พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 294

บริเวณสวนทั้งหมดสั่นสะเทือนเนื่องจากพลังของสมบัติวิเศษระดับเซียน ซึ่งทุกคนต่างก็รู้สึกได้

หลิวเฟ่ยเฟ่ยที่ในขณะนี้กำลังหลับใหลอยู่ก็ถูกปลุกขึ้นโดยแรงสั่นสะเทือนนี้เช่นกัน

“เกิดอะไรขึ้น?” หลิวเฟ่ยเฟ่ยลุกขึ้นและรีบแต่งตัว

ไม่เพียงแต่หลิวเฟ่ยเฟ่ยเท่านั้นที่ตื่นขึ้นมา แม้แต่เสี่ยวเยว่เฟิงก็ตื่นลุกขึ้นมาจากเตียง ทุกคนที่อยู่ในหมู่ตึกหยูอี่ทั้งหมดต่างสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งที่จู่ ๆ ก็ปะทุขึ้นในสวนด้านหลัง

ในทางกลับกัน หลิงตู้ฉิงซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้าปู้หยุนฟานกับเสี่ยวหยูฉิงและรู้สึกได้ถึงการคุกคามของอำนาจที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากสมบัติระดับเซียนของปู้หยุนฟาน แต่เขายังคงพูดด้วยรอยยิ้มราวกับไม่ได้แยแสถึงอันตรายใด ๆ “สิ่งที่ข้าพูดก่อนหน้านี้คือถ้าข้าเอายันต์สั่งสวรรค์ออกมาและถ้าพวกเจ้าสามารถนำมันไปได้มันก็จะเป็นของเจ้า ข้าจะไม่มอบมันให้เจ้ากับมือต่างหากล่ะ”

ปู้หยุนฟานพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ดูเหมือนว่าเจ้าจะคิดว่า ยันต์สั่งสวรรค์ที่เจ้าได้ปรับแต่งไปแล้วมันจะมีอำนาจในตัวของมันเองจน เจ้ามั่นใจว่าข้าจะไม่สามารถชิงมันไปได้สินะ สรุปแล้วก็คือเจ้าต้องการเพียงแค่จะโอ้อวดกับพวกข้าว่าตัวเจ้าแข็งแกร่งมากเพียงไหนใช่ไหม?”

หลิงตู้ฉิงยิ้ม “เจ้าจะคิดยังไงก็เรื่องของเจ้า แต่ข้าขอเตือนไว้ก่อน สิ่งที่เจ้ากำลังจะเผชิญต่อไปมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ไม่ใช่แค่ว่าพวกเจ้าจะไม่สามารถนำยันต์สั่งสวรรค์นี้กลับไปได้ แต่พวกเจ้าทั้งคู่จะต้องตายโดยไร้หลุมศพ”

“หยุดพูดมากได้แล้ว รีบหยิบยันต์สั่งสวรรค์ออกมา!” เสี่ยวหยูฉิงตะคอกด้วยอารมณ์หมดอดทน

เขาคาดหวังเป็นอย่างมากให้ผู้อาวุโสของเขาจะได้รับยันต์สั่งสวรรค์โดยเร็วที่สุด เพราะเขาได้รับคำสัญญาไว้แล้วว่าเขาจะได้รับการอนุญาตให้ศึกษามันเพื่อพัฒนาความเข้าใจกฎแห่งสวรรค์และโลก

ตอนนี้หลิวเฟ่ยเฟ่ยที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว นางรีบเดินออกมายังสวนด้านหลังและตะโกนถามขึ้น “สามี เกิดอะไรขึ้น?”

