พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 708

ในเวลานี้กลุ่มคนบางกลุ่มของสำนักอักขระศักด์สิทธิ์พร้อมแล้วที่ดำเนินแผนการของพวกเขา

แผนการของพวกเขาก็ง่าย ๆ คือการใช้ข้ออ้างที่หลิงตู้ฉิงจับผู้อาวุโสของสำนักไปเป็นทาสรับใช้เพื่อเอาผิดกับเขาอย่างชอบธรรม แต่เป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขาไม่ใช่หลิงตู้ฉิง

เป้าหมายของพวกเขาก็คือ เมื่อหลิงตู้ฉิงถูกเล่นงาน ในฐานะที่เย่ชางคงเป็นพ่อตาเขาจะอยู่เฉยได้อย่างไร? และนั่นคือเป้าหมายที่แท้จริงของกลุ่มคนเหล่านี้

กลุ่มคนเหล่านี้ต้องการให้เย่ชางคงเป็นผู้ออกหน้ารับแทน ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นกลุ่มคนเหล่านี้จะเรียกร้องสมบัติต่าง ๆ ที่เย่ชางคงได้รับมาจากเย่เจียงไห่เพื่อเป็นการไถ่โทษให้กับหลิงตู้ฉิง

แต่ถ้าหากเย่ชางคงไม่ยินยอม ชื่อเสียงของเย่ชางคงก็จะกลายเป็นป่นปี้เช่นกันและจะทำให้ตำแหน่งเจ้าสำนักของเขากลายเป็นไม่มั่นคง

ต้องรู้ว่าสมบัติต่าง ๆ ที่เย่ชางคงได้มานั้นมันไม่ใช่น้อย ๆ มันมีทั้งโอสถกำหนดเต๋าและอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตมหาจักรพรรดิก็ยังคงต้องการพวกมันเป็นอย่างมาก

สถานการณ์เช่นนี้มันไม่ใช่พวกเขาจะเห็นว่าเย่ชางคงเป็นศัตรู แต่มันเป็นเพียงแค่เพราะพวกเขาทุกคนต่างล้วนต้องการที่จะทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นเพื่ออนาคตของพวกเขาเอง

“หลิงตู้ฉิง! เอาแค่การได้เป็นลูกเขยของเจ้าสำนักพวกเรามันก็เป็นเกียรติต่อเจ้ามากพอแล้ว แต่นี่เจ้ากลับยังไม่พอใจทำถึงแม้กระทั่งจับตัวผู้อาวุโสของพวกเราไปเป็นทาสรับใช้ คนเช่นเจ้าถ้าหากไม่ถูกลงโทษอะไรเลย สำนักอักขระศักด์สิทธิ์ของพวกเราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?” ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตราชันผู้หนึ่งตะโกนขึ้นด้วยน้ำเสียงชอบธรรม

ทางด้านของหลิงตู้ฉิง ในเวลานี้เขาได้ออกมาเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้คนของสำนักอักขระศักด์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว แต่ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไรตอบกลับไป มู่หลงหยานก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านข้างหลิงตู้ฉิง และพูดว่า “หยูปิง นี่เจ้าต้องการจะทำอะไร?”

ในเวลานี้เย่ชางคงกำลังอยู่ในช่วงปิดด่านบ่มเพาะ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถออกมารับหน้าได้ ตอนนี้จึงมีเพียงแค่มู่หลงหยานเท่านั้นที่ปรากฏกายออกมาจัดการปัญหาที่กำลังเกิดขึ้น

หยูปิง เมื่อเห็นว่ามู่หลงหยานปรากฏกายขึ้น เขาก็พูดต่อทันที “ภรรยาท่านเจ้าสำนัก ในเมื่อท่านมาอยู่ตรงนี้ก็ดีแล้ว ข้าเองจะได้ขอตั้งคำถามกับท่านด้วย หยูเจิ้นไห่ คือลุงของข้าและตอนนี้เขากลับถูกลูกเขยของท่านจับตัวไปเป็นทาสรับใช้ ข้าอยากจะรู้การกระทำเช่นนี้ที่ลูกเขยของท่านได้ทำลงไปมันยุติธรรมกับตระกูลหยูของข้าตรงไหน?”

มู่หลงหยานแย้งกลับ “แล้วมันไม่ใช่เพราะการกระทำของลุงของเจ้ารึไงที่ส่งผลให้เขาต้องเผชิญกับชะตากรรมอย่างที่เป็นอยู่?”

“ทำอะไรล่ะ? ไม่ใช่ว่าลุงของข้าแค่ขู่ลูกเขยของท่านไม่ใช่เหรอ?” หยูปิงพ่นลมออกจมูก “พวกเราทั้งหมดต่างเป็นคนสำนักเดียวกัน แต่ทำไมในตอนนั้นลูกเขยของท่านกลับช่วยแต่คนของท่านแต่ไม่ช่วยคนของตระกูลข้าบ้าง? แถมท่านเองก็ไม่พูดอะไรอีกต่างหากในเวลานั้น ดังนั้นในเมื่อท่านไม่พูดอะไรแล้วมันผิดตรงไหนที่ลุงของข้าจะเป็นคนออกหน้าเรียกร้องให้ช่วยคนอื่น ๆ ของสำนักแทน? แต่แล้วต่อมาลูกเขยของท่านกลับทำอะไรต่อทุกคนก็คงจะเห็น ซึ่งเมื่อนึกย้อนไปแล้วข้าก็ยังไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงได้กล้าทำถึงขนาดนั้นหรือบางทีมันอาจจะเป็นเพราะเขามีแรงจูงใจบางอย่างแอบแฝงรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ ในวันนี้ไม่ว่าจะยังไงข้าก็ต้องคิดบัญชีกับเขาให้ได้!”

สิ่งที่หยูปิงพยายามจะสื่อก็คือ หากหลิงตู้ฉิงไม่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลเย่ เขาก็คงไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นแน่นอน

มู่หลงหยานโกรธจนควันแทบออกหู เมื่อนางเห็นว่าหยูปิงพยายามที่จะใส่ความนางและสามี

ทางด้านของหลิงตู้ฉิงก็รู้สึกเหนื่อยใจเช่นกัน เมื่อเห็นกลุ่มผู้คนของสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์เป็นแบบนี้

“บอกมาเลยก็แล้วกันเจ้าต้องการอะไร?” หลิงตู้ฉิงถามขึ้น

หยูปิงพ่นลมออกจมูก “เจ้าต้องปล่อยคนของพวกเราทั้งหมดโดยเฉพาะลุงของข้า รวมไปถึงเจ้าต้องจ่ายค่าชดเชยเป็นจำนวนที่เหมาะสมสำหรับเรื่องที่เจ้าดูหมิ่นพวกเราสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “แล้วถ้าหากว่าข้าไม่ปล่อยคนและไม่จ่ายค่าชดเชยอะไรทั่งนั้นล่ะ เจ้าจะทำอะไรข้า?”