พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 231

ย้อนกลับไปเมื่อ 15 นาทีที่แล้ว ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิง

ร่างของอู่หยุนจี๋โผล่ออกมาจากท้องฟ้าและพูดว่า “ค่ายกลของพวกเจ้านี่ไม่เลวเลย แต่พวกมันก็เป็นเพียงระดับครึ่งสวรรค์เท่านั้น แต่กองทัพศักดิ์สิทธิ์ของข้าสามารถสร้างค่ายกลระดับสวรรค์ได้ ด้วยพลังของพวกเจ้าเพียงเท่านี้มันไม่เพียงพอที่จะทำลายค่ายกลของข้าได้หรอก ยอมจำนนซะ ข้ารับประกันได้ว่าถ้าหากพวกเจ้ายอมจำนน พวกเจ้าทุกคนจะได้รับการละเว้นโทษตาย!”

อู่หยุนจี๋มีความสุขมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าการที่เขามาที่ที่น่าสังเวชเช่นทะเลชางหมาง เขาจะสามารถเจอกับสิ่งล้ำค่าเช่นนี้ อย่างเช่นที่เขากำลังเผชิญอยู่ก็คือกระบวนรบทั้งห้าที่แปลกประหลาด หากเขายอมทำให้คนเหล่านี้ยอมจำนนและมอบกระบวนรบนี้ให้กับเขาได้ เขาจะกลายเป็นแม่ทัพที่ไร้เทียมทานได้อย่างไม่ต้องสงสัย

กระบวนรบทั้งห้านี้ถูกสร้างขึ้นโดยทหารอีก 750 คนของตระกูลหลิงอย่างไม่ต้องสงสัยเลย แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าระดับการบ่มเพาะของ 750 คนนี้แข็งแกร่งแค่ไหน แต่เขาก็มั่นใจมากว่าไม่แข็งแกร่งเท่ากองทัพศักดิ์สิทธิ์ของเขาแน่นอน

ทหารกองทัพศักดิ์สิทธิ์ของเขาทุกคนล้วนอยู่ในขอบเขตรวมแสงดาราทั้งหมด

อู่หยุนจี๋เดาระดับการบ่มเพาะของเหล่าทหารตระกูลหลิงจากค่าเฉลี่ยระดับการบ่มเพาะของคนในอาณาจักรจันทราที่อยู่ในขอบเขตรวมแสงดารากันไม่มาก ฉะนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ทหารทั้ง 750 คนนี้จะแข็งแกร่งไปกว่าทหารของเขา

และถ้ากองกำลังทั้ง 750 คนของตระกูลหลิงที่ยังไม่ได้อยู่ในขอบเขตรวมแสงดาราทุกคนยังมีพลังขนาดนี้ แล้วถ้ากองทัพศักดิ์สิทธิ์ของเขาได้ใช้กระบวนรบนี้แทนล่ะ?

นั่นไม่ได้หมายความว่ากองทัพของเขาจะกลายเป็นกองทัพที่ไร้เทียมทานเลยงั้นเหรอ?

เมื่อคิดจนเกิดความโลภถึงขีดสุดแล้ว อู่หยุนจี๋ยิ้มและพูดว่า “แต่การที่พวกเจ้าจะรอดโทษตายได้ ข้ามีเงื่อนไขว่าพวกเจ้าต้องมอบวิธีการฝึกกระบวนรบทั้งหมดของพวกเจ้ามาให้ข้า แล้วข้าจะช่วยหาทางออกให้กับพวกเจ้ารวมไปถึงข้ายังสามารถรับพวกเจ้าทั้งหมดมาเข้าร่วมกับกองทัพศักดิ์สิทธิ์ของข้าได้ แต่ความอดทนของข้ามีจำกัดนะ ข้าหวังว่าเจ้าจะตัดสินใจกันได้เร็ว ๆ ไม่ทำให้ข้าต้องรอนานเกินไป”

ร่างของหลิงฉุยฟงปรากฏขึ้นจากร่างของตุ่นปีศาจอเวจีและพูดว่า “ยอมแพ้งั้นเหรอ? ใครให้ความมั่นใจขนาดนี้กับเจ้า?”

“ผนึกกระบวนรบและรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว!” ด้วยเสียงตะโกนจากหลิงฉุยฟง กระบวนรบสัตว์เทวะทั้งห้าก็วิ่งเข้ามาชนกันและเริ่มหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว และกลายร่างเป็นสัตว์ประหลาด ที่ลำตัวของมันแบ่งครึ่งเป็นกิเลนและราชสีห์ขาว มีส่วนหางเป็นลำตัวและหัวมังกร บนหลังของมันถูกปกคลุมด้วยกระดองของเต่าอัศนีทมิฬซึ่งปล่อยปราณสายฟ้าออกจากกระดองอย่างต่อเนื่อง ที่สำคัญกว่านั้นสัตว์ประหลาดตัวนี้มีหัวถึงสามหัวแบ่งเป็นหัวของ กิเลน ราชาราชสีห์ ตัวตุ่นปีศาจ

