พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 817

เมื่อได้ยินว่าแท้จริงแล้ว หลิงตู้ฉิงคือปรมาจารย์จิตรกร หลินหรูซวนก็รู้สึกหม่นหมองในทันที

นางไม่นึกเลยว่าเมื่อครู่นางดันท้าปรมาจารย์จิตรกรวาดรูปแข่งกับนาง

แต่แล้วหลังจากที่นางตกตะลึงอยู่สักพัก พอนางได้สตินางจึงตะโกนขึ้นว่า “ไม่ได้ถ้างั้นการแข่งขันรอบเมื่อครู่ถือว่าไม่นับ! ท่านหลอกให้ข้าแข่งวาดรูปกับท่านทั้ง ๆ ที่ท่านบ่มเพาะมันมาตลอดทั้งชีวิตของท่านไม่ได้!”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะและตอบว่า “ข้าหลอกเจ้า? เป็นเจ้าเองรึเปล่าที่ท้าแข่งวาดรูปกับข้าเอง? แต่ก็เอาเถอะในเมื่อเจ้าไม่ยินยอม งั้นเรามาเปลี่ยนวิธีการประลองใหม่ แต่ถ้าเจ้าอ้างเรื่องที่ข้าวาดรูปเก่งกว่าเจ้าแล้วเจ้าไม่ยอมรับ งั้นข้าคงต้องบอกว่าหากเราแข่งกันเล่นพิณเจ้าเองก็เอาเปรียบข้าเหมือนกันที่เอาทักษะที่เจ้าถนัดที่สุดมาแข่งกับข้า”

หลินหรูซวนกรอกตา จากนั้นนางจึงพูดว่า “ถ้างั้นพวกเรามาแข่งกันปักลายผ้าก็แล้วกัน!”

หลิงตู้ฉิงกระพริบตาปริบ ๆ จากนั้นเขาก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าจนใจว่า “เอาล่ะหากเจ้าจะประลองด้วยวิธีการนี้ งั้นข้าคงต้องยอมให้เจ้าชนะแล้วล่ะ เอ้ารับไป! นี่คือสมบัติระดับราชวงศ์ของเจ้า!”

หลินหรูซวนมองดูแหวนหยกแบบที่ผู้หญิงใส่ ซึ่งเป็นสมบัติวิเศษระดับราชวงศ์ในมือนางด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

นางอดไม่ได้ที่จะถามย้ำขึ้นอีกรอบ “นี่เจ้าให้ข้าจริง ๆ งั้นเหรอ?”

หลิงตู้ฉิงหัวเราะ “ถ้าเจ้าไม่อยากได้เจ้าจะคืนมันมาก็ได้นะ!”

“ไม่ ๆๆๆ! เจ้าแพ้ข้าแล้ว ดังนั้นมันเป็นของข้า!” หลินหรูซวนรีบตอบกลับพลางรีบเก็บแหวนไป

โดยปกติแล้วหลิงตู้ฉิงคงไม่มีสมบัติสำหรับผู้หญิงอยู่ในตัวของเขาแน่นอน แต่เนื่องจากเขาวางแผนว่าจะมาช่วยเหลือตระกูลของเขาสักหน่อย ดังนั้นเขาจึงเตรียมสมบัติระดับต่ำ ๆ ไว้มากมาย ซึ่งมีทั้งของผู้หญิงและของผู้ชายผสมรวมกัน

หลังจากได้รับสมบัติมาแล้ว หลินหรูซวนก็ข่มอาการดีใจของตัวเองไว้ไม่อยู่ นางหัวเราะร่าและพูดกับหลิงตู้ฉิงว่า “ข้าไม่กวนเวลาพักผ่อนของเจ้าแล้วก็ได้ เอาไว้พรุ่งนี้ข้าจะพาเจ้าชมรอบ ๆ เกาะหนานชานเอง!”

