พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 31

เมื่อท้องฟ้าเริ่มมืดคนงานก็เปลี่ยนประตูเสร็จพอดี โม่หยูถังจ่ายค่าแรงและให้กลับไป

จากนั้นสักพัก ผู้คุ้มกันและบ่าวรับใช้จากตระกูลมี่ก็ถูกส่งมา

บ่าวรับใช้ 2 คนเป็นชาย 1 คนและหญิง 1 คน ลักษณะของชายที่มาเป็นบ่าวรับใช้คนดูเหมือนจะอยู่ในวัยกลางคนและดูเป็นคนซื่อสัตย์ สำหรับผู้หญิงตัวค่อนข้างเล็กและนางน่าจะมีอายุเพียง 14 หรือ 15 ปีเท่านั้น

ผู้คุ้มกันที่เหลืออีก 3 คนเป็นชาย 2 คนและหญิง 1 คน ผู้คุ้มกันหญิงสะพายดาบขนาดใหญ่ซึ่งดูหนักมาก กลิ่นอายของนางบ่งบอกว่านางเป็นปรมาจารย์ด้านดาบ สำหรับผู้คุ้มกันอีกสอง หนึ่งในนั้นดูเหมือนจะทรงพลังยิ่งกว่าในขณะที่อีกคนหนึ่งนั้นดูเจ้าเล่ห์

พวกเขาทั้งห้าเมื่อเห็นหลิงตู้ฉิงพวกเขาทั้งหมดก้มศีรษะลงและเรียกเขาว่าปรมาจารย์หลิง

หลิงตู้ฉิงเหลือบมองพวกเขาและพยักหน้าแล้วพูดกับโม่หยูถังและถังชี่หยุน

“มี่ตั้วตั้วช่างเป็นคนที่น่าสนใจจริง ๆ!”

โม่หยูถังหัวเราะและพูดว่า “สายตาของเขาไม่เลวเลย!”

“เขาเป็นคนที่ละเอียดพิถีพิถันมาก!” ถังชี่หยุนชื่นชม

ผู้คุ้มกันไม่ได้พูดอะไรเลยในขณะที่พวกเขากำลังรอคำสั่งจากหลิงตู้ฉิงเงียบ ๆ

“ไช่หยุนวันนี้นอนกับพ่อ ให้สองคนนี้นอนห้องเจ้าไปก่อน ว่านจุนและยี่เทียนวันนี้พวกเจ้านอนด้วยกัน แล้วให้อีกสองคนนอนห้องของพวกเจ้าไปห้องหนึ่ง วันพรุ่งนี้พ่อค่อยให้พวกเขาไปหาห้องนอนของพวกเขาเอง”

ทุกคนได้รับการจัดสรรที่พักเรียบร้อย เว้นก็ชายร่างผอมที่ดูเจ้าเล่ห์ อย่างไรก็ตามชายผู้นี้ก็เหมือนกับว่าเขาไม่ได้ใส่ใจกับการจัดห้องของหลิงตู้ฉิงมากนัก เขาเริ่มเดินกระโดกกระเดกไปรอบ ๆ ลานกลางเรือน

หลังจากที่ทุกคนจากไป ชายที่ใบหน้าดูเจ้าเล่ห์ก็ค่อย ๆ เดินหายไปภายใต้ความมืดของยามค่ำคืน ไม่มีใครบอกได้ว่าเขาซ่อนตัวอยู่ที่ใด

ในห้องนอนของหลิงตู้ฉิง หลิงไช่หยุนโน้มตัวเข้ามาในอ้อมกอดของพ่อนางและกระซิบว่า “ท่านพ่อ ท่านแม่จะกลับมาเมื่อไหร่?”

“พ่อก็ไม่แน่ใจเช่นกัน” ในขณะที่เขาตอบ หลิงตู้ฉิงก็เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง

“ข้าอยากรู้จังว่านางได้ฝึกฝนวิชาพลังชีพหวนคืนไปถึงไหนแล้ว” หลิงไช่หยุนกระซิบ “ตอนนี้ข้ารู้สึกเหมือนตัวเองสูงขึ้นมากหลังจากฝึกเคล็ดวิชาพลังชีพหวนคืนด้วยล่ะท่านพ่อ!”

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและพูดว่า “เจ้าสูงขึ้นหนึ่งในสามของนิ้วแล้ว เจ้าต้องพยายามให้มากขึ้นเพื่อที่จะได้โตไว ๆ เจ้าเข้าใจไหม?”

“แน่นอน ข้าจะขยันฝึกฝน! ข้าต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญให้ได้!” หลิงไช่หยุนพูดคุยกับพ่อของนางซักพักก่อนที่จะรู้สึกง่วงและนอนหลับไป

หลิงตู้ฉิงเงยหน้าขึ้นมองเพดานและขมวดคิ้ว เขาลุกขึ้นจากเตียงและคลุมผ้าห่มให้หลิงไช่หยุน เขาเดินไปหยุดใต้ชายคาเรือน โบกมือให้ผู้คุ้มกันร่างผอม และพูดอย่างใจเย็น “ในฐานะนักฆ่า เจ้าเคลื่อนไหวเสียงดังขนาดนี้ ไม่กลัวชาวบ้านเขาจะรู้เหรอว่าเจ้าอยู่ที่นี่?”

“เจ้ากำลังมองหาอะไร? ข้ากำลังพูดถึงเจ้าอยู่! และไอ้การที่เจ้าไต่ไปไต่มาบนชายคาเรือนนอกห้องข้า เจ้ารู้หรือไม่ว่ามันกำลังรบกวนเวลาส่วนตัวของข้า!”

ชายร่างเตี้ยผอมบางเดินงุ่มง่ามออกมาจากที่มืด

เขาเป็นนักฆ่าที่ได้รับการฟูมฟักอย่างลับ ๆ จากตระกูลมี่และมีชื่อที่โด่งดังในทวีปเทียนหยวน เขาถูกเรียกว่า ‘ไร้เงา’ มีไม่กี่คนที่ได้เห็นตัวจริงของเขา ตอนนี้เขาถูกมี่ตั้วตั้วมอบหมายให้เป็นผู้คุ้มกันของหลิงตู้ฉิง เขารู้สึกประหลาดใจมาก เขาต้องการที่จะรู้ว่าหลิงตู้ฉิงเป็นใครและคุ้มหรือไม่ที่มี่ตั้วตั้วส่งผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากมาดูแล

เขากล้าเอาหัวรับประกันได้ว่าเมื่อครู่เขาไม่ได้ส่งเสียงอะไรเลย และเขาก็ไม่ได้ทำตัวเป็นจุดสนใจอะไร

แต่เมื่อเขามาถึงนอกห้องของหลิงตู้ฉิง สัญชาตญาณนักฆ่าของเขาแจ้งเตือนถึงอันตรายให้เขารู้ทันที ไร้เงาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องโคจรทักษะลบตัวตนของเขาเพิ่มขึ้นไปอีกระดับ

แต่ไม่ว่าเขาจะลบตัวตนหรือกลบกลิ่นอายไปขนาดไหน เขาก็ยังรู้สึกว่าอันตรายยังคงอยู่เหมือนเดิมจนกระทั่งหลิงตู้ฉิงเอ่ยถึงตำแหน่งเขาออกมา