เมื่อรวมร่างกันเสร็จ ด้วยพลังต่างธาตุกันของเหล่าสัตว์เทวะจึงทำให้พลังวิญญาณที่แผ่ออกมาจากร่างของสัตว์ประหลาดยักษ์ตัวนี้มีสีสันที่หลากหลายทั้งสีดำ สีแดง สีขาว สีฟ้า และยังมีปราณของสายฟ้าไหลอยู่บนร่างของมัน

“ท่องเมฆา!” หลิงฉุยฟงตะโกน

หลังจากสิ้นเสียงของหลิงฉุยฟง ร่างของสัตว์ประหลาดก็กระโจนบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

“พวกเจ้าภูมิใจกับอาณาเขตสวรรค์ที่พวกเจ้าสร้างมากนักใช่ไหม? เจ้าจงดูให้เต็มสองตาว่าพวกข้านี่แหละจะทำลายมันเอง!” หลิงฉุยฟงหัวเราะเยาะ “อัศนีทลายสวรรค์!”

หลิงฉุยฟงตอนนี้เป็นเหมือนสมองของสัตว์ประหลาด ด้วยคำสั่งของเขาปราณสายฟ้าที่ไหลเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวของสัตว์ประหลาดก็ได้ก่อรูปเป็นมังกรสองตัวและพุ่งเข้าโจมตีไปที่กำแพงโดมอาณาเขตสวรรค์ที่อยู่เหนือหัวของเขา ที่ถูกสร้างขึ้นโดยทหารของอู่หยุนจี๋

แค่การปะทะครั้งแรกรอยแตกเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นทันที

ต้องรู้ว่าโดมอาณาเขตสวรรค์นี้มีพลังเทียบเท่ากับพลังของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์ และถ้าหากมันถูกทำให้มีรอยร้าวได้แบบนี้ก็แสดงว่าพลังที่ปะทะเข้ากับมันนั้นต้องเหนือกว่า

อันที่จริงอู่หยุนจี๋รู้แล้วว่าเรื่องราวต้องไม่เป็นไปด้วยดีแน่นอน เมื่อเขาเห็นภาพการรวมกันของกระบวนรบทั้งห้า

กระบวนรบเดี่ยว ๆ ยังคงมีความแข็งแกร่งระดับครึ่งสวรรค์ แล้วถ้ากระบวนรบทั้งห้ารวมเข้าด้วยกันมันจะเป็นอย่างไร?

ในตอนแรกก่อนที่กระบวนรบทั้งห้ากำลังจะรวมตัวกัน อู่หยุนจี๋รู้ดีว่าเขาจะปล่อยให้กระบวนการรวมตัวกันนี้สำเร็จไม่ได้ เขาจึงเริ่มใช้อำนาจของ ‘อาณาเขตสวรรค์’ ซึ่งอำนาจของมันจะส่งผลให้ใครก็ตามที่มีระดับต่ำกว่าและอยู่ในอาณาเขตจะไม่สามารถต้านทานอำนาจของผู้เปิดใช้อาณาเขตนี้ได้ ความสามารถเช่นนี้เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตสวรรค์เท่านั้นที่มี

เขาคาดหวังไว้ว่าถึงแม้เขาจะไม่สามารถทำลายกระบวนรบทั้งห้าได้ แต่อย่างน้อย ๆ มันก็ควรจะรบกวนกระบวนรบทั้งห้าให้ไม่สามารถหลอมรวมกันได้

แต่น่าเสียดายที่อำนาจของ ‘อาณาเขตสวรรค์’ เมื่อมันถูกส่งไปถึงกระบวนรบทั้งห้าที่กำลังรวมตัวกันอยู่ มันก็ถูกทำให้ละลายหายไปทันทีด้วยพลังอันมหาศาลของกระบวนรบทั้งห้า และการหลอมรวมของพวกมันก็เสร็จสิ้น

แต่เมื่อหลังจากการหลอมรวมของกระบวนรบทั้งห้าเสร็จสิ้น อู่หยุนจี๋ก็ตระหนักได้ว่าแม้หลังจากหลอมรวมเสร็จ ระดับพลังของสัตว์ประหลาดยักษ์ที่อยู่ตรงหน้าเขามันก็ยังไม่เข้าสู่ขอบเขตสวรรค์ เมื่อเห็นเช่นนี้เขาจึงโล่งใจ

“ข้าก็นึกว่ามันจะน่ากลัวได้สักแค่ไหน ที่แท้มันก็แค่สัตว์ประหลาดที่รูปร่างน่าเกลียดตัวหนึ่งที่ระดับพลังยังไม่ถึงขอบเขตสวรรค์ด้วยซ้ำ แล้วเจ้ายังกล้าที่จะฝันลม ๆ แล้ง ๆ หวังว่าจะฆ่าข้าได้งั้นรึ!” อู่หยุนจี๋หัวเราะเยาะ

แต่แล้วเมื่อเขาเห็นการโจมตีแรกของสัตว์ประหลาดนี้ที่ส่งผลให้มีรอยแตกปรากฎขึ้นกับอาณาเขตสวรรค์ของเขาบนท้องฟ้า สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที