ขณะนี้ทางเข้าเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับถูกเปิดออกอย่างสมบูรณ์แล้ว และทางเข้าสีดำสนิทก็ได้เข้ามาแทนที่ตำแหน่งเดิมของหนองน้ำ
ทุกคนมองไปที่ทางเข้า พลางคิดถึงสิ่งต่าง ๆ นานาที่พวกเฝ้าหวังไว้เมื่อเข้าไปด้านใน ซึ่งมันทำให้การแสดงออกของพวกเขานั้นกลายเป็นทั้งตื่นเต้นและมีความสุข
หานซ่งหยวนหันไปทางหลิงตู้ฉิง และถามว่า “พี่หลิง เราจะเข้าไปเมื่อไหร่?”
หลิงตู้ฉิงตอบกลับทันทีว่า “ไม่ต้องรีบ! แม้ว่าตอนนี้มันจะดูเหมือนว่าทางเข้าเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับเปิดขึ้นแล้ว แต่มันก็ยังคงไม่เสถียร หากพวกเราเข้าไปในตอนนี้มันจะง่ายมากที่จะมีบางอย่างผิดพลาด เราจะเข้าไปเมื่อทางเข้าทั้งหมดเปิดอย่างสมบูรณ์แล้วเท่านั้น”
มี่ไลถามอย่างสงสัย “สามี ยังมีทางเข้าเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับอยู่ที่อื่นอีกงั้นเหรอ?”
หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “มีสิ ทุก ๆ อาณาเขตจะมีทางเข้าของตัวเอง ซึ่งมันเป็นโอกาสที่ยุติธรรมสำหรับทุก ๆ อาณาเขต”
“แล้วมีกี่คนที่สามารถเข้าไปได้?” หลิวเฟ่ยเฟ่ยถามขึ้น
“น้องหญิง มีคนเข้าไปได้ไม่มากนักหรอก” เย่ชิงเฉิงยิ้มและพูดว่า “จริง ๆ แล้วทุกครั้งที่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับเปิดขึ้น มันจะมีเพียงแค่คนไม่กี่พันคนเท่านั้นที่มีโอกาสได้เข้าไป ซึ่งถ้าเทียบกับจำนวนคนในแต่ละอาณาเขตที่มีอยู่นับร้อยล้านคน มันก็ถือว่าเป็นจำนวนที่น้อยซะยิ่งกว่าน้อย”
“ทำไมถึงเป็นแบบนั้น?” มี่ไล หลิวเฟ่ยเฟ่ยและคนอื่น ๆ ถามด้วยความประหลาดใจ
หากคิดเอาง่าย ๆ แค่หนึ่งอาณาเขตเท่ากับหนึ่งคนที่เข้าไปได้ มันก็ต้องมีคนจำนวนมากกว่าหลักพันแน่นอนที่เข้าไปด้านใน
หรือถ้ามองจากตัวอย่างของพวกเขาเองแล้ว แค่พวกเขาเพียงกลุ่มเดียวก็มีมากกว่า 1 โหลแล้ว
อี้ลั่วเอ๋อหัวเราะและพูดว่า “ทั้งหมดนี้เป็นเพราะกุญแจเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับมีจำกัด และกุญแจแต่ละอันสามารถให้คน 3 คนเข้าสู่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับได้ ดังนั้นจำนวนคนที่จะเข้าได้มันก็เลยน้อยลงตามจำนวนกุญแจที่ปรากฎขึ้น”
“แล้วกุญแจเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับมีทั้งหมดกี่ดอก?” หลิงเทียนหยุนถามอย่างสงสัย
เย่ชิงเฉิงส่ายหัว “ปัญหานี้ไม่มีใครรู้ และไม่มีใครนับมันด้วยเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะนับ แม้ว่ากุญแจจะอยู่ในมือของเราแล้วก็ตาม แต่หลังจากเข้าสู่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับมันจะหายไปและเราต้องรออีก 3,000 ปี ก่อนที่กุญแจจะปรากฎขึ้นอีกรอบ อย่างไรก็ตามการดำรงอยู่ของเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับนั้นมีมานานนับหมื่นปีและจากการคาดเดาของทุกคนมันก็น่าจะมีประมาณ 3,000 ดอก”
“ 3,000 !” หลิงตู้ฉิงให้คำตอบจากด้านข้าง “ข้าจะบอกสิ่งที่พวกเจ้าต้องใส่ใจหลังจากเข้าสู่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับ อันดับแรกเวลาเปิดทั้งหมดของเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับคือ 3,000 วันเท่านั้น พวกเจ้าต้องจำหมายเลขนี้ไว้และต้องออกจากเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับก่อนเวลาจะเกินกำหนด หากพวกเจ้าไม่ออกจากเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับก่อนเวลา พวกเจ้าจะถูกปิดผนึกอยู่ภายใน”
“และอย่าคิดว่าการถูกปิดผนึกในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับเป็นเรื่องดีเพราะการอยู่ภายในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับในสถานะปิดผนึก พวกเจ้าจะไม่มีทางทะลวงขอบเขตสวรรค์ได้เมื่ออยู่ในนั้น นอกจากนั้นมันยังมีการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ ของสภาพแวดล้อมด้านในภายใต้สถานะปิดผนึก ซึ่งอาจพูดได้ว่าโดยพื้นฐานแล้วไม่มีใครสามารถอยู่รอดได้ในระหว่างที่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับอยู่ในสถานะปิดผนึก ดังนั้นพวกเจ้าต้องจำเส้นตายที่สำคัญที่สุดนี้ไว้ให้ดี”
“นอกจากนี้หลังจากเข้าสู่เขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับแล้ว แม้ว่ากุญแจจะหายไป แต่ภายในห้วงจิตสำนึกของพวกเจ้าทุกคนจะมีอักขระโบราณก่อตัวขึ้นอยู่ด้านใน และถ้าอักขระนี้ถูกทำลายเมื่อไหร่ คนผู้นั้นจะถูกขับออกจากเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับทันที”
“ดังนั้นหากพวกเจ้ากำลังตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิต พวกเจ้าจงตั้งสติและทำลายอักขระโบราณนั้นที่อยู่ในห้วงจิตสำนึกของเจ้า จากนั้นก็จะสามารถถอนตัวออกจากเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับได้ก่อนเวลา”
“และแน่นอนว่าเมื่อพวกเจ้าถอนตัวออกมาแล้ว มันก็จะหมายความว่าโชคลาภต่าง ๆ ที่พวกเจ้าจะได้พบด้านในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับก็จะหมดไปด้วย แต่จงจำไว้ไม่ว่าโชคลาภมันจะสำคัญแค่ไหน มันก็ไม่สำคัญเท่ากับชีวิตของตัวเอง ในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับมีเพียงความแข็งแกร่งที่แท้จริงเท่านั้นที่เป็นมาตรฐานเดียวสำหรับการอยู่รอด”
หลิงตู้ฉิงใช้เวลาที่เหลือนี้เพื่อบอกทุกคนเกี่ยวกับเรื่องพื้นฐานต่าง ๆ ที่ทุกคนต้องเข้าใจ
เนื่องจากว่าข้อมูลนี้ไม่มีอะไรที่เป็นความลับสำคัญสักเท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เก็บมันไว้บอกกับคนของเขาเพียงอย่างเดียว แต่เขายังจงใจบอกข้อมูลนี้กับคนอื่น ๆ อีกด้วย ซึ่งต่อให้เขาจะไม่บอกข้อมูลนี้กับทุกคน ในเวลาที่ทุกคนเข้าไปด้านในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับพวกเขาทุกคนก็จะล่วงรู้ข้อมูลนี้อยู่ดีเช่นกัน
ในเวลานี้เมื่อทุกคนได้ยินคำแนะนำของหลิงตู้ฉิง พวกเขาทุกคนต่างก็พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)