พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 527

เมื่อได้ยินว่ามู่หยุนชานมีเบาะแสจากเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์ที่หล่นไว้ ณ สถานที่ที่ทาสกระบี่ใช้ในการต้านทัณฑ์เทวะ หลิงตู้ฉิงก็รีบเอ่ยขึ้นด้วยความหวัง “เอามาให้ข้าดู!”

มู่หยุนชานรีบนำเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์ออกมา วางไว้ที่พื้นทันทีด้านหน้าหลิงตู้ฉิงทันที

เนื่องจากเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์นั้นมีอำนาจแห่งกฎสถิตอยู่ มู่หยุนชานรู้ดีว่าเขาไม่สามารถยื่นมันให้หลิงตู้ฉิงที่อยู่ในขอบเขตประสานทะเลปราณโดยตรงได้ ไม่เช่นนั้นมันจะเกิดอันตราย เขาจึงเลือกที่จะวางเอาไว้แทน

เมื่อเห็นเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์วางไว้อยู่ข้างหน้า หลิงตู้ฉิงก็ไม่ได้หยิบมันขึ้นมาดูเช่นกัน เขาทำเพียงแค่พินิจมองดูมันอยู่สักพัก จากนั้นเขาพูดว่า “ส่งพลังของเจ้ามาให้ข้าจนระดับการบ่มเพาะของข้าไปถึงระดับสวรรค์สามัญ”

มู่หยุนชานรีบทำตามที่หลิงตู้ฉิงสั่งทันทีโดยการส่งพลังวิญญาณของตัวเองเข้าไปเกื้อหนุนร่างของหลิงตู้ฉิง จนระดับการการบ่มเพาะของหลิงตู้ฉิงกลายเป็นระดับสวรรค์สามัญ

จากนั้นหลิงตู้ฉิงจึงรวบรวมพลังระดับสวรรค์สามัญไว้ที่ปลายนิ้วและชี้ไปยังเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ตรงหน้า ส่งผลให้เศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนั้นปลดปล่อยพลังอันรุนแรงสีดำสนิทแพร่กระจายไปทั่วทั้งเกาะทำให้เกาะลอยถึงกับสั่นสะเทือน

“วิถีมืด!” มู่หยุนชานอุทานเสียงหลงด้วยดวงตาเบิกโพลง “นี่สรุปแล้วเป็นฝีมือของพวกตำหนักแห่งความมืดงั้นเหรอ?”

“ไม่ใช่!” หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “เศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้มันเป็นของมือสังหารผู้หนึ่งที่มาจากองค์กรมือสังหาร ‘ตำหนักดับเซียน’ ซึ่งข้าคิดว่ามันน่าจะเป็นของมือสังหาร ‘หมายเลข 9’ เนื่องจากเขานั้นไม่สามารถบ่มเพาะในวิถีแห่งความมืดได้อย่างเต็มตัว เขาจึงเลือกที่จะบ่มเพาะส่วนหนึ่งของวิชาเทพแห่งความมืดและเปลี่ยนแขนข้างหนึ่งของเขาให้กลายเป็นกระดูกศักดิ์สิทธิ์”

“แต่มือสังหารผู้นี้ถูกข้าสังหารตายไปก่อนที่พ่อของเจ้าจะตายไปก็ตั้งนานแล้ว ดังนั้นมันจะต้องไม่ใช่เขาแน่นอนที่ลอบทำร้ายพ่อของเจ้า หรือจะพูดอีกนัยหนึ่งก็คือมีใครบางคนจัดฉากเอาเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้มาเบี่ยงเบนความสนใจของเจ้า”

มู่หยุนชานรีบถามขึ้นทันที “ท่านลุง ถ้างั้นท่านพอจะเดาได้บ้างไหมว่าหลังจากที่ท่านฆ่ามือสังหารผู้นั้นไปแล้วมีใครเก็บเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์นี้ไปบ้าง?”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “หลังจากที่ข้าฆ่าเขาแล้วข้าก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับศพของมือสังหารผู้นี้อีก เพราะต่อให้แขนของเขาเป็นกระดูกศักดิ์สิทธิ์มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับข้าที่จะเก็บเอาไว้ ดังนั้นข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหลังจากนั้นใครเอาไป”

มู่เทียนหยูและคนอื่น ๆ ที่ได้ยินการสนทนานี้ต่างก็พากันพูดไม่ออกและคิดในใจ

นี่มันคือกระดูกศักดิ์สิทธิ์เชียวนะ! นี่ท่านปล่อยมันทิ้งไว้เพราะมันไม่มีประโยชน์กับท่านแค่นั้นงั้นเหรอ?

แต่แล้วเมื่อพวกเขาลองนึกถึงลักษณะนิสัยของหลิงตู้ฉิงเมื่อก่อนที่พวกเขาเคยได้ยินมา พวกเขาก็รู้สึกว่ามันไม่แปลกอีกต่อไป

มู่หยุนชานพยักหน้า “ข้าเข้าใจที่ท่านลุงหมายถึง ถ้างั้นสิ่งที่เราควรจะทำก็คือแกะรอยจากเศษกระดูกศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้ไป ซึ่งมันคงจะสามารถทำให้เราทราบได้ว่าใครเป็นคนวางแผนลอบสังหารท่านพ่อ ส่วนร่องรอยของคนที่เหลือข้าจะแสดงให้ท่านดูเดี๋ยวนี้ท่านลุง”

หลิงตู้ฉิงส่ายหัว “เจ้าไม่จำเป็นต้องแสดงให้ข้าเห็น ข้าสามารถใช้วิชาห้วงนิทราแห่งราชันย์ได้ ดังนั้นข้าจะเข้าไปดูภาพพวกนั้นเองในห้วงความฝันของเจ้า”

มู่หยุนชานพยักหน้า จากนั้นเขาก็ปล่อยให้หลิงตู้ฉิงเข้าไปในห้วงความฝันของเขาเอง