พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 542

ทางด้านของเย่ชิงเฉิง ในเวลานี้นางมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าซับซ้อน

นางไม่อยากจะเชื่อว่าเหตุการณ์เมื่อครู่มันจะบานปลายมากไปได้ถึงขนาดนี้

ถึงแม้ว่านางจะสามารถออกจากสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์ไปได้อย่างปลอดภัยในตอนนี้ แต่ในอนาคตสำนักของนางกับสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์คงจะไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมแน่นอน

แต่ไม่ว่าจะยังไงเรื่องนี้ก็โทษหลิงตู้ฉิงไม่ได้เช่นกัน เพราะนางอยู่กับหลิงตู้ฉิงมานาน นางจึงรู้เป็นอย่างดีว่าหลิงตู้ฉิงเคยเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่มาก่อนในชีวิตที่แล้ว ซึ่งตัวตนที่ยิ่งใหญ่ทั้งหลายย่อมไม่ชอบให้ใครมาล่วงเกินเช่นนี้ แล้วยิ่งสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์ดันเป็นผู้เริ่มเรื่องยั่วยุหลิงตู้ฉิงก่อน แค่เขาไม่ทำลายสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์จนราบเป็นหน้ากลองมันก็ถือว่าเขาปรานีมากแล้วจริง ๆ

“สามี ข้าเกรงว่าขากลับไปทะเลชางหมางรอบนี้มันคงจะต้องใช้เวลามากกว่าเดิมแน่ ๆ เลย” เย่ชิงเฉิง หัวเราะอย่างขมขื่น

หลิงตู้ฉิงส่ายหัวถอนหายใจ “ในอนาคตมันจะสะดวกกว่านี้ ในอนาคตหากข้ามีวัสดุเพียงพอเมื่อไหร่ข้าจะสร้างประตูเคลื่อนย้ายของตัวเอง”

หมิงยู่ยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า “นายท่าน งั้นข้าสั่งให้คนในสำนักของข้าช่วยกันรวบรวมวัสดุต่าง ๆ เพื่อให้ท่านสร้างประตูเคลื่อนย้ายในสำนักของข้าดีไหม?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “สำนักวิญญาณโลหิตของเจ้าเพิ่งจะฟื้นฟูได้ไม่นาน เจ้าจะสามารถรวบรวมวัสดุจำนวนมหาศาลขนาดนั้นมาได้จากไหน ไม่ต้องกังวล ในอนาคตเมื่อพร้อมเมื่อไหร่ข้าจะส่งลูกคนที่ห้าของข้ามาช่วยพวกเจ้าสร้างประตูเคลื่อนย้ายเอง”

กฏแห่งมิติ คืองานที่ถนัดที่สุดของหลิงฟ่างหัว แต่น่าเสียดายที่ในตอนนี้นางยังคงอ่อนแออยู่ ดังนั้นมันจึงต้องให้เวลานางในการเติบโตมากขึ้นกว่านี้สักหน่อย

ในระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกัน ผู้อาวุโสฉี คนเดียวกับที่ออกไปรับพวกเขาเข้ามาในสำนักตอนแรกก็เข้ามาหาพวกเขาพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ประตูเคลื่อนย้ายพร้อมแล้ว เจ้าสำนักบอกให้พวกเจ้าจากไปทันที”

ในตอนนี้คนทั้งสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์ต่างเกลียดชังหลิงตู้ฉิงและพรรคพวกเป็นอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่จำเป็นจะต้องทำตัวสุภาพอะไร ซึ่งมันก็รวมไปถึงผู้อาวุโสฉีเช่นกัน

หากย้อนเวลาไปได้ ผู้อาวุโสฉีคิดในใจว่าเขาคงไม่มีทางพาหลิงตู้ฉิงและพรรคพวกเข้ามาในสำนักของเขาแน่

หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและพูดว่า “เอาล่ะ ในเมื่อพวกเขาพร้อมแล้วงั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ!”

แน่นอนว่าในระหว่างที่พวกของหลิงตู้ฉิงนั่งรถม้าไปยังเกาะที่มีประตูเคลื่อนย้าย ด้วยการถูกล้อมรอบไปด้วยผู้เชี่ยวชาญของสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์ หลิงตู้ฉิงก็เปิดใช้ค่ายกลกระบี่เหินเมฆาปกป้องพวกเขาเอาไว้ระหว่างเดินทางไปด้วยเช่นกัน

เมื่อพวกเขาได้มาถึงหน้าประตูเคลื่อนย้าย มันไม่มีสักคนที่เป็นตัวตนระดับสูงของสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์จะมาสั่งพวกเขา มันจะมีก็แค่เพียงผู้อาวุโสฉีที่นำทางพวกเขามาตั้งแต่เกาะเม็ดทรายก็แค่นั้น

บรรดาตัวตนระดับสูงรู้สึกว่าต่อให้พวกเขาปรากฎตัวออกไปมันก็ยิ่งมีแต่จะเป็นการทำให้ตัวเองอับอายซะมากกว่า ดังนั้นแน่นอนว่าพวกเขาจึงไม่ออกมาส่งและต้องการให้พวกของหลิงตู้ฉิง รีบ ๆ จากไปให้พ้น ๆ

“คุณหนูเย่ เจ้าสำนักได้ฝากบอกมาว่าหลังจากที่ท่านก้านผ่านประตูเคลื่อนย้ายนี้ไปแล้ว ความสัมพันธ์ของพวกเราทั้งสองสำนักถือว่าตัดขาดกันไปก่อน ส่วนเมื่อไหร่ที่ความสัมพันธ์ของพวกเราทั้งสองสำนักจะฟื้นฟูขึ้นนั้น พวกเราค่อยมาว่ากันใหม่ในอนาคต!” ผู้อาวุโสฉีเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา

เย่ชิงเฉิงพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นนางเอ่ยตอบว่า “ข้าเองก็ไม่คาดคิดว่าทุกอย่างมันจะบานปลายมาถึงขั้นนี้ ข้าจะนำคำพูดของเจ้าสำนักฉีไปแจ้งให้กับท่านแม่ของข้ารับทราบเมื่อข้ากลับไปถึงสำนัก ว่าแต่ข้ายังมีบางอย่างที่คาใจอยู่ ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของพวกเราก็ยังดีอยู่แท้ ๆ ทำไมรอบนี้ที่ข้ามาเยือนสำนักของท่าน พวกท่านถึงได้เย็นชาและยังส่งคนมาก่อกวนพวกของข้าด้วย? หรือว่ามันจะเป็นเพราะพวกท่านได้ไปฟังคำพูดยุแหย่ของใครมาจนทำให้พวกท่านเป็นแบบนี้กัน?”

ผู้อาวุโสฉีขมวดคิ้ว “คุณหนูเย่ ในเมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างมันได้กลายเป็นแบบนี้แล้ว มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปพูดถึงเรื่องราวในอดีตอีกต่อไป ท่านว่าจริงไหม?”

ไม่ว่าเหตุผลต้นเรื่องมันจะเกิดจากอะไร แต่ในท้ายที่สุดมันก็คือความเสียหายอย่างหนักของสำนักวารีศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นต่อให้พวกเขาขุดคุ้ยเรื่องนี้ไป ความสัมพันธ์ของพวกเขามันก็ไม่เหมือนเดิมอยู่ดี

“ก็จริงอย่างที่ท่านว่า!” เย่ชิงเฉิงถอนหายใจ จากนั้นนางเดินไปหาหลิงตู้ฉิงที่หน้าประตูเคลื่อนย้าย “สามี พวกเราไปกันเถอะ!”

อันที่จริง หลิงตู้ฉิงยืนจ้องเขม็งไปยังประตูเคลื่อนย้ายตั้งแต่มาถึงตั้งแต่แรกแล้ว ในตอนนี้เมื่อเย่ชิงเฉิงเดินเข้ามาหา เขาส่ายหัวและพูดว่า “ชิงเฉิง ทำจิตใจให้สงบ ข้าจะขอดูตำแหน่งที่อยู่สำนักเจ้าในห้วงความฝันเจ้าสักหน่อย”