“เจ้าต้องการจะซื้อ? เจ้ารู้งั้นเหรอว่ามันคืออะไร?” หลิงตู้ฉิงพูดกับหลิงฟ่างหัว “ของที่นี่ส่วนใหญ่มันแฝงไปด้วยอันตรายทั้งนั้น ดังนั้นหากเจ้าไม่รู้ว่ามันคืออะไรเจ้าก็ไม่ควรที่จะซื้อมันมาครอบครองมั่ว ๆ แบบนี้!”
หลังจากตำหนิหลิงฟ่างหัวเรียบร้อย หลิงตู้ฉิงก็เริ่มตรวจสอบผลไม้ของเจียงหวงอย่างละเอียด
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ หลิงตู้ฉิงจึงถามขึ้นว่า “นี่เจ้าได้ใช้พลังวิญญาณของเจ้าในการตรวจสอบมันแล้วรึยัง?”
ตามความเข้าใจของหลิงตู้ฉิง ถึงแม้ว่ามนุษย์ต้นไม้จะดูไม่ต่างอะไรจากต้นไม้ แต่วงจรชีวิตของพวกมันนั้นแตกต่างจากต้นไม้โดยสิ้นเชิง
ดังนั้นการที่มันมีผลออกมาแบบนี้ มันจึงนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก
เจียงหวงพยักหน้า “แน่นอนว่าพวกข้าได้ใช้พลังวิญญาณตรวจสอบด้านในมันหลายรอบแล้ว แต่สิ่งที่พวกเราพบมันกลับมีแต่ความว่างเปล่าด้านใน ซึ่งมันแปลกมาก ๆ ถ้าหากมันเป็นผลไม้ที่ด้านในกลวงไม่มีอะไรแล้วทำไมมันกลับทำให้ปู่ของข้าปวดหัวได้ก็ไม่รู้”
“หากเจ้าไม่ว่าอะไร ข้าขอใช้พลังวิญญาณของข้าตรวจสอบมันได้รึเปล่า?” หลิงตู้ฉิงถามขึ้น
“ได้เลย!” เจียงหวงพยักหน้า
จากนั้นหลิงตู้ฉิงจึงลองส่งพลังวิญญาณของเขาทะลวงเข้าไปด้านในผลไม้ของเจียงหวง และสิ่งที่เขาสัมผัสได้ก็คือพลังวิญญาณของเขาทะลุออกไปอีกด้านของผลไม้ในทันทีราวกับว่ามันไม่มีอะไรอยู่ด้านในจริง ๆ
แต่ด้วยประสบการณ์ของหลิงตู้ฉิง เขารู้สึกได้ทันทีว่าผลไม้นี้ไม่ธรรมดาเป็นอย่างมากเพราะพลังวิญญาณของเขาทะลุผ่านมันง่ายจนเกินไป มันง่ายจนไม่ใช่แค่เหมือนไม่มีอะไรด้านในผลไม้ แต่มันเหมือนกับว่าผลไม้นี้ไม่มีตัวตนต่อพลังวิญญาณด้วยซ้ำ
เมื่อคิดได้เช่นนี้ หลิงตู้ฉิงหัวเราะทันทีและพูดว่า “เอาล่ะ ข้าตกลงแลกเปลี่ยนกับเจ้า สำหรับผลไม้นี้ด้วยโอสถวิญญาณบริสุทธิ์ 2 เม็ด! แต่ว่าข้าจะบอกเอาไว้ก่อนว่าอาการบาดเจ็บของเจ้านั้นแค่โอสถวิญญาณบริสุทธิ์คงไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเจ้าให้หายสนิทได้หรอก แต่เดี๋ยวข้าจะถ่ายทอดวิชาพลังชีพหวนคืนให้เจ้าเพิ่ม ซึ่งวิชานี้ต่างหากที่จะทำให้เจ้าสามารถหายจากอาการบาดเจ็บได้”
เนื่องจากหลิงตู้ฉิงประเมินค่าผลไม้ของเจียงหวงแล้วว่ามันมีมูลค่าสูงกว่าโอสถวิญญาณบริสุทธิ์ 2 เม็ดแน่นอน และด้วยหลักการแลกเปลี่ยนอันเท่าเทียมของเขา เขาจึงถ่ายทอดวิชาพลังชีพหวนคืน ซึ่งมีอำนาจในการรักษาที่ค่อนข้างดีให้กับเจียงหวงเพื่อชดเชยมูลค่าที่ขาดไป
ทางด้านเจียงหวงก็ส่งผลไม้ให้กับหลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้าแปลกประหลาด เนื่องจากนางไม่เคยเจอใครที่จู่ ๆ ก็บวกราคาเพิ่มให้กับของที่เขากำลังจะซื้อด้วยตัวเองแบบนี้ และอีกอย่างวิชาพลังชีพหวนคืนนั่นมันจะรักษาอาการบาดเจ็บของนางได้จริง ๆ เหรอ?
เมื่อตกลงกันเสร็จ ผู้อาวุโสของสำนักเงามายาก็เป็นผู้จ่ายโอสถวิญญาณบริสุทธิ์ให้กับเจียงหวง เพราะเขาได้ลั่นวาจาเอาไว้ก่อนหน้านี้เขาจะเป็นคนจ่ายค่าของให้กับหลิงตู้ฉิงทั้งหมด ทั้ง ๆ ที่เขาเองก็รู้สึกสงสัยเหมือนกันว่าผลไม้นี้มันคืออะไรกันแน่?
จากเขตรอบนอกของตลาด ยิ่งกลุ่มของหลิงตู้ฉิงเดินลึกเข้าไปยังใจกลางตลาดมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ได้เจอกับเหล่าผู้เชี่ยวชาญที่เป็นทั้งคนซื้อและคนขายแข็งแกร่งขึ้นมากเท่านั้น
แน่นอนว่าถ้าหากไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอ พวกเขาก็คงไม่กล้าเดินลึกเข้ามาด้านในตลาด
เหตุผลว่ากลัวจะถูกรังแกนั้นเป็นเรื่องรองเพราะตลาดแห่งนี้มีกฎห้ามรังแกผู้ที่อ่อนแอกว่าอยู่ ซึ่งเหตุผลหลักที่พวกผู้เชี่ยวชาญระดับต่ำไม่กล้าเดินลึกเข้ามาด้านในก็เพราะว่าพวกเขากลัวจะโดนลูกหลงจากการต่อสู้ของบรรดาผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่ง
แค่เพียงเศษเสี้ยวของคลื่นพลังวิญญาณที่ผันผวนจากการปะทะของผู้เชี่ยวชาญระดับสูงนั้นมันก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้เชี่ยวชาญระดับล่าง ๆ ตายได้อย่างง่าย ๆ
“ข้าต้องการแลกเปลี่ยนมันกับโอสถรัศมีธาตุศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ถ้าเจ้ามีโอสถรัศมีธาตุศักดิ์สิทธิ์ ข้าถึงจะให้เจ้าตรวจสอบมัน!” ผู้เชี่ยวชาญระดับเหนือล้ำพูดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)