เมื่อพูดจบนางก็จากไปในทันที

หลังจากออกจากเรือนรับรองที่หลิงตู้ฉิงอาศัย หลินหรูซวนก็รีบเดินตรงไปที่ตึกหลักทันที

ในห้องโถงใหญ่ของตึกหลัก ซึ่งกำลังมีคนกลุ่มหนึ่งคุยกันอยู่ เมื่อเห็นว่าหลินหรูซวนเดินเข้ามาผู้ที่ดูเป็นผู้นำของกลุ่มคนทั้งหมดก็ถามขึ้นว่า “หรูซวน เจ้ามีอะไรรึเปล่า?”

หลินหรูซวนหยิบแหวนหยกที่หลิงตู้ฉิ มอบให้นางขึ้นมา และพูดว่า “อู๋หมิงมอบมันให้กับข้า! ชายผู้นั้นจงใจมอบสิ่งนี้ให้กับข้า ซึ่งข้าไม่แน่ใจว่าเขามีแผนอะไรรึเปล่า”

อันที่จริงนางก็พอรู้ว่าหลิงตู้ฉิงแกล้งยอมแพ้นาง

“หืม?” คนทั้งห้องโถงต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้างุนงง แม้แต่หลินหงเหวิน ซึ่งเป็นผู้นำก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าประหลาดใจ

หลินหงเหวินนั้นคือบรรพบุรุษของตระกูลหลิน ซึ่งระดับการบ่มเพาะของเขาในตอนนี้อยู่ที่ระดับนักบุญ ซึ่งนับได้ว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญที่มีความแข็งแกร่งเป็นอันดับต้น ๆ ของอาณาเขตหนานหัว และด้วยสภาพแวดล้อมที่ยากจนของอาณาเขตหนานหัว สมบัติวิเศษระดับราชวงศ์จึงมีค่าอยู่พอสมควร ดังนั้นเมื่อมีใครมอบมันให้กับคนอื่นได้ง่าย ๆ แบบนี้มันก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ปกติ

หลินหรูซวนพูดขึ้นต่อ “พวกเราตกลงกันว่าจะประลองกันและถ้าเขาแพ้เขาจะมอบสมบัติวิเศษระดับราชวงศ์ให้กับข้า ซึ่งมันคือแหวนวงนี้ แต่ข้ามองออกว่าเขาแกล้งยอมแพ้ข้าเพราะในตอนแรกพวกเราแข่งวาดรูปกันและข้าแพ้เขาอย่างยับเยิน ซึ่งเขายอมรับว่าเขาเป็นปรมาจารย์จิตรกรและเขายอมรับว่าเขาเอาเปรียบข้ามากไปหน่อย และอนุญาตให้ข้าเปลี่ยนวิธีการประลองได้ ซึ่งเขาก็เลยเปลี่ยนเป็นปักลายผ้า จากนั้นเขาก็ยอมแพ้ข้าในทันทีโดยที่ข้ายังไม่ได้หยิบผ้าขึ้นมาปักลายเลยด้วยซ้ำ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ คนอื่น ๆ ที่อยู่ในห้องโถงต่างก็แสดงสีหน้ามืดหม่น

“เหรินเจี๋ย เจ้าเป็นคนพาเขามา ไหนเจ้าลองอธิบายหน่อยสิว่าสหายของเจ้าผู้นี้เป็นใครมาจากไหน?” หลินเหวินปิงถามหลินเหรินเจี๋ย

ในเมื่อเห็นว่าเรื่องราวมันเริ่มแปลกประหลาดแบบนี้ หลินเหรินเจี๋ยจึงไม่อยากจะปกปิดอะไรอีกต่อไป

“ชายผู้นี้อยากจะมาที่เกาะของพวกเราเพื่อที่จะท่องเที่ยว ซึ่งข้าได้เจอกับเขากลางทะเลสาบและโน้มน้าวให้เขากลับออกไปซะ แต่แล้วจากนั้นเขาก็ตามข้ากับหรูซวนมาที่นี่โดยที่ข้าเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าเขาติดตามข้ามา…” หลินเหรินเจี๋ยตอบกลับด้วยความสัตย์จริง.ไอรีนโนเวล.

หลังจากได้ยินเรื่องประหลาดแบบนี้พวกเขาทุกคนก็ยิ่งขมวดคิ้วแน่นมากขึ้นไปอีก