พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 645

ก่อนหน้านี้ทันทีที่หลิงฟ่างหัวสร้างรอยแยกมิติขึ้น ตัวตนที่อยู่ในส่วนลึกของห้วงอวกาศก็สัมผัสพลังของนางได้ทันที

ในฐานะที่เขาเป็นถึงเจ้าแห่งมิติ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นการใช้พลังแห่งมิติที่เล็กน้อยสักแค่ไหนเขาก็สัมผัสได้หมด เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังของลูกสาวตัวเองเช่นนี้ เขาจึงตามร่องรอยไปในทันที

ในเวลาเพียงชั่วครู่ เขาก็ได้เห็นภาพของลูกสาวของเขา

เขาเห็นว่าลูกสาวของเขากำลังดิ้นรนสร้างรอยแยกมิติไปหาภูเขาเอ้อหลงด้วยความพยายามอย่างสุดชีวิต

เมื่อเห็นเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าลูกสาวของตนเองทำไปเพื่ออะไรแต่เขาก็ช่วยเหลือนางอย่างไม่ลังเล

ด้วยการลงมือของเขาเพียงแผ่วเบา ภูเขาเอ้อหลงทั้งลูกก็ถูกกลืนกินจนหายออกไปจากโลก

แต่แล้วเพียงแค่ชั่วครู่เดียวที่เขาลงมือ เขาก็ต้องหยุดเนื่องจากเขาถูกบางสิ่งรบกวน

จู่ ๆ ที่ตรงหน้าของเขาก็มีหนูประหลาดสีทองปรากฏตัวขึ้น แน่นอนว่าหนูตัวนี้คือสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ หนูมิติ!

“เจ้ามาทำอะไรที่นี่?” ตัวตนซึ่งเป็นพ่อแท้ ๆ ของหลิงฟ่างหัวถามขึ้น

หนูมิติหัวเราะเสียงดัง “ข้าสัมผัสได้ว่าเจ้ากำลังเล่นสนุกอยู่ ข้าเลยมาดูเผื่อว่าข้าจะสามารถเล่นด้วยได้บ้าง ไหนเจ้ากำลังเล่นกับใครอยู่?”

“ไม่ว่าข้าจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้าทั้งนั้น!”

หนูมิติไม่สนใจมันพูดขึ้นต่อ “ข้าได้ยินมาว่าเจ้าไปที่ตำหนักไร้หทัยใช่ไหม? เจ้าอยากให้ข้าช่วยอะไรรึเปล่า?”

“เจ้าจะทำอะไรได้? เจ้าไม่กลัวไอ้แก่นั่นจะฆ่าเจ้าเหรอไง?”

หนูมิติพูดขึ้นด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “ถึงแม้ว่าข้าจะเอาชนะตาแก่นั่นไม่ได้ แต่มันก็ไม่สามารถฆ่าข้าได้หรอก”

มันคือหนูมิติที่กลายเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แล้ว ดังนั้นต่อให้ศัตรูของมันจะแข็งแกร่งกว่ามัน มันก็สามารถที่จะฉีกมิติหนีไปที่ไหนก็ได้

ดังนั้นใครจะสามารถฆ่ามันได้ด้วยทักษะการหนีที่มหัศจรรย์แบบนี้?

ไม่ว่าใครก็รู้ว่าการที่จะสังหารตัวตนที่เชี่ยวชาญพลังแห่งมิตินั้นมันสุดแสนจะยากที่สุด นอกซะจากว่าคนผู้นั้นจะมีความสามารถถึงขนาดปิดผนึกกฎแห่งมิติรอบ ๆ เอาไว้ได้ทั้งหมด

“ข้าหวังว่าเจ้าจะปากเก่งแบบนี้ได้อยู่เมื่อเจ้าอยู่ต่อหน้าตาแก่นั่น”

ในตอนนี้เขาไม่กล้าที่จะลงมืออะไรต่ออีกแล้ว เนื่องจากตอนนี้หนูมิติมันได้มาอยู่ตรงนี้

เขาไม่ต้องการให้ใคร ๆ รู้ว่าลูกสาวของเขาอยู่ที่ไหน ไม่เช่นนั้นมันจะเป็นอันตรายต่อลูกสาวของเขาเป็นอย่างยิ่ง

ในระหว่างที่เขาเอาแต่สนใจกับหนูมิติ เขาก็ไม่ได้รู้เลยว่าในตอนนี้หลิงฟ่างหัวได้ถูกดูดเข้าไปในรอยแยกมิติที่เขาสร้างขึ้นไว้ด้วยตัวเองเช่นกัน และในช่วงเวลาที่นางถูกดูดเข้าไปและเขาไม่ได้ตามดู ดังนั้นมันจึงกลายเป็นว่าเขาก็ไม่รู้ว่านางถูกดูดไปที่ไหน

ในตอนนี้ภูเขาเอ้อหลงที่กลายเป็นเหมือนเกาะขนาดมหึมาก็ล่องลอยอยู่ในอวกาศที่เต็มไปด้วยพายุอวกาศพัดผ่าน

แต่ถึงแม้ว่าจะมีพายุอวกาศพัดผ่านอยู่ตลอด แต่ทั่วบริเวณของภูเขาเอ้อหลงก็ยังปลอดภัยดี เนื่องจากค่ายกลป้องกันของภูเขาเอ้อหลงที่ถูกจัดตั้งไว้ด้วยเหล่าบรรพบุรุษมันมีอำนาจมากพอที่จะต้านทาน

ส่วนทางด้านของหลิงฟ่างหัวที่อยู่ในภูเขาเอ้อหลงก็กำลังเคี้ยวเหล่าสมุนไพรที่ถูกปลูกอยู่บนภูเขาเอ้อหลง และมองออกไปที่ห้วงอวกาศที่อยู่ด้านนอก