ส่วนมี่ไลนั่งข้าง ๆ หลิงตู้ฉิง นางยิ้มโดยไม่พูดอะไร

นางรู้เรื่องยันต์สั่งสวรรค์เป็นอย่างดี และยันต์สั่งสวรรค์ยังคงอยู่ในความครอบครองของนาง ตอนนี้นางเพียงแค่รอการให้สัญญาณจากหลิงตู้ฉิงเพื่อนำมันออกมา และดูการแสดงที่น่าตื่นเต้นนี้เพียงอย่างเดียว

“ไม่มีอะไรหรอก แค่มีใครบางคนต้องการยันต์สั่งสวรรค์ของเราก็เท่านั้น!” หลิงตู้ฉิงหัวเราะตอบกลับหลิวเฟ่ยเฟ่ย จากนั้นเขาหันกลับไปพูดกับปู้หยุนฟานอีกทีและพูดว่า “สรุปแล้วเจ้าจะเอายันต์สั่งสวรรค์ไปให้ได้ใช่ไหม? ว่าแต่พวกเจ้าได้ทำตามที่ข้าเตือนไว้แล้วรึยังที่ข้าให้พวกเจ้าส่งข้อความกลับไปยังสำนักของพวกเจ้าเองก่อนจะมาที่นี่ เพราะถ้าหากว่าพวกเจ้าตายไปแล้ว จะได้มีคนมารับศพ”

ปู้หยุนฟานพูดอย่างกระวนกระวาย “เจ้านี่พูดมากจริง ๆ รีบ ๆ เอามันออกมาได้แล้ว ความอดทนของเรามีจำกัด หรือว่านี่เจ้ากำลังพยายามถ่วงเวลา?”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “เฮ้อ จงจำเอาไว้นะว่าพวกเจ้ารนหาที่เอง! ดังนั้นข้าจะนำมันออกมาให้พวกเจ้าดู! เอาล่ะ มี่ไล เอาให้พวกเขาดู!”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงตู้ฉิงที่กล่าวออกมาเช่นนี้ มันทำให้ทั้งปู้หยุนฟานและเสี่ยวหยูฉิงประหลาดใจ ทำไมหลิงตู้ฉิงถึงดูมีความมั่นใจมากขนาดนั้น?

แต่พวกเขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายนัก ตราบใดที่หลิงตู้ฉิงนำยันต์สั่งสวรรค์ขึ้นมาให้พวกเขาเห็น พวกเขาก็มั่นใจว่าจะสามารถนำมันมาครอบครองได้แน่นอน

มี่ไลเอื้อมมือเข้าไปในแขนเสื้อของนางและพูดเบา ๆ ว่า “พี่สาวทุกอย่างตอนนี้คงขึ้นอยู่กับท่านแล้ว”

หลังจากนั้นนางจึงคลี่ยันต์สั่งสวรรค์ออกมาเผยให้ทุกคนเห็น

เมื่อปู้หยุนฟานและเสี่ยวหยูฉิงเห็นยันต์สั่งสวรรค์ปรากฏขึ้น พวกเขาก็ตื่นเต้นมากในทันที

จากนั้นพวกเขาก็เห็นหญิงสาวยืนหันหลังให้อยู่ในภาพวาด ปู้หยุนฟานรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย ไอ้สารเลวนี่ใช้ยันต์สั่งสวรรค์อย่างนี้จริง ๆ เหรอ? เอามาวาดรูปคนงั้นเหรอ? ถ้าเป็นการประทับอักขระเวทย์ลงไป พวกเขายังคงสามารถลบล้างได้หากพวกเขานำมันกลับไปที่สำนัก แต่ตอนนี้ยันต์สั่งสวรรค์กลับถูกวาดรูปลงไปแล้วแม้ว่าพวกเขาจะเอากลับไปแก้ไขได้ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนผลลัพธ์การสำแดงอำนาจของมันได้

ขณะที่เขากำลังโกรธ ผู้หญิงในภาพวาดก็หันหน้ามา

“งะ งะ งดงามมาก!” ปู้หยุนฟานและเสี่ยวหยูฉิงอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว

พวกเขาต่างจ้องมองเข้าไปในดวงตาหญิงสาวที่อยู่ในภาพวาดและก็ได้ทราบความหมายที่แฝงอยู่ในดวงตานั้นทันที ‘มดสองตัว เจ้ากล้าที่จะละเมิดศักดิ์ศรีของข้า!’