปด้วยความยินดี เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของสายเลือดพฤกษาสวรรค์ที่มีสรรพคุณของโอสถระดับสวรรค์
เมื่อเก็บอารมณ์ความตื่นเต้นเอาไว้ได้แล้ว หมิงเซียนจ้าวเอ่ยชมหลิงตู้ฉิง “ความรู้ในด้านเต๋าโอสถของท่านหลิง นั้นน่านับถือยิ่งนัก ท่านสามารถปลุกสายเลือดพฤกษาสวรรค์ให้ตื่นขึ้นได้ภายในเวลาที่สั้นจริง ๆ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)