หลิงตู้ฉิง ถังชี่หยุน และคนอื่น ๆ ที่กำลังพูดคุยกันอยู่ก็เห็นโม่หยูถังและมี่ไลเดินเข้ามา
หลิงตู้ฉิงเมื่อเห็นมี่ไลก็ขมวดคิ้วและถามขึ้น “เจ้าต้องการอะไรอีก?”
โม่หยูถังหัวเราะ “นายท่าน พ่อของนางส่งนางมาที่นี่เพื่อให้นางมาเป็นแม่บ้านให้กับนายท่าน”
มี่ไลคำนับให้หลิงตู้ฉิง และพูดอย่างตะกุกตะกัก “ข้าได้ถูกส่งมาเป็นหนึ่งในผู้ดู…เอ้ย คนรับใช้ของท่าน ต่อจากนี้ไป…ข้าจะเชื่อฟังคำสั่งของนายท่าน”
มี่ไลซึ่งยังไม่คุ้นชินกับการเป็นบ่าวรับใช้ให้ใคร ดังนั้นนางจึงพูดตะกุกตะกัก
คิ้วของหลิงตู้ฉิงกระตุก เขากำลังคาดคะเนและถามว่า “แล้วเจ้ารู้รึเปล่าว่าหน้าที่ของเจ้าต้องทำอะไรบ้าง?”
มี่ไลตอบอย่างภาคภูมิใจว่า “นายท่าน ข้าสามารถทำธุรกิจได้! ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ข้าเริ่มเข้ามาช่วยดูแลธุรกิจของตระกูล ในปัจจุบันส่วนหนึ่งในธุรกิจตระกูลมี่ดำเนินงานตามคำสั่งของข้า”
หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “ข้าไม่ได้มีความตั้งใจที่จะพัฒนาธุรกิจ นอกจากนี้ข้ายังมีพ่อบ้านโม่ที่รับผิดชอบในเรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว”
มี่ไลกัดริมฝีปากของนางแล้วก้มศีรษะลง “ข้ารู้วิธีปูเตียงนอน! แต่ถ้าท่านต้องการให้ข้าทำอย่างอื่นอีกข้าก็สามารถเรียนรู้ได้! ข้าจะ…นายท่านวางใจได้เลยความสามารถในการเรียนรู้ของข้ายอดเยี่ยมมาก ข้าสามารถเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็ว และที่สำคัญข้านั้นฉลาดมาก ๆ”
นางตั้งใจที่จะลองทำงานรับใช้หลิงตู้ฉิง ดังนั้นนางต้องนำเสนอตัวเองได้ดีที่สุด นางหวังเป็นอย่างมากให้หลิงตู้ฉิงตอบตกลงรับนางเป็นแม่บ้าน
นอกจากนี้นางยังแอบได้ยินหลิงตู้ฉิงยอมรับว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญอักขระเวท ซึ่งตรงกับที่พ่อของนางคาดเดาเอาไว้ได้ถูกต้อง ดังนั้นนางจึงไม่อาจจากไปได้อย่างแน่นอน
นางกัดฟันและเกือบจะพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับการอุ่นเตียง แต่มีผู้คนจำนวนมากในลานกลางเรือน นางจึงอายเกินกว่าจะพูดได้
หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและพูดว่า “เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรกับเตียงข้า แต่มีบางอย่างที่ข้าต้องการให้เจ้าดูแล เห็นเจ้าพูดว่าความสามารถในการเรียนรู้ของเจ้านั้นดีมาก ดังนั้นข้าจะสอนทักษะเกี่ยวกับวิญญาณให้กับเจ้าเพื่อไปดูแลต้นไผ่เซียนสวรรค์ให้ข้า หน้าที่ของเจ้าคือคอยดูแลต้นไผ่เซียนสวรรค์ให้โตให้ไวที่สุดเพราะข้ามีความจำเป็นต้องใช้มันเป็นอย่างมากในเร็ว ๆ นี้”
หลังจากพูดจบเขาก็พามี่ไลไปที่สวนหลังเรือนบริเวณที่เขาปลูกต้นไผ่เซียนสวรรค์ จากนั้นเขาก็อธิบายต่อไปว่า “ต่อไปข้าจะสอน เคล็ดวิชาเรียกฝนใบไม้ผลิ ให้เจ้า หลังจากที่เจ้าสำเร็จวิชาฝนใบไม้ผลิแล้ว เจ้าจะต้องใช้มันเพื่อหล่อเลี้ยงต้นไผ่เซียนสวรรค์อย่างน้อย 4 ชั่วยามต่อวัน”
“เอาล่ะแล้วอีกอย่าง เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ก้าวเข้าไปในแปลงเพาะปลูก เจ้าต้องใช้วิชาฝนใบไม้ผลิจากด้านนอกแปลงเท่านั้น หน้าที่ของเจ้าจะมีเพียงเท่านี้ หลังจากเสร็จแล้วเจ้าอยากจะไปทำอะไรก็ตามใจเจ้า”
หลังจากพูดจบแล้วเขาก็เริ่มอธิบายเคล็ดวิชาให้มี่ไลฟัง ในขณะที่มี่ไลยังคงตกตะลึง
ทำไมนางถึงได้เรียนรู้วิชาเรียกฝนใบไม้ผลิทันทีหลังจากเข้าสู่เรือนตระกูลหลิง เคล็ดวิชาเรียกฝนใบไม้ผลิคืออะไรทำไมนางไม่เคยได้ยินมาก่อน?
เมื่อดูมี่ไลที่กำลังสับสน หลิงตู้ฉิงขมวดคิ้วและถาม “เจ้าจำที่ข้าสอนได้หรือไม่?”
เสียงของหลิงตู้ฉิงทำให้มี่ไลตื่นจากภวังค์ เมื่อมองไปที่หลิงตู้ฉิง นางพูดด้วยความอับอาย “ขออภัยด้วยนายท่าน ทักษะนี้ลึกซึ้งเกินไปข้ายังไม่เข้าใจในตอนนี้!”
หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “ข้าหลงคิดว่าผู้หญิงคนนั้นโง่ที่สุดแล้ว แต่ไม่คิดว่าเจ้าจะโง่กว่านางเสียอีก! ข้าจะอธิบายให้เจ้าฟังอีก 3 ครั้ง ถ้ายังจำไม่ได้เจ้าควรกลับไปตระกูลเจ้าและหาคนที่ฉลาดกว่าเจ้ามาให้ข้า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)