พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 737

ในเมื่อราชาเทพมารหกปรารถนาเป็นผู้เฝ้าประตูทางเข้าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นหลิงตู้ฉิงจึงต้องวางแผนให้รัดกุมกว่าเดิมเพื่อไม่ให้ตัวตนของเขาถูกเปิดเผย

และด้วยความบังเอิญที่อุลบาจะเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์พอดี ดังนั้นเขาจึงเห็นช่องทางที่จะให้อุลบาช่วยเขา

เมื่อเห็นสีหน้าอันทะนงตนของอุลบา หลิงตู้ฉิงจึงหัวเราะและพูดว่า “เจ้าทึ่มเอ้ย ต่อให้เจ้าจะมีสายเลือดของมนุษย์หินและปีศาจยักษ์ ซึ่งมันทำให้เจ้าได้เปรียบในเรื่องของความแข็งแกร่งทางด้านร่างกาย แต่เจ้าก็มีจุดอ่อนที่ใหญ่มากก็คือเจ้าไม่สามารถบ่มเพาะได้ หากเจ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือจากข้า เจ้าก็ไม่มีทางที่จะมีคุณสมบัติพอที่จะได้เข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์หรอก ข้าบอกเจ้าเอาไว้เลยว่าข้านี่แหละที่จะสามารถช่วยให้เจ้าแก้ปัญหาร่างกายของเจ้าได้จนทำให้เจ้าสามารถบ่มเพาะได้อย่างไม่มีปัญหา!”

อุลบาขมวดคิ้วและถามขึ้น “ข้าจะเชื่อสิ่งที่เจ้าพูดได้ยังไง?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ข้าสามารถบอกได้ว่าตอนนี้ที่เจ้าพึ่งพาแต่ความแข็งแกร่งของร่างกาย เจ้าจะมีพลังทัดเทียมกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตนภา ถูกต้องไหม?”

อุลบาเงียบไปสักพัก จากนั้นเขาพูดว่า “เรื่องนี้ใคร ๆ ก็รู้กันอยู่แล้ว! งั้นเอาแบบนี้ ถ้าเจ้าสามารถชนะข้าได้ ข้าจะยอมเชื่อคำพูดของเจ้าตกลงไหม?”

หลิงตู้ฉิงยิ้มอย่างขมขื่นและตอบว่า “เฮ้อ เอาแบบนั้นก็ได้!”

อุลบาไม่มีความตั้งใจจะออมมือแม้แต่น้อย เขาเปิดใช้พลังสายเลือดของเขาจนมัดกล้ามเปล่งแสงสีดำเงาทันที และจ้องไปที่หลิงตู้ฉิง “เจ้าจงระวังตัวเอาไว้ให้ดี หากพลาดขึ้นมาด้วยร่างกายมนุษย์อันอ่อนแอแบบของเจ้า เจ้าอาจจะถูกหมัดของข้าสังหารเอาได้ง่าย ๆ!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “เข้ามาเถอะ! ถึงแม้ว่าร่างกายของเจ้าจะแข็งแกร่ง แต่ข้าก็มีวิธีเป็นหมื่นที่จะเอาชนะเจ้า”

อุลบาพ่นลมออกจมูกด้วยความไม่พอใจ จากนั้นเขาพุ่งตัวเข้าไปหาหลิงตู้ฉิงทันที

แต่แล้วในวินาทีที่อุลบาขยับ หลิงตู้ฉิงก็โบกมืออย่างแผ่วเบาสร้างสนามแรงดึงดูดลงไปยังพื้นที่ระหว่างเขาและอุลบา

อุลบาที่พุ่งเข้ามาอยู่ในสนามแรงดึงดูดรู้สึกได้ทันทีว่าร่างกายของเขาในตอนนี้มันเหมือนกับว่ามีภูเขาทับอยู่บนบ่า ซึ่งมันทำให้เขาไม่อาจเคลื่อนไหวต่อไปได้อีกเลยแม้แต่ก้าวเดียว!

ด้วยร่างกายของเขาที่เป็นหิน มันจึงยิ่งทำให้สนามแรงดึงดูดเล่นงานเขาได้ผลมากยิ่งขึ้น

“อ้ากกก!” อุลบากู่ร้องลั่นและเปิดใช้งานพลังสายเลือดของเขาจนเกินขีดสุด ซึ่งมันส่งผลให้มัดกล้ามของเขายิ่งขยายใหญ่ขึ้นและแสงสีดำก็แผ่ออกมาจากร่างกายอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อใช้พลังสายเลือดจนเกินขีดสุด อุลบาก็เริ่มที่จะก้าวไปหาหลิงตู้ฉิงได้อีกครั้ง

หลิงตู้ฉิงแสดงสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย และพูดว่า “นี่ข้าไม่นึกเลยนะเนี่ยว่าเจ้าจะสามารถทนแรงดึงดูดร้อยเท่าได้? นี่เจ้าคงจะใช้พลังสายเลือดของเจ้าจนเกินขีดจำกัดเลยใช่ไหม? ข้าแนะนำให้เจ้าหยุดซะดีกว่า ไม่เช่นนั้นร่างกายของเจ้าอาจจะเสียหายได้ และอีกอย่างข้าเองก็สามารถเพิ่มแรงดึงดูดได้มากกว่าตอนนี้อีกหลายเท่า ดังนั้นเจ้าอย่าขัดขืนอีกเลย”

“ไว้เจ้าชนะข้าได้ก่อนค่อยโม้จะดีกว่า!” อุลบาตะคอกกลับ

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “เอาแบบนั้นก็ได้! ผืนทราย!”

เมื่อสิ้นเสียงของหลิงตู้ฉิง จู่ ๆ พื้นดินที่อุลบาเหยียบอยู่ก็กลายเป็นหลุมทรายในทันที และกลืนกินร่างของเขาไปครึ่งร่าง

“เอาล่ะ ตอนนี้เจ้าขยับไม่ได้ด้วยซ้ำ ถึงแม้ว่าเจ้าจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่ถ้าหากเจ้าไม่สามารถเข้าถึงตัวศัตรูของเจ้าได้ เจ้าจะเอาชนะยังไง?” หลิงตู้ฉิงหัวเราะ

ด้วยความเข้าใจในกฎต่าง ๆ ที่หลิงตู้ฉิงมี การเอาชนะอุลบานั้นจึงเป็นเรื่องที่ง่ายพอ ๆ กับกระดิกนิ้ว

ผ่านไปสักพัก หลิงตู้ฉิงก็สลายพลังของเขาออก ซึ่งเมื่ออุลบารู้สึกว่าร่างกายของเขาไม่หนักอีกแล้ว เขาจึงกระโดดขึ้นจากหลุมทรายในทันที

หลังจากที่เขากระโดดออกมาจากหลุมทราย เขาจ้องเขม็งไปที่หลิงตู้ฉิง และตะคอกว่า “แบบนี้ไม่นับ เจ้าโกงข้า!”

หลิงตู้ฉิงยิ้มและตอบกลับ “โอ้เจ้ายังไม่ยินยอมสินะ? ถ้างั้นเรามาเริ่มกันใหม่อีกรอบก็ได้!”